سهراب سپهری شاعر و نقاش معاصر ایرانی بود که با شعر نیمایی و تصویرسازی‌های زیبا و فلسفی‌اش، به ترکیب هنرهای شرقی و غربی پرداخت و تأثیر زیادی در ادبیات و هنر معاصر ایران گذاشت. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی همراه ما بمانید.
بیوگرافی سهراب سپهری
بیوگرافی شاعران سهراب سپهری در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۰۷ در قم به دنیا آمد، اما مدت زیادی در این شهر نماند. خانواده‌اش به خوانسار و سپس به کاشان، شهر آبا و اجدادی او، نقل مکان کردند. پدربزرگ او، میرزا نصرالله‌خان سپهری، نخستین رئیس تلگراف‌خانه کاشان بود.
پدرش اسدالله و مادرش ماه‌جبین نام داشتند و هر دو اهل هنر و شعر بودند. ادب و هنر در خانوادهٔ سپهری، به ویژه در خانوادهٔ ضرابی، پیشینه‌ای طولانی داشت.
مادر بزرگ سهراب، حمیده بانو، نیز شاعری بود که اشعارش در نشریات اواخر دوران قاجار و اوایل پهلوی چاپ می‌شد. به این ترتیب، سهراب در خانواده‌ای پرورش یافت که ذوق و فرهنگ در آن ریشه داشت.
سهراب سپهری کیست
نام کامل : سهراب سپهری
متولد : ۱۵ مهر ۱۳۰۷
محل تولد : قم
سهراب سپهری کودکی
کودکی سهراب در باغ بزرگ اجدادی واقع در محلهٔ دروازه عطای کاشان سپری شد. این باغ، که در جنوب شرقی کاشان قرار داشت، تأثیر زیادی بر نگاه هنری او داشت.
عبور از دوران کودکی و نوجوانی در چنین فضایی و انس او با طبیعت بعدها در اشعار و نقاشی‌هایش به وضوح دیده می‌شود.
این تأثیرات طبیعی بر پرورش نگاه هنری او، و همچنین در شکل‌گیری شخصیت و جهان‌بینی هنری‌اش، نقش مهمی ایفا کرد.
سهراب سپهری تحصیلات
سهراب دوران ابتدایی خود را در دبستان خیام کاشان در سال ۱۳۱۹ گذراند و سپس به دبیرستان پهلوی کاشان رفت. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان در خرداد ۱۳۲۲، وارد دورهٔ دوسالهٔ دانش‌سرای مقدماتی پسران شد و به استخدام ادارهٔ فرهنگ کاشان درآمد.
در شهریور ۱۳۲۷، سهراب در امتحانات ششم ادبی شرکت کرد و دیپلم دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.
در همان زمان، به استخدام شرکت نفت در تهران درآمد، اما پس از ۸ ماه از این شغل استعفا داد.
سهراب سپهری چه کسی است
در سال ۱۳۳۰، نخستین مجموعه شعر نیمایی خود به نام مرگ رنگ را منتشر کرد که نشان‌دهنده آغاز دورهٔ جدیدی در شعر او بود. در سال ۱۳۳۲، سهراب از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد.
در همین سال، در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و دومین مجموعه شعر خود به نام زندگی خواب‌ها را منتشر کرد.
در آذر ۱۳۳۳، سهراب سپهری به ادارهٔ کل هنرهای زیبا (فرهنگ و هنر) پیوست و در بخش موزه‌ها به کار مشغول شد. همچنین در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران به تدریس پرداخت و نقش مهمی در تربیت هنرمندان جوان داشت.
سهراب سپهری سفرها
سهراب سپهری به فرهنگ‌های مختلف مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و این علاقه به طور واضح در سفرهای متعدد او به کشورهای مختلف مشهود بود.
او با هدف آشنایی بیشتر با فرهنگ‌های شرق، سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت.
