سیمین دانشور  از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار در ادبیات معاصر ایران بود و نقش مهمی در توسعه و ترویج داستان‌نویسی. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی همراه ما بمانید.

بیوگرافی سیمین دانشور

بیوگرافی نویسندگان سیمین‌ تاج دانشور در هشتم اردیبهشت سال ۱۳۰۰ هجری شمسی در تهران متولد شد و در هجدهم اسفندماه سال ۱۳۹۰ در همان شهر درگذشت.

او یکی از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار در ادبیات معاصر ایران بود و نقش مهمی در توسعه و ترویج داستان‌نویسی حرفه‌ای در زبان فارسی ایفا کرد.

دانشور نه تنها به عنوان یک نویسنده بلکه به عنوان یک مترجم توانمند نیز شناخته می‌شود و آثار متعددی را از زبان‌های دیگر به فارسی ترجمه کرده است.

سیمین دانشور همچنین به عنوان یکی از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران شناخته می‌شود. او در کنار همسرش، جلال آل احمد، نقش مهمی در فعالیت‌های فرهنگی و ادبی این نهاد داشت.

در نخستین انتخابات کانون در فروردین ۱۳۴۷، به عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران انتخاب شد. این جایگاه نشان‌دهنده اعتماد و احترام جامعه ادبی به او و نقش مؤثرش در دفاع از حقوق نویسندگان و ترویج فعالیت‌های فرهنگی بود.

زندگی و آثار سیمین دانشور، نماد تعهد، تلاش و عشق به فرهنگ و ادب ایرانی است.

او با نوآوری در شکل و محتوا، توانست جایگاهی ویژه در تاریخ ادبیات معاصر ایران داشته باشد و میراثی ارزشمند از خود بر جای بگذارد که همچنان در یادها و دل‌های علاقه‌مندان به فرهنگ و ادبیات زنده است.

سیمین دانشور کیست 

نام کامل :سیمین‌تاج دانشور

متولد : هشتم اردیبهشت سال ۱۳۰۰ هجری شمسی

محل تولد : تهران

سیمین دانشور چه کسی است

سیمین‌تاج دانشور در تاریخ ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شهر شیراز به دنیا آمد. او سومین فرزند خانواده بود؛ پدرش، محمدعلی دانشور، پزشک مجرب و خانواده‌ای تحصیل‌کرده و فرهنگی بود.

مادرش، قمرالسلطنه حکمت، مدیر هنرستان دخترانه و نقاش حرفه‌ای، نقش مهمی در تربیت و آموزش او ایفا کرد. قمرالسلطنه همچنین خواهرعموی علی‌اصغر حکمت و سردار فاخر حکمت بود، که هر دو از شخصیت‌های برجسته در جامعه آن زمان محسوب می‌شدند.

سیمین در خانواده‌ای فرهنگی و اهل مطالعه رشد یافت و سه برادر به نام‌های منوچهر، هوشنگ و خسرو و دو خواهر به نام‌های هما و ویکتوریا داشت.

او دورهٔ ابتدایی را در مدرسهٔ انگلیسی‌زبان مهرآیین، که از مدارس معتبر شیراز بود، سپری کرد.

از همان دوران کودکی، او با اشعار حافظ و سعدی، دو غزل‌سرای بزرگ ایرانی، و همچنین آثار نویسندگان کلاسیک ایران مانند ناصر خسرو و بیهقی آشنا شد، که تأثیر زیادی در شکل‌گیری ذوق ادبی و فرهنگی او داشت.

در خانهٔ پدرش، مجموعه‌ای گسترده از کتاب‌های ادبی و علمی قرار داشت، و او به راحتی به این منابع دسترسی داشت. علاوه بر این، در شیراز، دو کتاب‌فروشی معتبر و معروف به نام‌های معرفت و احمدی وجود داشتند که خانوادهٔ او با آنها رابطه‌ای نزدیک داشتند.

این کتاب‌فروشی‌ها، نسخه‌های تازه و چاپ‌های جدید کتاب‌ها را به خانوادهٔ دانشور هدیه می‌دادند، و این امر فرصت خوبی برای او بود تا با دنیای ادبیات و علم روز آشنا شود.

علاقه‌مندی شدید سیمین به کتاب و مطالعه، او را به فردی بسیار کتاب‌خوان و پرتلاش در حوزهٔ فرهنگ و ادب تبدیل کرد. همچنین، او به زبان انگلیسی تسلط کامل داشت، که این مهارت زمینه‌ساز آشنایی عمیق‌تر او با ادبیات و فرهنگ جهان شد.

او در دورهٔ دبیرستان نیز در همان مدرسهٔ مهرآیین ادامه تحصیل داد، که این محیط، نقش مهمی در رشد فکری و فرهنگی او ایفا کرد و زمینه‌ساز توسعهٔ علاقه‌مندی‌های ادبی و فرهنگی‌اش شد.

سیمین دانشور زندگینامه

در سال ۱۳۱۶، زمانی که تنها شانزده یا هفده سال داشت، اولین مقاله خود را با عنوان «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در یکی از نشریه‌های محلی شیراز منتشر کرد.

