استیو پاول جابز Steve Jobs، متولد ۲۴ فوریه ۱۹۵۵، یکی از شخصیت‌های تأثیرگذار در عرصه فناوری، کارآفرین، مخترع و سرمایه‌گذار آمریکایی بود که شهرت جهانی‌اش را بیش از همه مدیون بنیان‌گذاری شرکت اپل است. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی همراه ما بمانید.
استیو جابز بنیانگذار شرکت اپل
در سال ۱۹۹۶، شرکت اپل که استیو جابز بنیانگذار آن بود، با بحران‌های جدی دست‌وپنجه نرم می‌کرد و آینده‌اش به توسعه یک سیستم‌عامل جدید وابسته شده بود. پس از شکست مذاکرات برای خرید شرکت Be Inc.، اپل سرانجام در دسامبر همان سال با خرید شرکت NeXT به ارزش ۴۰۰ میلیون دلار موافقت کرد؛
معامله‌ای که در فوریه ۱۹۹۷ نهایی شد و به بازگشت جابز به اپل انجامید. در پی برکناری گیل آملیو، مدیرعامل وقت، در ژوئیه ۱۹۹۷، جابز به‌طور غیررسمی هدایت شرکت را بر عهده گرفت و چند ماه بعد، در سپتامبر، به عنوان مدیر اجرایی موقت منصوب شد.
بنیانگذار شرکت اپل استیو جابز
جابز از همان آغاز بازگشت خود به اپل، اقدامات قاطعی برای بازگرداندن شرکت به مسیر سودآوری در پیش گرفت. در مارس ۱۹۹۸، او پروژه‌هایی مانند نیوتن، سایبرداگ و اوپن‌داک را متوقف کرد تا منابع اپل صرف توسعه محصولات کلیدی شود. در آن زمان، بسیاری از کارکنان از برخورد احتمالی با جابز در آسانسور واهمه داشتند، چرا که تصمیم‌های سخت‌گیرانه‌اش حتی کوچک‌ترین بخش‌های شرکت را تحت تأثیر قرار می‌داد.
هرچند چنین اقدامات گسترده‌ای به‌ندرت رخ می‌داد، اما تأثیرات بلندمدت آن فشار زیادی بر کل سازمان وارد کرد. در همین دوره، جابز سیاست صدور مجوز برای مکینتاش را دگرگون ساخت و با افزایش هزینه‌های ساخت برای تولیدکنندگان، مسیر همکاری‌ها را تغییر داد.
استیو جابز آی مک
با ورود فناوری NeXT به اپل، زیرساخت نرم‌افزاری این شرکت دگرگون شد؛ به‌ویژه سیستم NeXTSTEP که پایه‌گذار نسخه پیشرفته‌تری به نام Mac OS X شد. تحت رهبری خلاقانه و نوآورانه استیو جابز، اپل موفق به عرضه محصولاتی مانند iMac شد که جهشی چشمگیر در فروش ایجاد کرد.
از آن زمان، طراحی‌های چشم‌نواز و قدرت برند به یکی از شاخصه‌های اصلی اپل تبدیل شدند. در ژانویه ۲۰۰۰ و در جریان رویداد Macworld، جابز رسماً به عنوان مدیرعامل دائمی اپل معرفی شد و با لحنی شوخ‌طبعانه خود را “iCEO” نامید.
معرفی آیپاد استیو جابز
تحت رهبری استیو جابز، اپل مسیر تازه‌ای را پیش گرفت و از مرز رایانه‌های سنتی فراتر رفت. محصولاتی مانند آیپاد، نرم‌افزار آی‌تیونز و فروشگاه آی‌تیونز نمونه‌هایی از این گسترش نوآورانه بودند. در سال ۲۰۰۷، اپل با معرفی آیفون وارد دنیای تلفن‌های همراه شد؛
دستگاهی که نه‌تنها قابلیت‌های آیپاد را در خود داشت، بلکه با بهره‌گیری از صفحه‌نمایش چندلمسی، تجربه مرور وب را در موبایل‌ها متحول کرد. این موفقیت‌ها به جابز جایگاهی داد تا بر اهمیت نوآوری مستمر تأکید کند و همواره کارکنان را به ارائه محصولاتی بی‌نقص و ممتاز ترغیب نماید.
سهام استیو جابز
در سال ۲۰۰۱، استیو جابز اختیار خرید ۷.۵ میلیون سهم از سهام اپل را با قیمت اعمال ۱۸.۳۰ دلار دریافت کرد. اما بعداً ادعا شد که تاریخ این اختیارات به‌طور ساختگی تغییر یافته و قیمت واقعی باید ۲۱.۱۰ دلار می‌بود. همچنین مطرح شد که جابز از این طریق درآمد مشمول مالیاتی معادل ۲۰ میلیون دلار به‌دست آورده که آن را گزارش نکرده و اپل نیز درآمد خود را بیش از واقع اعلام کرده است.
این موضوع باعث شد تحقیقات جنایی و مدنی علیه جابز آغاز شود. با این حال، بررسی مستقل داخلی اپل در دسامبر ۲۰۰۶ نشان داد که جابز از تخلفات آگاه نبوده است. در نهایت، این اختیارات در سال ۲۰۰۳ بدون آنکه مورد استفاده قرار گیرند، بازگردانده شدند.
استیو جابز و اپل
در سال ۲۰۰۵، استیو جابز در نشست سالانه اپل در کوپرتینو با انتقادات گروه‌های حامی محیط زیست مواجه شد؛ دلیل این انتقادات، ضعف اپل در اجرای برنامه‌های مؤثر برای بازیافت زباله‌های الکترونیکی بود. چند هفته بعد، اپل در واکنش به این فشارها، برنامه‌ای برای جمع‌آوری رایگان آی‌پادها از طریق فروشگاه‌های خود راه‌اندازی کرد.
کمپین اعتراضی با شعار «تمام زباله‌های الکترونیکی را بازیافت کن» که حتی از طریق بنری بر فراز مراسم فارغ‌التحصیلی دانشگاه استنفورد به نمایش درآمد، بر شدت این فشارها افزود.
اپل و استیو جابز
در سال ۲۰۰۶، استیو جابز برنامه بازیافت اپل را در ایالات متحده گسترش داد و به مشتریان این امکان را داد تا هنگام خرید رایانه‌های مک جدید، دستگاه‌های قدیمی خود را به‌صورت رایگان بازگردانند. این اقدام با رویکرد محصولات و خدمات اپل هم‌راستا بود و جایگاه شرکت را در بازار تقویت کرد؛ تا جایی که اپل در سال ۲۰۱۱ به باارزش‌ترین شرکت سهامی عام جهان تبدیل شد.
جابز به‌عنوان فردی کمال‌گرا و آینده‌نگر شناخته می‌شد که همواره در پی پیش‌بینی و شکل دادن به روندهای نوآوری در صنعت فناوری بود. او در سخنرانی خود در کنفرانس مک‌ورلد سال ۲۰۰۷، فلسفه کاری‌اش را با نقل قولی از وین گرتزکی این‌گونه بیان کرد: «من به جایی اسکیت می‌کنم که توپ قرار است باشد، نه جایی که قبلاً بوده» — جمله‌ای که به‌خوبی بازتاب‌دهنده شیوه مدیریت او در اپل بود.
استیو جابز مدیر اپل
در ژوئیه ۲۰۰۸، شکایتی دسته‌جمعی به ارزش ۷ میلیارد دلار علیه اعضای هیئت‌مدیره اپل مطرح شد که آنها را به کلاهبرداری در اوراق بهادار متهم می‌کرد. در سال ۲۰۱۱، استیو جابز در گفت‌وگویی با والتر ایزاکسون به دیدار خود با باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، اشاره کرد و از کمبود مهندسان نرم‌افزار در کشور انتقاد نمود.
او پیشنهاد داد که فارغ‌التحصیلان خارجی رشته‌های مهندسی از دانشگاه‌های آمریکا به‌صورت خودکار گرین کارت دریافت کنند. جابز پس از این دیدار، ضمن ستایش هوش اوباما، اظهار داشت که رئیس‌جمهور بیش از حد بر موانع و دلایل انجام‌نشدن کارها تمرکز دارد؛ مسئله‌ای که برای او ناخوشایند بود.
جوایز استیو جابز
| نام جایزه / افتخار | سال دریافت | توضیحات |
| جوایز فناوری و نوآوری (National Medal of Technology) | 2009 | به همراه استیو وازنیا و دیگران برای تأثیرگذاری در فناوری |
| جایزه تیتان | 2002 | جایزه‌ای در حوزه فناوری و نوآوری از انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) |
| جایزه بنیاد ملی فناوری آمریکا (National Medal of Technology and Innovation) | 2007 | برای نوآوری و تأثیرگذاری در صنعت فناوری |
| جایزه ملی هنر و علوم (National Medal of Arts & Sciences) | 2009 | برای دستاوردهای هنری و علمی |
| جایزه کارآفرینی جهانی | 2007 | در کنار دیگر کارآفرینان برتر جهان برای تأثیرگذاری در صنعت فناوری |
محصولات استیو جابز
اسپورتینگ استیو جابز
دستگاه اپل ۱ به طور کامل توسط استیو وزنیاک طراحی شده بود، اما ایده تجاری‌سازی آن از سوی استیو جابز مطرح شد که این موضوع منجر به تأسیس شرکت اپل کامپیوتر در سال ۱۹۷۶ شد. جابز و وزنیاک چند نمونه اولیه از اپل ۱ را ساختند و سرمایه اولیه مورد نیاز را با فروش دارایی‌های شخصی خود تأمین کردند.