در این سفرها، سهراب به طور خاص به هنرهای سنتی و حکمت‌های فلسفی مشرق‌زمین توجه نشان می‌داد و حتی مدتی در ژاپن زندگی کرد، جایی که هنر «حکاکی روی چوب» را فراگرفت.
این هنر، که یکی از شیوه‌های قدیمی و باارزش در ژاپن است، تأثیر عمیقی بر نقاشی‌ها و آثار هنری سهراب گذاشت. همچنین، او به شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت و ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی را انجام داد که نشان از گستردگی ذوق و ذائقهٔ ادبی او داشت.
سهراب سپهری زندگینامه
در مرداد ۱۳۳۶، سهراب از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. در این سفر، سهراب تلاش داشت تا همزمان با گسترش دانش و آگاهی‌های هنری‌اش، با جریان‌های هنری جدید و مدرن در اروپا نیز آشنا شود.
در پاریس، او در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس در رشتهٔ لیتوگرافی نام‌نویسی کرد تا مهارت‌های جدیدی را در زمینه هنرهای تجسمی بیاموزد. اما بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین هزینه‌های زندگی و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامهٔ فعالیت‌های هنری‌اش، مجبور به انجام کارهای غیرهنری شد.
به‌طور خاص، برای تأمین هزینه‌های زندگی، سهراب گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان می‌شد تا شیشه‌های آپارتمان‌ها را تمیز کند.
سهراب سپهری نمایشگاه هنری
سهراب سپهری همواره در نمایشگاه‌های مختلف هنری در کشورهای مختلف حضور داشت و آثارش را به نمایش می‌گذاشت. حضور در این نمایشگاه‌ها همچنان تا پایان عمر او ادامه داشت و او به عنوان یک نقاش شناخته‌شده در جامعهٔ هنری ایران و جهان مطرح بود.
در کنار فعالیت‌های هنری‌اش، سهراب سپهری مدتی نیز در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی به عنوان سرپرست سازمان سمعی و بصری مشغول به کار شد.
این دوره از زندگی حرفه‌ای او در سال ۱۳۳۷ بود. پس از این، سهراب از مهر ۱۳۴۰ تدریس در هنرکدهٔ هنرهای تزیینی تهران را آغاز کرد و در این دوره به تربیت هنرمندان جوان و ارتقاء سطح آگاهی‌های هنری پرداخت.
زندگینامه سهراب سپهری
پدر سهراب، اسدالله سپهری، که کارمند اداره پست و تلگراف کاشان بود، در دوران کودکی او به بیماری فلج مبتلا شد و در سال ۱۳۴۱ درگذشت. این فقدان تأثیر زیادی بر سهراب داشت و باعث شد که او به سمت فعالیت‌های هنری‌اش با جدیت بیشتری روی بیاورد.
مادر سهراب، ماه‌جبین، که خود اهل شعر و ادب بود، در خرداد سال ۱۳۷۳ درگذشت. این دو فقدان بزرگ در زندگی سهراب، به ویژه در عرصهٔ هنری و ادبی او، اثرگذار بودند و بسیاری از آثارش در این دوران به‌ویژه در زمینه شعر، تحت تأثیر این رویدادها قرار گرفتند.
سهراب همچنین یک برادر به نام منوچهر سپهری داشت که هم‌بازی دوران کودکی او بود. منوچهر در سال ۱۳۶۹ درگذشت.
سهراب علاوه بر برادر خود، سه خواهر به نام‌های همایون‌دخت، پری‌دخت و پروانه سپهری نیز داشت که در کنار او در خانواده‌ای هنری و فرهنگی رشد کردند.
سهراب سپهری شاعر
اکثر شعرهای سهراب سپهری در قالب نیمایی است که از ویژگی‌های بارز آن، تصویرسازی‌های بکر و خلاقانه است.
این نوع شعر، که تحت تأثیر فلسفه‌های نوگرایانه و انسان‌مدارانه سهراب قرار دارد، عمیقاً با طبیعت، هنر و روح انسان در ارتباط است.
سهراب سپهری فلسفه
سهراب سپهری با توجه به آموخته‌هایی که از فلسفهٔ ذن و دیگر مکاتب شرقی به‌ویژه در سفرهایش به هندوستان و ژاپن کسب کرده بود، توانست به شیوه‌ای نوین در شعر فارسی دست یابد.
در این شیوه، او همچنین مفاهیم انتزاعی و فلسفی را با زبانی نرم، لطیف و شاعرانه به تصویر کشید.
سهراب سپهری شعر نیمایی
وی یکی از پیشگامان شعر نیمایی در ایران به شمار می‌آید که به جای تقلید از سنت‌های گذشته، رویکردی نو در استفاده از فرم‌های شعری و بیان آن‌ها داشت.
شعرهای او به شدت تحت تأثیر تنهایی‌ها، سفرها، و توجه خاص به ابعاد عرفانی و زیباشناختی جهان قرار داشت.
سهراب سپهری شعرها
از معروف‌ترین اشعار او می‌توان به آثار برجسته‌ای چون “نشانی”، “صدای پای آب” و “مسافر” اشاره کرد. به‌ویژه شعر “صدای پای آب”، یکی از بلندترین شعرهای نو در زبان فارسی، شهرت زیادی کسب کرده است.
سهراب سپهری ترجمه شعر
کریمی امامی، از دوستان نزدیک سهراب، در دوران حیات او، برخی از اشعار وی را به زبان انگلیسی ترجمه کرد.
سپس در سال ۱۳۷۵، ترجمه انگلیسی دو مجموعه شعر سهراب سپهری، “صدای پای آب” و “حجم سبز”، توسط اسماعیل سلامی و عباس زاهدی منتشر شد.
سهراب سپهری ترجمه جهانی
علاوه بر این، آثار سهراب به زبان‌های مختلف دیگری نیز ترجمه شده‌اند. از جمله این ترجمه‌ها می‌توان به ترجمه اشعار او به زبان‌های فرانسوی، اسپانیایی، ایتالیایی و کرواتی اشاره کرد.
در سال ۱۳۷۱، شعرهای منتخب از دو مجموعه “حجم سبز” و “شرق اندوه” تحت عنوان “ما هیچ، ما نگاه” توسط کلارا خانیس به زبان اسپانیایی ترجمه شد.
این آثار سپس توسط مترجمان دیگری نیز به زبان‌های دیگر منتشر شد. در سال ۱۳۹۳ نیز گزیده‌ای از اشعار سهراب سپهری با نام “صدای پای آب” به زبان کرواتی ترجمه و در کرواسی منتشر شد.
سهراب سپهری نقاش
سهراب سپهری علاوه بر شعر، در عرصه نقاشی نیز دستی توانا داشت. او در نقاشی به‌ویژه تحت تأثیر زیبایی‌شناسی شرق و غرب قرار داشت و در این دو حوزه از دستاوردهای مختلف بهره‌برداری کرد.
سهراب سپهری متفاوت
آثار نقاشی سهراب از لحاظ فرم و تکنیک با آثار هنری هم‌دوره‌اش تفاوت‌هایی داشت. به‌ویژه، فرم‌های هندسی نخودی و خاکستری رنگ که او در آثارش به کار می‌برد، با آثار نقاشان فیگوراتیو همزمانش مغایرت داشت.
سهراب در نقاشی به شیوه‌ای نیمه انتزاعی دست یافت که برای بیان مکاشفه‌های شاعرانه‌اش در طبیعت کویری مؤثر بود.
او در آثار نقاشی‌اش بیشتر از رنگ‌ها و ابزارهای غیرمرسوم استفاده می‌کرد و گاهی از کاردک‌های بزرگ چوبی و رنگ‌های رقیق شده بهره می‌برد.
سهراب همچنین در برخی از آثارش، بافت‌های پیچیده‌ای از پارچه‌های بوم ایجاد می‌کرد که تأثیر زیادی از نقاشی‌های سنتی مشرق‌زمین و تکنیک‌های آبستره غربی داشت.