با تولید حدود ۲۰۰ واحد از این دستگاه، یکی از نوآوری‌های مهم اپل ۱ امکان اتصال به مانیتورهای ارزان‌قیمت یا تلویزیون‌های کامپوزیتی بود که در آن زمان به عنوان پیشرفتی قابل توجه شناخته می‌شد.
استیو جابز اپل 2
اپل ۲ به عنوان یکی از نخستین میکروکامپیوترهای موفق در تولید انبوه جهان معرفی شد. این دستگاه عمدتاً توسط استیو وزنیاک طراحی شده بود، اما جابز بر طراحی ظاهر کیس و کلیت محصول نظارت داشت، در حالی که راد هولت منبع تغذیه‌ای فراتر از انتظار را توسعه داد.
اپل ۲ برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ طی نمایشگاه کامپیوتر ساحل غربی رونمایی شد و به سرعت به یکی از موفق‌ترین پروژه‌های تاریخ اپل تبدیل گردید.
زندگی استیو جابز
در دوران کودکی و نوجوانی استیو جابز، خانواده‌اش نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری شخصیت او ایفا کردند. استیو که فرزندخوانده پاول و کلارا جابز بود، در محیطی سرشار از محبت اما همراه با چالش‌هایی خاص بزرگ شد. کلارا در ابتدا نسبت به پیوند عاطفی با استیو تردید داشت و حتی اذعان کرد که در دو سال اول زندگی او، نگرانی‌هایی داشت که گاهی او را به شک در درستی فرزندخواندگی وادار می‌کرد.
با این حال، با گذشت زمان، پاول و کلارا به محبت عمیقی نسبت به استیو دست یافتند و او را با عشق و دلسوزی پرورش دادند. استیو نیز با وجود آگاهی از وضعیت فرزندخواندگی‌اش، همیشه والدینش را به‌طور کامل پذیرفته و آنها را «صد در صد» پدر و مادر واقعی خود می‌دانست.
استیو جابز زندگی
یکی از تأثیرات ماندگار پاول بر زندگی استیو، انتقال علاقه و عشق به مکانیک و ساخت‌وساز بود. پاول یک میز کار در گاراژ خانه ساخت تا استیو را با اصول فنی و کاری آشنا کند. هرچند تعمیر ماشین‌ها علاقه اصلی استیو نبود، اما این فرصت باعث شد تا او بیشتر وقت خود را با پدرش بگذراند و پایه‌های مهارت‌ها و علاقه‌مندی‌های فنی‌اش شکل گیرد.
خانه خانوادگی آنها در خیابان کریست درایو در لوس آلتوس بعدها به دلیل اینکه نقطه آغاز فعالیت شرکت اپل بود، به اهمیت تاریخی دست یافت و اکنون به عنوان یک مکان تاریخی ثبت شده است.
استیو جابز زندگی نامه
استیو در دوران مدرسه با مشکلات متعددی روبرو بود و تمایلی به پیروی از سلسله‌مراتب سنتی و اقتدار افراد نداشت. رفتارهای خاص او گاهی باعث تنبیه یا حتی تعلیقش از مدرسه می‌شد. در دوره ابتدایی، استیو معمولاً شوخی‌های نامناسبی انجام می‌داد که توجه مدیران مدرسه را جلب می‌کرد.
با این حال، پدرش به جای سرزنش شدید، سیستم آموزشی را مسئول می‌دانست که نتوانسته بود نیازهای یک دانش‌آموز باهوش و متفاوت مانند استیو را پاسخ دهد. این مشکلات در نهایت باعث شد خانواده تصمیم بگیرند مدرسه استیو را تغییر دهند.
زندگی نامه استیو جابز
جابز در مدرسه جدید نیز وضعیت آسانی نداشت؛ او اغلب تنها و منزوی بود و گاهی هدف بدرفتاری هم‌کلاسی‌ها قرار می‌گرفت. شرایط به‌گونه‌ای پیش رفت که استیو تهدید کرد اگر از مدرسه راهنمایی کریتندن اخراج نشود، ترک تحصیل خواهد کرد. برای رفع این مشکل، خانواده جابز تصمیم گرفتند به منطقه‌ای بهتر نقل مکان کنند و برای این منظور تمام پس‌انداز خود را صرف خرید خانه‌ای جدید کردند.
استیو جابز بیوگرافی
با وجود تمام دشواری‌ها، استعداد و اراده قوی استیو از نوجوانی به‌وضوح قابل مشاهده بود. در سن ۱۳ سالگی، او برای انجام یک پروژه الکترونیکی مستقیماً با بیل هیولت از شرکت هیولت پاکارد تماس گرفت. این شجاعت باعث شد نخستین شغل تابستانی خود را به‌دست آورد و فرصت بی‌نظیری برای کار کردن در کنار یکی از پیشگامان صنعت الکترونیک پیدا کند.
همین ترکیب از چالش‌ها، فرصت‌ها و حمایت‌های خاص خانواده و محیط پیرامون، زمینه‌ساز موفقیت‌های بزرگ جابز در تأسیس اپل و شکل‌دادن به انقلاب دیجیتال شد.
ثروت استیو جابز
طبق گزارش فوربس، دارایی خالص استیو جابز اندکی قبل از مرگش در سال ۲۰۱۱ حدود ۸.۳ میلیارد دلار برآورد شد. با این حال، وب‌سایت Celebrity Net Worth تخمین می‌زند که این رقم ممکن است تا حدود ۱۰.۲ میلیارد دلار نیز باشد.
درآمد استیو جابز
در ژانویه سال ۲۰۲۲، اپل به ارزش بازار ۳ تریلیون دلار رسید. این بدان معناست که اگر استیو جابز سهام اولیه خود در شرکت از سال ۱۹۸۰ را حفظ کرده بود، دارایی‌اش می‌توانست به حدود ۳۳۰ میلیارد دلار برسد؛ مبلغی که او را به راحتی به ثروتمندترین فرد جهان و بالاتر از ایلان ماسک، بنیانگذار تسلا، تبدیل می‌کرد.
با این حال، طبق گزارشی از نیویورک پست، جابز هنگام ترک اپل در سال ۱۹۸۵ بیشتر سهام خود را فروخت و تنها بخش کمی از آن را نزد خود نگه داشت.
استیو جابز درآمد
بخش بزرگی از ثروت خالص استیو جابز پس از آن از سهامی به میزان نزدیک به ۸ درصد در شرکت دیزنی به دست آمد؛ سهامی که او هنگام فروش استودیو پیکسار به دیزنی در سال ۲۰۰۶ دریافت کرد. با توجه به ارزش‌گذاری دیزنی در سال ۲۰۲۲، این سهم که بعدها به همسرش منتقل شد در حال حاضر حدود ۲۲ میلیارد دلار ارزش دارد.
خانه های استیو جابز
استیو جابز در طول زندگی‌اش دو خانه مهم داشت که هر یک نقش تاریخی و شخصی قابل توجهی ایفا کردند. نخست، خانه کودکی‌اش در شماره ۲۰۶۶ خیابان کریست در لوس آلتوس، کالیفرنیا، که به خاطر تأسیس شرکت اپل و مونتاژ اولین کامپیوترهای این شرکت در آنجا شناخته می‌شود.
دوم، خانه‌ای در شماره ۲۱۰۱ خیابان ویورلی در پالو آلتو، کالیفرنیا، که در دهه ۱۹۹۰ توسط جابز خریداری شد و با سبک سنتی و روستایی بریتانیایی‌اش، بیشتر جنبه‌های شخصی زندگی او را نشان می‌دهد.
خانه استیو جابز
خانه دوران کودکی استیو جابز در خیابان کریست ۲۰۶۶، ساختمانی ساده و تک‌طبقه به سبک مزرعه است. این مکان به عنوان یک اثر تاریخی توسط کمیسیون تاریخی لوس آلتوس ثبت شده و هرگونه تعمیر یا بازسازی آن نیازمند تأیید مقامات شهری است. این خانه جایی بود که جابز، همراه با استیو وزنیاک و خواهرش، نخستین سری کامپیوترهای اپل ۱ را مونتاژ کردند و نقطه آغاز همکاری آنها برای تأسیس شرکت اپل در سال ۱۹۷۶ به شمار می‌رود.
استیو جابز خانه ها
خانه پالو آلتو در شماره ۲۱۰۱ خیابان ویورلی، اقامتگاهی به سبک روستایی بریتانیایی است که استیو جابز پس از ازدواج با لورن پاول آن را خریداری کرد. این خانه در یکی از محله‌های قدیمی پالو آلتو واقع شده و جابز بیش از بیست سال در آن زندگی کرد. برخلاف خانه دوران کودکی‌اش، این محل بیشتر به عنوان مرکزی برای آرامش و زندگی شخصی او بود و نمایانگر سبک کلاسیک و سنتی زندگی‌اش به شمار می‌رفت.
ماشین های استیو جابز
استیو جابز هر شش ماه یک‌بار یک دستگاه مرسدس بنز SL55 AMG جدید را اجاره می‌کرد تا از نصب پلاک روی خودرو خودداری کند. طبق گزارش Autoweek، او سال‌ها این روش را ادامه داد و از یک خلأ قانونی در ایالت کالیفرنیا بهره‌مند شد؛ قانونی که اجازه می‌داد خودروهای نو برای مدت محدودی بدون پلاک در خیابان‌ها تردد کنند.
ماشین استیو جابز
جابز پس از اتمام دوره اجاره، خودرو را بازمی‌گرداند و مجدداً همان مدل را اجاره می‌کرد تا بتواند همچنان از وضعیت بدون پلاک بهره‌مند باشد. در نهایت، طبق گزارش Inc.com، این روش با تصویب قانونی جدید که نصب پلاک‌های موقت در محل فروش را الزامی می‌کرد، متوقف شد.
تحصیلات استیو جابز
محل زندگی استیو جابز در لس آلتوس موقعیت مناسبی برای تحصیل او در دبیرستان هومستد فراهم کرد؛ مدرسه‌ای که در نزدیکی و در قلب سیلیکون ولی واقع بود. جابز در سال ۱۹۶۸، همراه با بیل فرناندز، اولین سال دبیرستانش را آغاز کرد. فرناندز که بعدها به اولین کارمند اپل تبدیل شد، جابز را با استیو وزنیاک آشنا کرد.
برخلاف خانواده‌های مهندسی شناخته‌شده، خانواده‌های جابز و فرناندز چندان در این حوزه فعال نبودند، بنابراین هر دو تصمیم گرفتند در کلاس الکترونیک مقدماتی به نام جان مک‌کالم ثبت‌نام کنند. با علاقه‌ای تازه به فرهنگ ضد سیستم، جابز موهایش را بلند کرد و با مک‌کالم وارد چالش شد که باعث شد تمرکز او در کلاس کمتر شود.
استیو جابز تحصیلات
تحصیل استیو جابز
در سپتامبر ۱۹۷۲، جابز وارد کالج رید در پورتلند شد؛ مدرسه‌ای با شهریه بالا که تأمین هزینه‌های آن فشار زیادی بر خانواده‌اش وارد کرد. با این حال، او تنها پس از گذراندن یک ترم و بدون اطلاع والدینش، کالج را ترک کرد. جابز تصمیم گرفت به‌صورت آزادانه به دنبال کلاس‌ها و دوره‌های مورد علاقه‌اش برود، از جمله دوره خوشنویسی که بعدها تأثیر قابل توجهی بر طراحی محصولاتی مانند مک داشت. پس از ترک کالج، زندگی ساده‌ای را در پیش گرفت؛ روی زمین خوابگاه‌ها می‌خوابید و از معبد هاره کریشنا غذاهای رایگان دریافت می‌کرد.
استیو جابز تحصیل
در نهایت، تجربه‌های شخصی و حرفه‌ای متعدد جابز نه تنها راه منحصر به فرد او به سوی موفقیت را نشان می‌دادند، بلکه نقش مهمی در خلق محصولات نوآورانه‌ای ایفا کردند که صنعت فناوری را متحول ساختند. او با اشتیاق، جسارت و کنجکاوی عمیق در جستجوی حقیقت، مسیر خود را ادامه داد.
قد استیو جابز
قد استیو جابز 188 سانتی متر می‌باشد.
سن استیو جابز
استیو جابز در ۲۴ فوریه ۱۹۵۵ به دنیا آمد و در ۵ اکتبر ۲۰۱۱، در سن ۵۶ سالگی، دار فانی را وداع گفت.
استیو جابز اهل کجاست
استیو جابز در ۲۴ فوریه ۱۹۵۵ در سانفرانسیسکو متولد شد. مادرش، جوئن کارول شیبل، دارای ریشه‌های آلمانی-سوئیسی بود و پدرش، عبدالفتاح جان جندلی، یک مسلمان سوری که هر دو در آن زمان دانشجو بودند. به دلیل اصل و نسب سوری پدر، گاهی جابز به عنوان یک آمریکایی عرب نیز شناخته می‌شود.
بیوگرافی استیو جابز
جابز که در سال ۱۹۵۵ در سانفرانسیسکو متولد شد، خیلی زود به خانواده‌ای دیگر سپرده شد. او در سال ۱۹۷۲ وارد کالج رید شد، اما همان سال تحصیل را ترک کرد. در سال ۱۹۷۴ به هند سفر کرد تا به دنبال روشن‌بینی و معنویت باشد و پس از بازگشت، به مطالعه ذن بودیسم پرداخت.
در سال ۱۹۷۶، جابز همراه با وزنیاک شرکت اپل را تأسیس کردند تا کامپیوتر شخصی «اپل ۱» که توسط وزنیاک طراحی شده بود، تولید و عرضه کنند. موفقیت بزرگ آنها با عرضه اپل ۲ در سال بعد رقم خورد، یکی از نخستین میکروکامپیوترهای تولید انبوه که با استقبال چشمگیری روبه‌رو شد.
استیو جابز چه کسی هست
در سال ۱۹۷۹، جابز با بررسی سیستم «زیراکس آلتو» متوجه پتانسیل‌های تجاری فناوری‌هایی همچون ماوس و رابط کاربری گرافیکی (GUI) شد. این موضوع منجر به تولید اپل لیزا در سال ۱۹۸۳ گردید، محصولی که هرچند به‌طور گسترده موفق نبود، اما زمینه‌ساز پیشرفت‌های بعدی بود.
سپس در سال ۱۹۸۴، مکینتاش به‌عنوان اولین کامپیوتر موفق مجهز به رابط کاربری گرافیکی وارد بازار شد و توجهات زیادی را جلب کرد. این دستگاه همچنین با ترکیب با چاپگر Apple LaserWriter، نخستین چاپگر لیزری مبتنی بر گرافیک برداری، صنعت نشر رومیزی را متحول کرد.
استیو جابز
در سال ۱۹۸۵، پس از اختلافات طولانی‌مدت با هیئت‌مدیره اپل و مدیرعامل وقت، جان اسکالی، استیو جابز این شرکت را ترک کرد. همان سال، او به همراه گروهی از کارکنان اپل، شرکت NeXT را تأسیس کرد که تمرکز آن بر توسعه رایانه‌های پیشرفته برای بخش آموزش عالی و تجارت بود.
در سال ۱۹۸۶، جابز بخش گرافیک رایانه‌ای کمپانی لوکاس‌فیلم را خریداری کرد و آن را به پیکسار تبدیل کرد. پیکسار در سال ۱۹۹۵ فیلم “داستان اسباب‌بازی” را، نخستین انیمیشن بلند کاملاً رایانه‌ای، تولید کرد و به یکی از موفق‌ترین استودیوهای انیمیشن جهان بدل شد.
زندگینامه استیو جابز
در سال ۱۹۹۷، با خرید شرکت NeXT توسط اپل، جابز بار دیگر به این شرکت بازگشت و مدیریت آن را بر عهده گرفت. اپل که در آستانه ورشکستگی قرار داشت، تحت رهبری او دوباره جان گرفت. جابز با همکاری نزدیک طراح صنعتی بریتانیایی، جانی آیو، مجموعه‌ای از محصولات انقلابی را معرفی کرد که تأثیرات فرهنگی گسترده‌ای به همراه داشتند.
این دوره با کمپین تبلیغاتی «متفاوت فکر کن» آغاز شد و به خلق محصولاتی مانند آی‌مک، آیتونز، مک او اس ایکس، اپل استور، آیپاد، آیفون، آیپد و اپ استور منجر گردید.
استیو جابز زندگینامه
از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲، جابز به عنوان عضو هیئت مدیره شرکت گپ فعالیت می‌کرد. در سال ۲۰۰۳، پزشکان نوعی تومور نادر نورواندوکرین در پانکراس او تشخیص دادند. او سرانجام در سال ۲۰۱۱ به دلیل ایست تنفسی ناشی از این بیماری درگذشت. در سال ۲۰۲۲، پس از مرگ، مدال آزادی ریاست جمهوری به او اهدا شد. جابز در طول زندگی خود بیش از ۴۵۰ اختراع به ثبت رساند که از این میان، ۱۴۱ اختراع پس از وفاتش ثبت شدند.
خیریه استیو جابز
دیدگاه‌ها و عملکرد استیو جابز در حوزه امور خیریه و بشردوستانه همواره با نوعی ابهام همراه بوده است. حتی در معدود مواردی که کمک‌های خیریه او به صورت عمومی مطرح شد، جابز بر حفظ حریم خصوصی خود تأکید می‌کرد. او در مباحث عمومی درباره مسئولیت اجتماعی ثروتمندان و قدرتمندان نقش مهمی داشت، اما رفتار او در این زمینه همواره موضوع نقد و پرسش رسانه‌ها بود. اپل و جابز با تصویری مرموز و متفاوت نسبت به دیگر رهبران بزرگ و میلیاردرها شناخته می‌شدند.
نام جابز هرگز در فهرست بزرگ‌ترین اهداکنندگان خیریه‌های جهانی دیده نشد، اگرچه برخی گمانه‌زنی‌ها درباره کمک‌های مالی ناشناس او نیز مطرح بوده است.
استیو جابز خیریه
مارک ورمیلیون، که پیش‌تر مدیریت خیریه جوآن بائز را بر عهده داشت، دلیل تلاش محدود استیو جابز در امور خیریه را به ویژگی‌های کمال‌گرایانه و زمان محدود او نسبت داد. جابز، ورمیلیون و حامیانشان بر این باور بودند که تأثیر واقعی او بر جامعه و فرهنگ از طریق محصولات اپل است و این تأثیر، ارزش بیشتری نسبت به کمک‌های خیریه مستقیم دارد. جابز در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۸۵ بیان کرد که تمرکز بر پول و ثروت برایش خنده‌دار است و آن را آموزنده‌ترین یا باارزش‌ترین بخش زندگی خود نمی‌دانست.