سهراب سپهری افتخارات
نقاشی‌های سهراب، هرچه پیش‌تر می‌رفت، بیشتر با رفتاری فی‌البداهه و بی‌درنگ از ابزارهای غیر سنتی نقاشی خلق می‌شد.
نمایشگاه‌های داخلی و خارجی سهراب
سهراب علاوه بر نمایشگاه‌هایی که در داخل ایران برگزار می‌کرد، در خارج از کشور نیز نمایشگاه‌هایی از آثار نقاشی خود ترتیب داد. او عادت داشت که در روزهای معرفی آثار خود در نمایشگاه‌ها حضور نداشته باشد.
سهراب سپهری امضای نستعلیق
یکی از نکات برجسته در آثار نقاشی سهراب، استفاده از امضای او به خط نستعلیق است که به گفته مرتضی ممیز، نمایانگر روحیه فروتنانه و ایرانی او بود.
سهراب سپهری نقاشی
از آثار مشهور سهراب سپهری در نقاشی می‌توان به تابلوهای زیر اشاره کرد:
طبیعت بیجان (۱۳۳۶)
شقایق‌ها، جویبار و تنه درخت (۱۳۳۹)
علف‌ها و تنه درخت (۱۳۴۱)
ترکیب‌بندی با نوارهای رنگی (۱۳۴۹)
ترکیب‌بندی با مربع‌ها (۱۳۵۱)
منظره کویری (۱۳۵۷)
سهراب سپهری ثروت
نقاشی‌های سهراب سپهری در بازار هنر ایرانی نیز با ارزش بسیاری روبه‌رو شده‌اند. در سال ۱۳۹۳، دو تابلو از او (یکی از تابلوها تنه درختان و دیگری یک تابلو انتزاعی) به قیمت یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان فروخته شدند.
در سال ۱۳۹۵، در حراج تهران دو تابلو دیگر از مجموعه تنه‌های درخت سهراب به بالاترین قیمت‌های پیشنهادی (۳ میلیارد و ۱ میلیارد و ۵۵۰ میلیون تومان) رسیدند.
این روند در سال‌های بعدی نیز ادامه داشت و در سال ۱۳۹۷ یک تابلوی دیگر از او در حراج تهران با قیمت پنج میلیارد و صد میلیون تومان فروخته شد که این امر رکورد جدیدی در بازار هنر ایران به‌شمار می‌رود.
سهراب سپهری میراث
سهراب سپهری نه تنها در عرصه شعر و نقاشی آثار ماندگاری از خود به‌جای گذاشت، بلکه با تلفیق هنرهای شرقی و غربی، به یکی از برجسته‌ترین هنرمندان و شاعران معاصر ایران تبدیل شد.
آثار او همچنان مورد توجه و بررسی‌های مختلف قرار دارند و در حراج‌های هنری و ادبی در سطح جهانی ارزش و اعتبار بسیاری پیدا کرده‌اند.
عکس سهراب سپهری
عکس سهراب سپهری برای کامپیوتر
عکس سهراب سپهری برای موبایل
عکس های سهراب سپهری
عکس جذاب سهراب سپهری
والپیپر سهراب سپهری
عکس سهراب سپهری 2025
سهراب سپهری خانواده
خانه پدری سهراب سپهری در قریه چنار در اطراف کاشان قرار داشت. کاشان به عنوان زادگاه این شاعر بزرگ، همیشه برای سهراب یادآور خاطرات شیرین و تاثیرگذاری بوده است.
با این حال، جایگاه واقعی این شاعر بزرگ در شهر خودش، در سطح اجتماعی و فرهنگی، همواره در مقایسه با جایگاه او در دیگر مناطق، کم‌رنگ به نظر می‌رسد.
سهراب سپهری کاشان
در شهر کاشان، زادگاه سپهری، هیچ خیابان یا کوچه‌ای به نام او نامگذاری نشده است. این موضوع هرازچندگاهی از سوی هنردوستان و هنرمندان کاشانی مورد اعتراض قرار می‌گیرد.