عکس استیو جابز
استیو جابز و مکینتاش
با این حال، مکینتاش به دلیل قیمت بالایی که داشت، نتوانست بازار گسترده مصرف‌کنندگان را به‌دست آورد و رقابت با دستگاه‌های ارزان‌تری مانند Commodore 64 و کلون‌های IBM برای آن دشوار بود. با وجود این چالش‌ها، مکینتاش در زمینه‌هایی مثل آموزش و نشر رومیزی موفق باقی ماند و اپل را در طول دهه بعد به عنوان دومین تولیدکننده بزرگ رایانه‌های شخصی تثبیت کرد. پس از ترک اپل در سال ۱۹۸۵، استیو جابز شرکت NeXT را تأسیس کرد که تمرکز آن بر تولید رایانه‌های ایستگاه کاری بود.
کامپیوتر NeXT در سال ۱۹۸۸ معرفی شد و زمینه‌ساز نوآوری‌هایی از جمله اولین مرورگر وب جهان شد که توسط تیم برنرز-لی روی این سیستم ساخته شد. سیستم عامل NeXTSTEP نیز پایه‌ای شد برای موفقیت‌های آینده اپل و بعدها به شکل سیستم داروین برای macOS و iOS توسعه یافت.
استیو جابز آی مک
در سال ۱۹۹۸، آی‌مک اصلی به عنوان نخستین محصول مهم اپل پس از بازگشت استیو جابز معرفی شد. طراحی آی‌مک G3 با پلاستیک شفاف به رنگ آبی باندی، کاملاً متفاوت از سایر رایانه‌های زمان خود بود و توجه زیادی را به خود جلب کرد. اپل با تأکید بر ظاهر جذاب دستگاه، حتی شعار داد که پشت آی‌مک زیباتر از جلوی سایر کامپیوترها است! ویژگی‌هایی مانند دسته حمل آسان و جلوه نوری هنگام خواب، برای بهبود تجربه بصری کاربران طراحی شده بودند.
اپل در این محصول درایو فلاپی دیسک را حذف کرد و به جای آن از اتصال USB استفاده کرد که بعدها به استاندارد جهانی برای لوازم جانبی تبدیل شد. آی‌مک G3 با قیمت ۱۲۹۹ دلار عرضه شد و موفقیتش نه تنها جایگاه اپل را تقویت کرد، بلکه موجب محبوبیت USB در میان تولیدکنندگان تجهیزات جانبی شد، چرا که بسیاری از این لوازم برای هماهنگی با طراحی آی‌مک از پلاستیک شفاف ساخته شدند.
استیو جابز آیپاد
اولین نسل آیپاد در تاریخ ۲۳ اکتبر ۲۰۰۱ به بازار عرضه شد. ویژگی برجسته این محصول، اندازه کوچک آن بود که به لطف استفاده از هارد دیسک‌های ۱.۸ اینچی ممکن شده بود، در حالی که بیشتر دستگاه‌های مشابه از درایوهای ۲.۵ اینچی بهره می‌بردند. نسخه ابتدایی آیپاد ظرفیتی بین ۵ تا ۱۰ گیگابایت داشت و با قیمت ۳۹۹ دلار آمریکا فروخته شد.
تا پایان همان سال، بیش از ۱۰۰ هزار دستگاه آیپاد به فروش رسید و این موفقیت چشمگیر، اپل را به یکی از بازیگران کلیدی صنعت موسیقی تبدیل کرد. این دستگاه همچنین مسیر راه‌اندازی فروشگاه iTunes و عرضه آیفون را هموار کرد. در سال‌های بعد، اپل مدل‌های متنوعی از آیپاد مانند آیپاد تاچ لمسی، آیپاد مینی، آیپاد نانو کوچک‌تر و آیپاد شافل بدون نمایشگر را نیز معرفی کرد.
استیو جابز آیفون
اپل از سال ۲۰۰۵ روی نخستین مدل آیفون کار می‌کرد و سرانجام این گوشی هوشمند در تاریخ ۲۹ ژوئن ۲۰۰۷ روانه بازار شد. آیفون با استقبال بی‌سابقه‌ای روبرو شد، به‌طوری‌که نظرسنجی‌ها نشان داد تقریباً ۶۰ درصد آمریکایی‌ها از عرضه آن مطلع بودند. این دستگاه توسط مجله تایم به عنوان «اختراع سال» در سال ۲۰۰۷ انتخاب شد و در سال ۲۰۱۰ نیز در فهرست ۱۰۰ گجت برتر تاریخ قرار گرفت.
آیفون استیو جابز
استیو جابز آیپد
عکس های استیو جابز
اصالت استیو جابز
استیو جابز در ۲۴ فوریه ۱۹۵۵ در سانفرانسیسکو به دنیا آمد. مادرش، جوان کارول شیبل، از خانواده‌ای با ریشه‌های آلمانی-سوئیسی بود و پدرش، عبدالفتاح جان جندلی، که مسلمان سوری‌تبار بود، هر دو در آن زمان دانشجو بودند.
ملیت استیو جابز
ملیت استیو جابز آمریکایی است.
زندگی شخصی استیو جابز
همسر استیو جابز
در نخستین روز سال ۱۹۹۰، جابز از لورن خواستگاری کرد و سرانجام در ۱۸ مارس ۱۹۹۱ در مراسمی بودایی در هتل آهوانی واقع در پارک ملی یوسیمیتی با هم ازدواج کردند. این جشن صمیمی با حضور پنجاه مهمان برگزار شد که از جمله آنها می‌توان به پدر جابز، پاول، و خواهرش مونا اشاره کرد.
مراسم توسط کوبون چینو اوتوگاوا، راهنمای معنوی و گورو جابز، برگزار شد. کیک عروسی وگان به شکل نیم‌گنبد مشهور یوسیمیتی بود و جشن با پیاده‌روی و برف‌بازی برادران لورن پایان یافت. گفته می‌شود جابز به خواهرش مونا گفته بود: «می‌بینی، مونا… لورن از نسل جو نامات است و ما از نسل جان مویر.»
فرزندان استیو جابز
نخستین فرزند استیو و لورن، پسرشان رید، در سال ۱۹۹۱ به دنیا آمد. کمی بعد، پاول، پدر استیو جابز، در ۵ مارس ۱۹۹۳ درگذشت. خانه‌ای که جابز دوران کودکی خود را در آن سپری کرده بود، همچنان به‌عنوان یک جاذبه تاریخی شناخته می‌شود و اکنون در مالکیت مرلین جابز، نامادری او، قرار دارد.
این زوج همچنین دو دختر دیگر داشتند: ارین که در سال ۱۹۹۵ متولد شد و ایو، مدل مطرح مد، که در سال ۱۹۹۸ به دنیا آمد. خانواده جابز در پالو آلتو، کالیفرنیا زندگی می‌کردند.
استیو جابز فرزندان
با اینکه استیو جابز از میلیاردرهای مطرح زمان خود بود، اعلام کرده بود که قصد دارد بخش عمده‌ای از ثروتش را برای فرزندانش به ارث نگذارد؛ سیاستی که شبیه به رویکرد بیل گیتس است که تأکید دارد بیشتر دارایی‌اش به امور خیریه اختصاص یابد.
عکس جذاب استیو جابز
برنامه نویسی استیو جابز
در فوریهٔ ۱۹۷۴، استیو جابز به خانه والدینش در لوس آلتوس بازگشت و به دنبال کار گشت. خیلی زود به‌عنوان تکنسین کامپیوتر در شرکت آتاری در لوس گاتوس، کالیفرنیا، استخدام شد. در همین زمان، دوست و همکار آینده‌اش، استیو وزنیاک، نسخه‌ای شخصی از بازی ویدیویی کلاسیک «پونگ» را طراحی و برد الکترونیکی آن را به جابز داد.
وزنیاک گفته است که آتاری جابز را صرفاً به این دلیل به کار گرفت که فکر می‌کرد او خود مخترع این برد است. نولان بوشنل، یکی از بنیان‌گذاران آتاری، بعدها جابز را فردی سرسخت اما بسیار ارزشمند توصیف کرد و افزود که او اغلب باهوش‌ترین فرد جمع بود و این موضوع را صریح و بی‌پرده بیان می‌کرد.
استیو جابز اپل
در میانه‌های سال ۱۹۷۴، جابز به همراه دنیل کوتکه، یکی از دوستان دوران کالج رید که بعدها به اپل پیوست، سفری معنوی به هند داشتند. هدفشان دیدار با نیم کارولی بابا در آشرام کاینچی بود، اما وقتی به آنجا رسیدند، متوجه شدند که وی در سال ۱۹۷۳ فوت کرده است. سپس به آشرامی دیگر متعلق به هایداخان باباجی رفتند. پس از گذشت هفت ماه، جابز هند را ترک کرد و زودتر از کوتکه به ایالات متحده بازگشت.
در این بازگشت، ظاهر او به کلی تغییر کرده بود؛ سر تراشیده و لباس‌های سنتی هندی به تن داشت. در این مدت، جابز تجربیات مهمی با روانگردان‌ها داشت و بعدها مصرف LSD را یکی از تأثیرگذارترین رویدادهای زندگی‌اش دانست. او همچنین مدتی را در کمون All One در اورگان، متعلق به رابرت فریدلند، سپری کرد.
استیو جابز برنامه نویسی
در اوایل سال ۱۹۷۵، جابز دوباره در شرکت آتاری مشغول به کار شد. در تابستان همان سال، نولان بوشنل از او خواست تا یک برد مدار برای بازی Breakout طراحی کند که در آن تعداد تراشه‌ها به حداقل برسد. جابز برای این کار از وزنیاک کمک گرفت و آنها توافق کردند در صورت دریافت جایزه بابت کاهش تعداد تراشه‌ها، مبلغ را بین خود تقسیم کنند.
وزنیاک با سرعت و مهارت توانست تعداد تراشه‌ها را به طور چشمگیری به ۴۵ کاهش دهد. اما آتاری نقشه‌های ارائه شده را تغییر داد تا استفاده از برد ساده‌تر شود. بعدها مشخص شد که جابز مقدار واقعی جایزه را از وزنیاک مخفی کرده و فقط بخش کوچکی از آن را با او تقسیم کرده است. با این حال، وزنیاک گفته بود اگر جابز به او درباره مشکلات مالی‌اش می‌گفت، بدون شک حاضر بود کل مبلغ را در اختیارش قرار دهد.
استیو جابز و وزنیاک
سال ۱۹۷۵ نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای جابز و وزنیاک بود؛ آنها شروع به حضور در جلسات باشگاه کامپیوتر هوم‌برو کردند که زمینه‌ای مهم برای شکل‌گیری و معرفی نخستین کامپیوتر اپل به شمار می‌رفت. همچنین، بر اساس سندی که بعدها توسط وزارت دفاع آمریکا منتشر شد، جابز در همان سال به‌دلیل تخلفاتی از جمله نگهداری مشروبات الکلی زیر سن قانونی بازداشت شد، هرچند خودش این اتهام را بی‌اساس می‌دانست. پس از پرداخت جریمه‌ای اندک، ماجرا به پایان رسید.
وزنیاک و استیو جابز
تا مارس ۱۹۷۶، استیو وزنیاک طراحی اولیه کامپیوتر اپل ۱ را تکمیل کرد و آن را به استیو جابز نشان داد. جابز پیشنهاد داد این محصول به فروش برسد، هرچند وزنیاک ابتدا نسبت به این ایده مردد بود، اما در نهایت پذیرفت. در آوریل همان سال، جابز، وزنیاک و رونالد وین شرکتی به نام «شرکت کامپیوتر اپل» را در خانه والدین جابز در خیابان کریست درایو تأسیس کردند؛
شرکتی که امروزه با نام «اپل» شناخته می‌شود. فعالیت این کسب‌وکار ابتدا در اتاق خواب جابز شروع شد و اندکی بعد به گاراژ خانه منتقل گردید. وین به زودی از این همکاری کنار رفت و جابز و وزنیاک به عنوان بنیان‌گذاران اصلی باقی ماندند.
استیو جابز وزنیاک
نام «اپل» برای شرکت پس از گفت‌وگویی بین جابز و وزنیاک انتخاب شد، زمانی که جابز از کمونی در اورگان بازگشته بود و تجربه خوشایند خود از کار در باغ سیب یک مزرعه را برای وزنیاک تعریف می‌کرد. جابز ابتدا قصد داشت بردهای مدار چاپی خالی Apple I را تولید کند و هرکدام را با قیمت ۵۰ دلار به علاقه‌مندان بفروشد. برای تأمین هزینه‌های اولیه، وزنیاک ماشین‌حساب علمی HP خود و جابز ون فولکس‌واگن خود را فروختند.
بعدها در همان سال، پاول ترل، یکی از فروشندگان کامپیوتر، ۵۰ دستگاه کامپیوتر Apple I کاملاً مونتاژ شده را به قیمت هر دستگاه ۵۰۰ دلار خریداری کرد. در نهایت، حدود ۲۰۰ دستگاه Apple I تولید شد.
استیو جابز و استیو وزنیاک
یکی از تصاویر برجسته آن دوران، سندی است که استیو جابز و استیو وزنیاک را در کنار برد مدار چاپی اپل ۱ نشان می‌دهد. یکی از همسایگان جابز در خیابان کریست درباره او گفته است که فردی بی‌نظیر بود که «با لباس زیر آویزان، پابرهنه و به سبک هیپی‌ها» از مشتریان استقبال می‌کرد.
همسایه دیگری به نام لری واترلند، فارغ‌التحصیل مهندسی شیمی از دانشگاه استنفورد، پس از مشاهده کسب‌وکار کوچک جابز، در مقایسه با صنعت گسترده و تثبیت‌شده کامپیوترهای بزرگ آن زمان، ایده او را به تمسخر گرفت.
استیو جابز چگونه اپل را ساخت
مایک مارکولا، مدیر بازاریابی و مهندس نیمه‌بازنشسته اینتل، سرمایه‌گذاری اولیه اپل را فراهم کرد. اسکات مک‌نیلی، یکی از بنیان‌گذاران سان میکروسیستمز، جابز را فردی برجسته می‌دانست که با تأسیس شرکتی موفق در سن جوانی، محدودیت‌های سنتی سیلیکون ولی را شکسته بود.
مارکولا پس از بازدید از غرفه پرشور اپل در نمایشگاه کامپیوتر هوم‌برو، با سرمایه‌ای ۶۰ هزار دلاری وارد ماجرا شد و به هیئت مدیره پیوست. همچنین، او اپل را به آرتور راک معرفی کرد. با این حال، جابز چندان از انتخاب مایک اسکات، که توسط مارکولا به عنوان نخستین رئیس و مدیرعامل اپل استخدام شده بود، رضایت نداشت.
استیو جابز شرکت اپل
آنچه اپل را متمایز می‌کرد، روحیه هنری و خاص تیم علمی‌اش بود؛ فضایی متفاوت از محیط خشک و منطقی معمول در سیلیکون ولی. مهندسان اپل نه‌تنها با شور و اشتیاق کار می‌کردند، بلکه به عمق اهمیت وظیفه‌شان باور داشتند. برای آنها، کار در اپل صرفاً یک شغل نبود، بلکه مأموریتی الهام‌بخش برای فراهم کردن قدرت پردازشی بهتر به مردم بود. این نگرش، میراث استیو جابز و شعارهای دهه شصت او بود که در دهه هشتاد با پروژه مکینتاش به بار نشست.
شرکت اپل استیو جابز
پس از بازگشت کریسن برنان از سفر به هند، روابط او و جابز مجدداً شکل گرفت، چرا که برنان تغییرات مثبت قابل توجهی در شخصیت جابز مشاهده کرد. در این زمان، جابز نمونه اولیه کامپیوتر اپل II را به او و خانواده‌اش نشان داد. برنان دو عامل اصلی در تغییرات جابز را مورد توجه قرار داد: تأسیس شرکت اپل و آموزه‌های کوبان. در آوریل ۱۹۷۷، اپل II برای نخستین بار در نمایشگاه کامپیوتر ساحل غربی رونمایی شد.
طراحی اولیه توسط وزنیاک انجام شده بود، اما جابز بر بخش‌هایی مانند طراحی کیس و منبع تغذیه ویژه که توسط راد هولت توسعه یافته بود، نظارت داشت. اختلاف نظر جدی بین جابز و وزنیاک درباره تعداد اسلات‌های توسعه کامپیوتر باعث شد وزنیاک تهدید کند که ممکن است دستگاه دیگری بخرد، اما در نهایت توافق شد که کامپیوتر دارای هشت اسلات باشد. اپل II به‌عنوان یکی از پیشگامان موفق‌ترین میکروکامپیوترهای تولید انبوه شناخته شد.
استیو جابز مکینتاش
در اوایل دهه ۱۹۸۰، استیو جابز مسئولیت توسعه پروژه مکینتاش را که پیش‌تر توسط جف راسکین آغاز شده بود، برعهده گرفت. وزنیاک و راسکین هر دو نقش مهمی در شروع این برنامه داشتند، اما پس از مرخصی وزنیاک به دلیل سقوط هواپیما، جابز فرصت یافت کنترل کامل پروژه را به دست بگیرد.
در تاریخ ۲۲ ژانویه ۱۹۸۴، اپل تبلیغ تلویزیونی نمادینی با عنوان «۱۹۸۴» را در جریان مسابقه سوپربول پخش کرد که با این پیام به پایان می‌رسید: «در تاریخ ۲۴ ژانویه، اپل کامپیوتر مکینتاش را معرفی خواهد کرد؛ و خواهید دید چرا ۱۹۸۴ شبیه داستان معروف آن سال نخواهد بود.» دو روز پس از آن، جابز با شور و هیجان زیاد مکینتاش را در جلسه‌ای عمومی معرفی کرد؛
جلسه‌ای که با استقبال گسترده سهامداران روبرو شد و اندی هرتزفلد، مهندس پروژه مکینتاش، این رویداد را «هیجان‌انگیز» توصیف کرد.
عکس استیو جابز 2025
استیو جابز مایکروسافت
استیو جابز شرکت نکست
پس از کناره‌گیری استیو جابز از اپل در سال ۱۹۸۵، او با سرمایه‌ای بالغ بر ۷ میلیون دلار شرکت NeXT را تأسیس کرد. اما تنها پس از یک سال، با کمبود بودجه مواجه شد و بدون داشتن محصولی آماده، به دنبال جذب سرمایه‌گذاران خطرپذیر رفت. در نهایت، توجه راس پرو، میلیاردر معروف، جلب شد و او سرمایه قابل توجهی را به این شرکت تزریق کرد.