سهراب سپهری، که یکی از برجسته‌ترین شاعران و هنرمندان ایران در قرن بیستم بود، به نظر می‌رسد در زادگاه خود آن‌طور که باید مورد احترام و توجه قرار نگرفته است.
از جمله این اعتراضات، کمپین‌های اینترنتی در شبکه‌های مجازی بوده است که از شهرداری کاشان درخواست کرده‌اند خیابانی در این شهر به نام سهراب سپهری نامگذاری شود.
سهراب سپهری حمایت هنرمندان
در راستای این اعتراضات، کمپین‌های اینترنتی مختلفی در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است.
این کمپین‌ها بیشتر به درخواست از شهرداری کاشان برای نامگذاری یک خیابان یا کوچه به نام سهراب سپهری اشاره داشته و در تلاش بوده‌اند تا توجه عموم مردم و مسئولین را به این خواسته جلب کنند.
هنرمندان کاشانی و دوستداران سهراب سپهری به این موضوع توجه زیادی کرده‌اند و بارها این درخواست‌ها را مطرح کرده‌اند.
سهراب سپهری اعتراض گرافیتی کار
در فروردین سال ۱۳۹۴، ویدیویی از سوی یکی از گرافیتی‌کاران شهر کاشان منتشر شد که در آن، گرافیتی‌کار نام سهراب سپهری را روی دیواری در شهر کاشان به نگارش درمی‌آورد.
این گرافیتی به نوعی اعتراض به بی‌توجهی‌ها و عدم نامگذاری خیابانی به نام سهراب سپهری بود. گرافیتی‌کاران در این اقدام، با هنر خود خواسته بودند تا توجه مردم و مسئولین را جلب کنند و نارضایتی خود را از این وضعیت ابراز نمایند.
سهراب سپهری مستند نامگذاری
به فاصله کوتاهی از انتشار این ویدیو در اینترنت، مستند زندگی سهراب سپهری از شبکه تلویزیونی استان اصفهان پخش شد. در انتهای این مستند، همچنان به عدم نامگذاری خیابانی به نام سهراب سپهری اشاره شد.
این موضوع که برای برخی از مردم و هنرمندان کاشانی تبدیل به یک مسئله حساس و مهم شده بود، همچنان در رسانه‌ها و محافل عمومی مورد بحث قرار گرفت.
سفرهای سهراب سپهری
سهراب سپهری علاوه بر فعالیت‌های ادبی و هنری در ایران، در طول زندگی خود به کشورهای مختلفی سفر کرد.
این سفرها نه تنها بر دیدگاه‌های فلسفی و هنری او تأثیرگذار بودند، بلکه به او فرصتی دادند تا از دستاوردهای هنری و فرهنگی دیگر جوامع بهره‌برداری کند و آثار خود را در قالب‌های تازه‌ای خلق کند.
سهراب سپهری پاریس
سهراب سپهری در ۱۳۳۶ به پاریس و لندن سفر کرد. این سفرها، که به عنوان اولین سفرهای بین‌المللی او در نظر گرفته می‌شوند، فرصتی برای سپری کردن زمانی در شهرهای فرهنگی بزرگ اروپا بودند.
این سفر به سهراب اجازه داد تا با هنر مدرن و روندهای هنری روز آن زمان در اروپا آشنا شود، تجربه‌ای که بعدها تأثیر زیادی بر روی آثار هنری و تفکرات او گذاشت.
سهراب سپهری ژاپن
در مرداد ۱۳۳۹، سهراب سپهری به ژاپن سفر کرد، جایی که به آموختن فنون حکاکی روی چوب پرداخت و از مراکز هنری و فرهنگی این کشور بازدید کرد.