کامپیوتر NeXT در سال ۱۹۸۸ در مراسمی باشکوه که بازگشت جابز به مرکز توجهات را رقم زد، معرفی شد. این رویداد در تالار سمفونی لوئیز ام. دیویس در سانفرانسیسکو برگزار شد و تنها با دعوت‌نامه‌های محدود برگزار گردید و به عنوان یک برنامه چندرسانه‌ای ویژه شناخته می‌شد. استیو وزنیاک بعدها در مصاحبه‌ای اشاره کرد که دوران فعالیت جابز در NeXT فرصتی بود تا او افکارش را سازماندهی کند.
شرکت نکست استیو جابز
ایستگاه‌های کاری NeXT برای نخستین بار در سال ۱۹۹۰ با قیمت ۹۹۹۹ دلار عرضه شدند که معادل حدود ۲۴۰۰۰ دلار در سال ۲۰۲۴ است. اگرچه این دستگاه از نظر فناوری بسیار پیشرفته بود، قیمت بالای آن باعث شد تا استقبال گسترده‌ای در بازار نداشته باشد. با این حال، ایستگاه‌های کاری NeXT به دلیل قابلیت‌های فنی برجسته‌ای مانند سیستم توسعه نرم‌افزار شی‌گرا شناخته شدند.
جابز این محصولات را عمدتاً به حوزه‌های مالی، علمی و دانشگاهی معرفی کرد و ویژگی‌هایی مانند هسته Mach، تراشه پردازنده سیگنال دیجیتال و پورت اترنت داخلی را به نمایش گذاشت. یکی از لحظات تاریخی این محصول زمانی رقم خورد که تیم برنرز-لی، دانشمند کامپیوتر انگلیسی، در سال ۱۹۹۰ در مرکز تحقیقات CERN در سوئیس، از کامپیوتر NeXT برای اختراع وب جهانی استفاده کرد.
استیو جابز شرکت NeX
در همان سال، نسل دوم NeXTcube با بهبودهای قابل توجهی به بازار عرضه شد. جابز این دستگاه را به عنوان اولین کامپیوتر «بین‌شخصی» معرفی کرد و آن را جایگزینی برای کامپیوترهای شخصی سنتی دانست.
یکی از ویژگی‌های برجسته NeXTcube، سیستم ایمیل چندرسانه‌ای نوآورانه NeXTMail بود که برای نخستین بار امکان به اشتراک‌گذاری محتواهای صوتی، تصویری، گرافیکی و ویدیویی از طریق ایمیل را فراهم می‌کرد. جابز در گفتگو با خبرنگاران بیان کرد که محاسبات بین‌شخصی قرار است به طور کامل نحوه ارتباطات انسانی و کار گروهی را متحول سازد.
شرکت NeX استیو جابز
جابز شرکت NeXT را با دقت و وسواس فراوان نسبت به زیبایی‌شناسی هدایت می‌کرد؛ موضوعی که در طراحی قاب منیزیمی یکپارچه NeXTcube به وضوح دیده می‌شد. این حساسیت، فشار زیادی بر بخش سخت‌افزار شرکت وارد آورد و پس از فروش تنها ۵۰ هزار دستگاه، در سال ۱۹۹۳ NeXT تصمیم گرفت تمرکز خود را به سمت فعالیت‌های نرم‌افزاری معطوف کند. این تغییر رویکرد منجر به تولید محصولاتی موفق مانند سیستم عامل NeXTSTEP/Intel شد که در سال ۱۹۹۴ اولین سود سالانه شرکت را با مبلغی حدود ۱.۰۳ میلیون دلار به همراه داشت.
استیو جابز بنیانگذار اپل
دیدگاه‌های متفاوت اسکالی و جابز تأثیر قابل توجهی بر جهت‌گیری‌های مختلف اپل داشت. اسکالی طرفدار معماری باز کامپیوترهایی مانند اپل ۲ بود که بازارهای آموزشی، کسب‌وکارهای کوچک و کاربران خانگی را هدف می‌گرفت؛ گروه‌هایی که کمتر تحت تأثیر محصولات IBM قرار داشتند.
در مقابل، جابز تمرکز خود را روی مکینتاش با معماری بسته قرار داده بود و قصد داشت آن را به‌عنوان رقیبی جدی برای کامپیوترهای IBM PC معرفی کند. هرچند اسکالی به عنوان رئیس و مدیرعامل اپل فعالیت می‌کرد، اما کنترل کمی روی بخش مکینتاش که زیر نظر جابز بود، داشت. در واقع، این دو بخش—اپل ۲ و مکینتاش—تقریباً به صورت دو شرکت مستقل عمل می‌کردند و خدمات مشابهی ارائه می‌دادند.
بنیانگذار اپل استیو جابز
در اوایل سال ۱۹۸۵، محصولات اپل ۲ همچنان حدود ۸۵ درصد از فروش کلی اپل را تشکیل می‌دادند، اما در جلسه سالانه ژانویه همان سال، هیچ اشاره‌ای به این بخش یا کارکنان آن نشد. بسیاری از کارکنان، از جمله استیو وزنیاک، شرکت را ترک کردند.
وزنیاک که از جهت‌گیری نادرست شرکت در پنج سال گذشته نارضایتی داشت، بخش قابل توجهی از سهام خود را فروخت. با این وجود، جدایی او دوستانه بود و به عنوان کارمند افتخاری اپل باقی ماند و رابطه دوستانه طولانی‌مدت خود با جابز را حفظ کرد.
مکینتاش استیو جابز
در همین زمان، شکست مکینتاش در رقابت با IBM PC به وضوح نمایان شد و این موضوع موقعیت اسکالی را در اپل تقویت کرد. در ماه مه ۱۹۸۵، اسکالی با حمایت آرتور راک تصمیم به بازسازی سازمان شرکت گرفت. طرح او برای هیئت مدیره شامل کنار گذاشتن جابز از مدیریت دپارتمان مکینتاش بود و جابز به جای آن مسئول «توسعه محصولات جدید» شد؛ اقدامی که عملاً قدرتش در اپل را کاهش داد.
در واکنش به این تصمیم، جابز نقشه‌ای برای کنار گذاشتن اسکالی و تصاحب کنترل اپل طراحی کرد، اما پس از افشای این برنامه، هیئت مدیره استعفای او را رد و از وی خواست تصمیمش را بازنگری کند. در نهایت، جابز در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۸۵ استعفای خود را تقدیم کرد و پنج نفر از مدیران ارشد نیز او را همراهی کرده و با هم شرکت جدید NeXT را تأسیس کردند.
استیو جابز شکست مکینتاش
مشکلات مکینتاش حتی پس از جدایی جابز نیز ادامه داشت. اگرچه این محصول در بازار مورد توجه قرار گرفت، قیمت بالای آن باعث کاهش چشمگیر فروش شد. در همان سال، مایکروسافت با تهدید به توقف توسعه نرم‌افزارهای خود برای مکینتاش، خواهان دریافت حق استفاده از سیستم‌عامل مک شد.
مایکروسافت که درصدد طراحی رابط گرافیکی مشابهی برای نرم‌افزارهای DOS بود—که بعدها به ویندوز تبدیل شد—نمی‌خواست اپل علیه این شباهت‌ها شکایتی مطرح کند. اسکالی با صدور این مجوز موافقت کرد، اما این تصمیم بعدها مشکلاتی جدی برای اپل به دنبال داشت.
فیلم استیو جابز
در سال ۱۹۹۶، شرکت NeXT فناوری نرم‌افزاری WebObjects را برای توسعه برنامه‌های تحت وب معرفی کرد؛ این فناوری پس از خرید NeXT توسط اپل در سال ۱۹۹۷، نقش مهمی در راه‌اندازی فروشگاه اپل، سرویس MobileMe و فروشگاه iTunes ایفا کرد. همچنین، در سال ۱۹۸۶، استیو جابز با سرمایه‌ای ده میلیون دلاری بخش گرافیک کامپیوتری شرکت لوکاس‌فیلم را خرید و آن را به شرکتی مستقل به نام «پیکسار» تبدیل کرد.
از این مبلغ، پنج میلیون دلار صرف سرمایه‌گذاری شرکت و پنج میلیون دلار برای خرید حقوق فناوری از لوکاس‌فیلم پرداخت شد. دفتر جدید پیکسار به مدیریت جابز و تیم خلاقش تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین استودیوهای انیمیشن‌سازی جهان شد.
استیو جابز پیکسار
اولین همکاری پیکسار با دیزنی در سال ۱۹۹۵ با فیلم موفق «داستان اسباب‌بازی» رقم خورد؛ اثری که با تهیه‌کنندگی اجرایی جابز، نه تنها موفقیت مالی بزرگی کسب کرد، بلکه تحسین گسترده منتقدان را نیز به دنبال داشت. در دوران مدیریت جابز و رهبری خلاق جان لستر، پیکسار مجموعه‌ای از فیلم‌های پرفروش همچون «زندگی یک حشره»، «داستان اسباب‌بازی ۲»، «شرکت هیولاها»، «در جستجوی نمو»، «شگفت‌انگیزان»، «ماشین‌ها»، «راتاتویی»، «وال-ئی»، «بالا» و «داستان اسباب‌بازی ۳» را تولید کرد.
پس از درگذشت جابز، فیلم «شجاع» نخستین اثر پیکسار بود که پس از فقدان او ساخته شد و به یاد او تقدیر گردید. بسیاری از این آثار، از جمله «در جستجوی نمو»، «شگفت‌انگیزان» و «داستان اسباب‌بازی ۳»، موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین انیمیشن بلند شدند.
پیکسار استیو جابز
در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴، قرارداد همکاری پیکسار و دیزنی به پایان نزدیک می‌شد و مذاکرات میان استیو جابز و مایکل آیزنر، مدیرعامل دیزنی، برای تمدید این شراکت به نتیجه نرسید. در ژانویه ۲۰۰۴، جابز اعلام کرد که دیگر هرگز با دیزنی همکاری نخواهد کرد. این وضعیت تا سال ۲۰۰۵ ادامه یافت، تا اینکه باب ایگر جایگزین آیزنر شد و تلاش‌هایی برای بهبود روابط آغاز کرد.
سرانجام در سال ۲۰۰۶، معامله‌ای بزرگ به ارزش ۷.۴ میلیارد دلار بین دو شرکت منعقد شد که طی آن دیزنی مالکیت کامل پیکسار را به دست آورد. با این قرارداد، جابز که صاحب هفت درصد سهام دیزنی شد، به بزرگ‌ترین سهامدار فردی این شرکت تبدیل شده و به عضویت هیئت مدیره درآمد.
استیو جابز و پیکسار
پس از مرگ استیو جابز، سهام او در دیزنی به صندوق استیون پی. جابز منتقل شد که مدیریت آن بر عهده همسرش، لورن جابز بود. باب ایگر در خاطرات خود بیان کرده است که برخلاف نگرانی‌های اولیه درباره رفتار حرفه‌ای جابز، همکاری با او عمدتاً تجربه‌ای مثبت بوده است. ایگر همچنین معتقد بود که اگر جابز هنوز زنده بود، احتمالاً مذاکرات جدی درباره ادغام اپل و دیزنی میان آنها صورت می‌گرفت.
پیکسار و استیو جابز
فلوید نورمن، یکی از اعضای برجسته پیکسار، درباره استیو جابز گفته است که او شخصی بالغ و آرام بود و هرگز در امور خلاقانه فیلمسازان دخالت نمی‌کرد. ادوین کتمول، بنیانگذار پیکسار و رئیس استودیوهای انیمیشن والت دیزنی، نیز در خاطرات خود از رابطه حرفه‌ای با جابز یاد می‌کند.
او اشاره می‌کند که گاهی ارتباطات دشوار باعث بحث‌های طولانی میان آنها می‌شد، اما در نهایت همیشه به نتیجه‌ای رضایت‌بخش می‌رسیدند: یا جابز نظر مخالف را می‌پذیرفت، یا کتمول با دیدگاه او موافقت می‌کرد، و در مواردی که اختلاف ادامه داشت، جابز به کتمول اختیار می‌داد تا تصمیم نهایی را بگیرد. این تجربیات کتمول بعدها در کتاب «Creativity, Inc.» منتشر شد که ضمن شرح تعاملاتش با استیو جابز، بر خلاقیت و نوآوری جابز تأکید دارد.
استیو جابز لیزا
لیزا یکی از نخستین رایانه‌های شخصی شرکت اپل بود که توسعه آن از سال ۱۹۷۸ آغاز شد و اوایل دهه ۱۹۸۰ برای کاربران تجاری روانه بازار شد. این رایانه اولین دستگاه شخصی با رابط کاربری گرافیکی به‌شمار می‌رفت. با وجود فروش تنها ۱۰۰ هزار دستگاه و ناکامی تجاری، لیزا از نظر فناوری بسیار پیشرفته بود و قابلیت‌های نوآورانه‌ای را معرفی کرد که بعدها در رایانه مکینتاش و سیستم‌های سازگار با IBM مورد استفاده قرار گرفتند.
در سال ۱۹۸۲، پس از کنار گذاشته شدن استیو جابز از پروژه لیزا، او رهبری پروژه مکینتاش را بر عهده گرفت و با الهام از دستاوردهای لیزا، آن را توسعه داد. نسخه نهایی این رایانه با عنوان لیزا 2/10 معرفی شد و بعدها با تغییراتی با نام مکینتاش XL عرضه گردید.
استیو جابز مک
پس از پیوستن استیو جابز به تیم مکینتاش، او در غیاب موقت استیو وزنیاک که به‌دلیل سانحه‌ای هوایی از شرکت دور شده بود، رهبری پروژه را بر عهده گرفت.
در ۲۴ ژانویه ۱۹۸۴، مکینتاش به عنوان نخستین رایانه شخصی تولید انبوه با رابط گرافیکی یکپارچه و مجهز به ماوس روانه بازار شد. مدل اولیه این رایانه، که بعدها با نام مکینتاش 128k شناخته شد، آغازگر مجموعه‌ای از رایانه‌های محبوب اپل بود.
مک استیو جابز
از سال ۱۹۹۸، اپل به‌طور رسمی نام «مکینتاش» را به شکل کوتاه‌شده «مک» تغییر داد، هرچند این نام از همان آغاز به‌طور غیررسمی میان کاربران رواج داشت. معرفی اولیه مکینتاش با پخش یک آگهی تلویزیونی شاخص با عنوان «1984» همراه بود که به کارگردانی ریدلی اسکات ساخته شد.
این تبلیغ در جریان سوپربول هجدهم پخش گردید و تماشاگران را شگفت‌زده کرد. در این آگهی با بهره‌گیری از نمادهای بصری الهام‌گرفته از رمان معروف جورج اورول، «1984»، پیام روشنی درباره رهایی از سلطه انحصاری IBM بر صنعت رایانه‌ها منتقل می‌شد.
استیو جابز و وارن بافت
استیو جابز از امضای «تعهد بخشش» که توسط وارن بافت و بیل گیتس برای ترغیب میلیاردرها به بخشیدن بخش قابل توجهی از ثروتشان راه‌اندازی شده بود، خودداری کرد. با این حال، او در برخی زمینه‌ها مشارکت‌های قابل توجهی داشت؛ از جمله اهدای ۵۰ میلیون دلار به بیمارستان استنفورد و حمایت از تلاش‌ها برای درمان بیماری ایدز. بونو، خواننده گروه U2، گزارش داده است که در دوران مدیریت جابز، اپل «ده‌ها میلیون دلار» به برنامه‌های مقابله با ایدز و ویروس HIV در آفریقا اهدا کرده؛ اقدامی که الهام‌بخش سایر شرکت‌ها نیز شد تا به این تلاش جهانی بپیوندند.
سرطان استیو جابز
در اکتبر ۲۰۰۳، استیو جابز به بیماری سرطان مبتلا شد و حدود یک سال بعد، در میانه سال ۲۰۰۴، به کارکنان اپل اطلاع داد که توموری سرطانی در پانکراس او تشخیص داده شده است.
اگرچه سرطان پانکراس معمولاً با پیش‌آگهی نامطلوب همراه است، جابز تأکید کرد که به نوعی نادر و کم‌تهاجمی از این بیماری مبتلاست که به‌عنوان تومور نورواندوکرین سلول‌های جزیره‌ای شناخته می‌شود.
استیو جابز سرطان
با وجود توصیه پزشکان برای آغاز فوری درمان، استیو جابز به مدت نه ماه از روش‌های پزشکی متداول خودداری کرد و به استفاده از طب جایگزین روی آورد. بسیاری از متخصصان معتقد بودند که رژیم غذایی و روش‌های جایگزینی که او دنبال می‌کرد، برای مقابله با بیماری‌اش کافی نبوده‌اند.
دیوید گورسکی، پژوهشگر حوزه سرطان و منتقد طب جایگزین، بر این باور بود که هرچند نمی‌توان با قطعیت گفت تصمیمات جابز شانس زنده‌ماندن او را کاهش داده، اما احتمالاً تأثیر منفی متوسطی داشته‌اند.
در مقابل، باری آر. کاسیلت از مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ معتقد بود که اعتماد جابز به روش‌های غیرعلمی احتمالاً جانش را گرفته است؛ چرا که او به نوعی نادر اما قابل درمان از سرطان پانکراس مبتلا بود، اما انتخاب‌هایش عملاً به‌مانند اقدامی خودخواسته برای مرگ عمل کردند.
بیماری استیو جابز
والتر ایزاکسون، زندگینامه‌نویس استیو جابز، گزارش داده است که جابز برای مدتی طولانی از انجام جراحی خودداری کرد، اما با وخامت وضعیت سلامتی‌اش، از تصمیم خود پشیمان شد. در این مدت، او به رژیم غذایی وگان، طب سوزنی، داروهای گیاهی و درمان‌های تأییدنشده‌ای که از اینترنت یافته بود روی آورد.
حتی با روان‌شناس و پزشکی مشورت کرد که کلینیکی برای روزه آبمیوه و پاک‌سازی روده اداره می‌کرد. سرانجام در ژوئیه ۲۰۰۴، جابز تحت عمل جراحی «روش ویپل» قرار گرفت که طی آن تومور با موفقیت برداشته شد.
با این حال، پس از جراحی، او تحت شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی قرار نگرفت. در دوره غیبت جابز، مسئولیت رهبری اپل بر عهده تیم کوک گذاشته شد.
استیو جابز بیماری
در ژانویه ۲۰۰۶، تنها همسر استیو جابز، تیم پزشکی‌اش و باب ایگر از بازگشت سرطان او مطلع بودند. جابز به‌طور خصوصی به ایگر گفته بود که امیدوار است بتواند تا زمان فارغ‌التحصیلی پسرش در سال ۲۰۱۰ زنده بماند. با این حال، ظاهر لاغر و کم‌انرژی جابز در سخنرانی اوت ۲۰۰۶ در کنفرانس جهانی توسعه‌دهندگان اپل، موجی از گمانه‌زنی‌ها در رسانه‌ها و فضای اینترنت درباره وضعیت سلامتی او به راه انداخت.