ژاپن، با فرهنگ غنی و سنت‌های هنری خاص خود، برای سهراب یک منبع الهام بزرگ بود. او از دیدگاه‌های هنری و فلسفی این کشور بهره‌برداری کرد و تجربیات جدیدی را در زندگی خود به دست آورد.
سهراب سپهری هندوستان
در ۱۳۴۰، سهراب سپهری به هندوستان سفر کرد، کشوری که تأثیر زیادی بر شکل‌گیری تفکرات فلسفی و هنری او داشت. هندوستان، با تاریخ و فرهنگ غنی‌اش، از منابع الهام بزرگی برای سهراب بود. او در این سفر با فلسفه‌های شرقی و آموزه‌های معنوی آشنا شد که تأثیرات آن در شعر و نقاشی‌های او مشهود است.
سفر بعدی سهراب به هندوستان در ۱۳۴۲ بود، که در آن از بمبئی، بنارس، دهلی، اگره، غارهای آجانتا و کشمیر بازدید کرد. این سفرها به او فرصت داد تا با جنبه‌های مختلف فرهنگی و معنوی هند آشنا شود و روابط عمیق‌تری با فلسفه‌های هندی برقرار کند.
بسیاری از آثار سهراب تحت تأثیر فلسفه‌های هندی و آموزه‌های معنوی آن شکل گرفت.
سهراب سپهری پاکستان
در همان سال ۱۳۴۲، سهراب به پاکستان سفر کرد و از شهرهای لاهور و پیشاور بازدید کرد.
این سفر به او امکان داد تا با فرهنگ و هنر پاکستان آشنا شود و دیدگاه‌های جدیدی درباره هنر و فلسفه به دست آورد.
سهراب سپهری افغانستان
سفر دیگر سهراب در ۱۳۴۲ به افغانستان بود، جایی که مدت کوتاهی در کابل اقامت کرد.
افغانستان با تاریخ و معماری خاص خود و تأثیرات فرهنگی مشابه با ایران، برای سهراب جذاب بود و این اقامت کوتاه به او فرصتی برای تفکر بیشتر درباره پیوندهای فرهنگی ایران و افغانستان داد.
سهراب سپهری اروپا
در ۱۳۴۴، سهراب به اروپا سفر کرد و از مونیخ و لندن بازدید کرد. این سفر برای او فرصتی بود تا هنر و فرهنگ غربی را از نزدیک مشاهده کند و تأثیرات آن را در هنر خود وارد کند.
در این سفر، او با مفاهیم هنری مدرن‌تر و رویکردهای جدید در نقاشی و شعر آشنا شد.
در ۱۳۴۵، سهراب دوباره به اروپا سفر کرد و از کشورهای فرانسه، اسپانیا، هلند، ایتالیا و اتریش بازدید نمود. این سفرها برای او فرصتی برای آشنایی با هنر مدرن و تاریخ فرهنگی این کشورها بود و تأثیرات آن در نقاشی‌های او به وضوح دیده می‌شود.
سهراب سپهری آمریکا
در ۱۳۴۹، سهراب سپهری به آمریکا سفر کرد و در لانگ آیلند اقامت گزید. او در اینجا در یک نمایشگاه گروهی شرکت کرد و سپس به نیویورک سفر نمود. این سفر به او فرصتی داد تا از نزدیک با روندهای هنری معاصر در آمریکا آشنا شود و تجربیات جدیدی در دنیای هنر کسب کند.
سفر به پاریس و اقامت در «کوی بین‌المللی هنرها» (۱۳۵۲)
در ۱۳۵۲، سهراب به پاریس سفر کرد و در کوی بین‌المللی هنرها اقامت گزید. این اقامت به او اجازه داد تا در فضایی بین‌المللی و در میان هنرمندان مختلف از سراسر جهان به خلق آثار هنری بپردازد و دیدگاه‌های جدیدی را درباره هنر و شعر کشف کند.
سهراب سپهری یونان
در ۱۳۵۳، سهراب به یونان و مصر سفر کرد. این سفرها به او فرصت داد تا با تاریخ باستانی و فرهنگ‌های پیشرفته این کشورها آشنا شود. آثار هنری باستانی یونان و مصر تأثیرات زیادی بر تفکرات فلسفی سهراب گذاشت و او در این سفرها الهام‌های زیادی برای هنر و شعر خود به دست آورد.
سهراب سپهری سرطان
سهراب سپهری در اواخر دهه پنجاه زندگی‌اش با بیماری سرطان خون مواجه شد. این بیماری، که در آن زمان به شدت پیشرفت کرده بود، بر وضعیت جسمانی او تأثیرات منفی گذاشت.
سهراب سپهری بیماری
سهراب با وجود این که در دوره‌های مختلف زندگی‌اش به مسائل معنوی و فلسفی توجه ویژه‌ای داشت، در برابر این بیماری به شدت آسیب‌پذیر شد.
این بیماری به تدریج او را از ادامه فعالیت‌های هنری و اجتماعی بازداشت.
سهراب سپهری شیمی درمانی
برای درمان بیماری، سهراب سپهری در دی ماه ۱۳۵۸ به بریتانیا سفر کرد. او در آن زمان در تلاش بود تا تحت درمان‌های پزشکی در خارج از ایران قرار گیرد.
در بریتانیا، او به دنبال درمان‌های جدید و مراقبت‌های پزشکی بود تا شاید بتواند بیماری‌اش را کنترل کند و به زندگی بازگردد. این سفر برای او بسیار دشوار بود، چرا که علاوه بر چالش‌های جسمانی، دوری از خانه و محیط‌های آشنا نیز بر روحیه‌اش تأثیر گذاشت.
سهراب سپهری علت مرگ
در این دوران، سهراب به دلیل وضعیت جسمانی نامساعدش مجبور بود که از بسیاری از فعالیت‌های هنری و اجتماعی فاصله بگیرد.
او به شدت از بیماری خود رنج می‌برد و به طور مشخص‌تر، به خاطر دردهای شدید و کاهش قدرت جسمانی، قادر به ادامه خلق آثار هنری و شعر نبود.
این دوران برای سهراب نه تنها از نظر جسمانی، بلکه از منظر روحی و روانی نیز بسیار سخت و آزاردهنده بود.
سهراب سپهری مرگ
متأسفانه، پس از مدت‌ها مبارزه با بیماری، سهراب سپهری در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۵۹ (۹ آوریل ۱۹۸۰) در تهران درگذشت. او در سن ۵۴ سالگی زندگی را وداع گفت.
مرگ او برای بسیاری از هنردوستان و علاقه‌مندان به شعر و هنر ایران یک ضایعه بزرگ بود، چرا که سهراب سپهری یکی از برجسته‌ترین شاعران و نقاشان معاصر ایران به شمار می‌رفت و بسیاری از آثارش همچنان در ادبیات و هنر معاصر ایران تأثیرگذار باقی مانده است.
مرگ سهراب سپهری
سهراب سپهری پس از مرگش به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های فرهنگی ایران شناخته شد. او نه تنها به عنوان یک شاعر برجسته بلکه به عنوان یک نقاش و هنرمند نیز اعتبار داشت.
مرگ او در دوره‌ای رخ داد که بسیاری از هنرمندان و شخصیت‌های فرهنگی ایران به تحولات اجتماعی و سیاسی مشغول بودند، اما در عین حال، فقدان او بسیاری از دوستداران شعر و هنر را به تأمل و تأسیس بخشید.
سهراب سپهری خاکسپاری
پس از درگذشت سهراب سپهری، مراسم تشییع جنازه او با حضور علاقه‌مندان و هنرمندان در تهران برگزار شد. بسیاری از کسانی که آثار او را دوست داشتند و از شعر و نقاشی‌هایش تأثیر گرفته بودند، در مراسم تشییع حضور یافتند.
همچنین، یادبودهای مختلفی برای او برگزار شد و آثار او در محافل فرهنگی و هنری به یادگار گذاشته شد.
🥰🥰