در واکنش به این شایعات، حاضران در کنفرانس اظهار داشتند که جابز از نزدیک سرحال به نظر می‌رسید و سخنگوی اپل نیز تأکید کرد که او از «سلامتی خوبی» برخوردار است.
مرگ استیو جابز
در ۲۸ اوت ۲۰۰۸، خبرگزاری بلومبرگ به‌اشتباه متن ترحیم ۲۵۰۰ کلمه‌ای استیو جابز را منتشر کرد. این متن، که حاوی بخش‌هایی خالی برای اطلاعاتی مانند سن و علت مرگ بود، در واقع پیش‌نویسی آماده برای استفاده احتمالی در آینده بود رویه‌ای رایج که بسیاری از رسانه‌ها برای پوشش سریع خبر درگذشت افراد سرشناس به کار می‌برند.
استیو جابز مرگ
اگرچه این اشتباه به‌سرعت اصلاح شد، اما بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و وبلاگ‌ها داشت و شایعات درباره وضعیت سلامت جابز را شدت بخشید.
جابز در واکنش به این اتفاق، در رویداد «Let’s Rock» اپل در سپتامبر ۲۰۰۸، با اشاره به نقل‌قولی معروف از مارک تواین گفت: «گزارش‌هایی که از مرگ من منتشر شده‌اند، به‌وضوح اغراق‌آمیزند.» در مراسمی دیگر، او اسلایدی با عنوان «110/70» نمایش داد اشاره‌ای به فشار خون خودش و اعلام کرد که قصد ندارد بیش از این درباره وضعیت سلامت خود توضیح دهد.
استعفای استیو جابز از اپل
در نهایت، در ۲۴ اوت ۲۰۱۱، استیو جابز رسماً از سمت مدیرعاملی اپل استعفا داد. او در نامه‌ای به هیئت‌مدیره نوشت: «همیشه گفته‌ام اگر روزی برسد که دیگر قادر به انجام وظایفم به‌عنوان مدیرعامل اپل نباشم، نخستین کسی خواهم بود که شما را در جریان می‌گذارد.
متأسفانه آن روز فرا رسیده است.» پس از کناره‌گیری، جابز به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره منصوب شد و تیم کوک جای او را در مقام مدیرعامل گرفت. جابز تا یک روز پیش از درگذشتش در اکتبر همان سال، همچنان با اپل همکاری می‌کرد.
علت مرگ استیو جابز
استیو جابز در تاریخ ۵ اکتبر ۲۰۱۱ در خانه‌اش در پالو آلتو، کالیفرنیا، به دلیل عوارض ناشی از بازگشت تومور نورواندوکرین سلول‌های جزیره‌ای پانکراس که پیش‌تر درمان شده بود، درگذشت. این وضعیت منجر به ایست تنفسی شد.
او یک روز پیش از مرگ، هوشیاری خود را از دست داد و در حضور همسر، فرزندان و خواهرانش دار فانی را وداع گفت. خواهرش، مونا سیمپسون، در توصیف لحظات پایانی زندگی‌اش روایت کرده که جابز چند ساعت قبل از مرگ، سه بار با صدای ساده «اُه وای، اُه وای، اُه وای» را تکرار کرد و سپس بی‌هوش شد. پس از گذشت چند ساعت، زندگی او به پایان رسید.
استیو جابز علت مرگ
در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۱۱، مراسم تشییع جنازه‌ای کوچک و خصوصی برگزار شد که به احترام خانواده جابز، جزئیات آن منتشر نشد. شرکت‌های اپل و پیکسار هر دو بیانیه‌هایی در واکنش به این ضایعه صادر کردند.
اپل اعلام کرد برنامه‌ای برای برگزاری مراسم عمومی ندارد، اما از علاقه‌مندان خواست پیام‌های یادبود خود را به ایمیلی اختصاصی ارسال کنند. همچنین، پرچم‌های اپل و مایکروسافت در دفاتر مرکزی و پردیس‌هایشان به احترام جابز نیمه‌افراشته شدند.
استیو جابز چرا مرد
باب ایگر، مدیرعامل شرکت والت دیزنی، دستور داد که پرچم‌های تمامی املاک دیزنی، از جمله والت دیزنی ورلد و دیزنی‌لند، از ۶ تا ۱۲ اکتبر به حالت نیمه‌افراشته درآیند. در دو هفته پس از درگذشت جابز، وب‌سایت اپل صفحه‌ای ساده با تصاویر خاکستری او و تاریخ تولد و وفاتش را به نمایش گذاشت.
همچنین، در ۱۹ اکتبر، کارکنان اپل مراسم یادبودی خصوصی در محوطه شرکت در کوپرتینو برگزار کردند که در آن لورن پاول جابز، همسر جابز، تیم کوک، بیل کمپبل، ال گور، کلدپلی و نورا جونز حضور داشتند. به منظور حضور کارکنان در این مراسم، برخی فروشگاه‌های اپل به طور موقت تعطیل شدند و ویدیویی از مراسم بعدها در وب‌سایت اپل منتشر گردید.
مراسم تشییع استیو جابز
در ادامه مراسم یادبود، جری براون، فرماندار وقت کالیفرنیا، روز یکشنبه ۱۶ اکتبر ۲۰۱۱ را «روز استیو جابز» اعلام کرد. در همان روز، مراسمی دعوت‌نامه‌ای در دانشگاه استنفورد با حضور جمعی از چهره‌های برجسته حوزه فناوری، رسانه‌ها، سیاستمداران و دوستان نزدیک جابز برگزار شد.
در این مراسم، بونو، یو یو ما و جوان بائز به اجرای برنامه پرداختند. امنیت مراسم با حضور نگهبانان و یک بالگرد خبری در آسمان دانشگاه تامین شده بود. همچنین به هر شرکت‌کننده جعبه‌ای کوچک به‌عنوان «هدیه خداحافظی» اهدا شد که شامل نسخه‌ای از کتاب «زندگینامه یک یوگی» نوشته پاراماهانسا یوگاناندا بود.
استیو جابز مراسم تشییع
شخصیت‌های برجسته‌ای مانند استیو وزنیاک، دوست قدیمی و هم‌بنیان‌گذار اپل؛ جورج لوکاس؛ بیل گیتس؛ و رئیس‌جمهور باراک اوباما با صدور بیانیه‌هایی نسبت به درگذشت جابز واکنش نشان دادند. بر اساس خواسته شخصی او، پیکر استیو جابز بدون نصب سنگ قبر یا نشانی ویژه، در قبرستان آلتا مسا که تنها گورستان غیر فرقه‌ای پالو آلتو است، به خاک سپرده شد.
افتخارات استیو جابز
-
۱۹۸۵: دریافت مدال ملی فناوری به همراه استیو وزنیاک از رونالد ریگان، رئیس‌جمهور آمریکا؛ بالاترین جایزه این کشور در زمینه دستاوردهای فناوری
-
۱۹۸۷: کسب جایزه جفرسون به پاس خدمات عمومی
-
۱۹۸۹: انتخاب به‌عنوان کارآفرین دهه توسط مجله Inc.
-
۱۹۹۱: دریافت جایزه هاوارد ولوم از کالج رید
-
۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰: حضور در پنج دوره مختلف در فهرست ۱۰۰ فرد تأثیرگذار جهان از سوی مجله تایم
-
۲۰۰۷: انتخاب به‌عنوان قدرتمندترین فرد در تجارت توسط مجله فورچون
-
۲۰۰۷: راه‌یابی به تالار مشاهیر کالیفرنیا در موزه تاریخ، زنان و هنر کالیفرنیا
-
۲۰۱۲: دریافت جایزه متولیان گرمی به‌خاطر تأثیرگذاری بر صنعت موسیقی در زمینه‌های غیرمرتبط با اجرا
-
۲۰۱۲: پس از درگذشت، دریافت جایزه دستاورد ادیسون به دلیل تعهد بی‌وقفه به نوآوری در طول دوران حرفه‌ای
-
۲۰۱۳: معرفی به‌عنوان یکی از اسطوره‌های دیزنی پس از مرگ
-
۲۰۱۷: افتتاح تئاتر استیو جابز در پارک اپل
-
۲۰۲۲: پس از فوت، اعطای مدال آزادی ریاست جمهوری توسط جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، به‌عنوان بالاترین افتخار غیرنظامی کشور
جانشین استیو جابز در اپل
در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۸، اپل اعلام کرد که فیل شیلر، معاون بازاریابی شرکت، سخنرانی اصلی کنفرانس مک‌ورلد ۲۰۰۹ را بر عهده خواهد داشت؛ خبری که بار دیگر حدس و گمان‌ها درباره وضعیت سلامت استیو جابز را افزایش داد.
جابز در بیانیه‌ای که در ۵ ژانویه ۲۰۰۹ منتشر کرد، اعلام نمود که چند ماه است از «عدم تعادل هورمونی» رنج می‌برد. چند روز بعد، در یادداشتی داخلی به تاریخ ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹، جابز عنوان کرد مشکلات سلامتی‌اش پیچیده‌تر از آن چیزی است که پیش‌تر تصور می‌کرده و اعلام کرد که شش ماه مرخصی خواهد گرفت تا به درمان بپردازد.
در این مدت، تیم کوک که پیش‌تر در سال ۲۰۰۴ به‌عنوان مدیرعامل موقت فعالیت کرده بود، مسئولیت‌های جابز را بر عهده گرفت، هرچند جابز همچنان در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک شرکت نقش داشت.
🔰مقالات پیشنهادی🔰
wowww