این اثر نشان‌دهندهٔ استعداد و علاقه‌مندی او به نوشتن و نقد فرهنگی بود. او در همان سال، در امتحان نهایی دبیرستان، با کسب رتبهٔ اول در سطح کشور، نشان داد که در عرصهٔ تحصیل و علم نیز توانمند است و از بهترین‌های هم‌نسلان خود به شمار می‌رفت.

در سال ۱۳۱۷، پس از موفقیت‌های تحصیلی، به همراه خواهرش هما و برادرش منوچهر، راهی تهران شد. هما در رشتهٔ پزشکی ادامه تحصیل داد و منوچهر در رشتهٔ باستان‌شناسی تحصیل می‌کرد.

سیمین نیز در پی تلاش‌های علمی و فرهنگی‌اش، مدتی در مدرسه شبانه‌روزی آمریکایی تهران سکونت داشت و آموزش زبان انگلیسی را آغاز کرد. این دوره، فرصت خوبی برای تقویت مهارت‌های زبانی و آشنایی با فرهنگ غربی بود.

پس از آن، او در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد. این مسیر، او را به سمت غنای فرهنگی و علمی بیشتر سوق داد و پایه‌های توسعهٔ شخصیت ادبی و فکری‌اش را محکم‌تر ساخت.

در همان سال‌ها، زمانی که تنها بیست سال داشت، پدرش، محمدعلی دانشور، در اثر بیماری درگذشت. پس از مرگ پدر، مادرش نیز به تهران آمد و در خیابان ایرانشهر ساکن شدند.

علیرغم اینکه خانواده از نظر مالی در وضعیت خوبی قرار داشتند و مشکلات اقتصادی نداشتند، سیمین تصمیم گرفت خود وارد عرصهٔ کار و فعالیت شود.

این تصمیم نشان‌دهندهٔ روحیهٔ مستقل و ارادهٔ قوی او در دنبال کردن اهداف و استقلال مالی‌اش بود، و نشان می‌داد که او در مسیر زندگی‌اش، به ارزش کار و تلاش معتقد است.

زندگینامه سیمین دانشور 

سیمین‌ تاج دانشور در سن ۲۰ سالگی، پس از درگذشت پدرش، محمدعلی دانشور، که یکی از پزشکان معروف و مورد احترام آن زمان بود، مادرش نیز به همراه او و خواهرش در خیابان ایرانشهر تهران سکونت یافتند.

خانوادهٔ آن‌ها در آن زمان از نظر مالی مشکلی نداشتند، اما سیمین تصمیم گرفت مستقل باشد و وارد عرصه فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی شود. در سال ۱۳۲۰، او به عنوان معاون ادارهٔ تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد.

در این دوران، علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو، هر دو از چهره‌های مطرح ادبی و فرهنگی آن زمان، همکاران او در رادیو بودند. دو سال بعد، در سال ۱۳۲۲، سیمین از کار در رادیو کناره‌گیری کرد و به فعالیت در روزنامه ایران پرداخت.

در این دوره، او با تلاش و پشتکار، به نوشتن مقاله و ترجمه مشغول شد و از آن پس، با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله می‌نوشت و آثار ادبی و فرهنگی را ترجمه می‌کرد.

فعالیت‌های او در این حوزه، نقش مهمی در توسعه فعالیت‌های فرهنگی و ادبی‌اش داشت و به او فرصت داد تا مهارت‌های نوشتاری و ترجمه‌اش را تقویت کند.

مرتضی کیوان، یکی از نویسندگان و منتقدان برجسته آن زمان، او را تشویق کرد تا داستان‌های پراکنده و کوتاه خود را جمع‌آوری و در قالب یک کتاب منتشر کند.

در سال ۱۳۲۷، اولین اثر خود را با عنوان «آتش خاموش» منتشر ساخت. این کتاب شامل ۱۶ داستان کوتاه بود و به عنوان نخستین مجموعه داستانی است که توسط یک زن ایرانی به چاپ رسید.

هرچند این اثر با نقدهای منفی و واکنش‌های متفاوت روبه‌رو شد، اما نشان‌دهندهٔ تلاش و نوآوری او در عرصهٔ ادبیات داستانی بود.

پس از انتشار این مجموعه، او در همان سال، موفق شد درجهٔ دکترای ادبیات فارسی را کسب کند، که نشان‌دهندهٔ سطح بالای تحصیلات و توانمندی‌های علمی او بود.

یک سال پس از دریافت درجه، او با جلال آل احمد، نویسنده و فعال اجتماعی برجسته آن دوران، ازدواج کرد. رابطهٔ آن‌ها نه تنها زندگی شخصی، بلکه تأثیر زیادی بر فعالیت‌های فرهنگی و ادبی هر دو داشت و آنها را در مسیر توسعهٔ ادبیات و فرهنگ معاصر ایران قرار داد.

ادامهٔ زندگی و فعالیت‌های این دو چهرهٔ تاثیرگذار، سرشار از تلاش و تعهد به ارتقاء فرهنگ و ادبیات کشور بود.

سیمین دانشور تحصیلات

در سال ۱۳۲۸، سیمین دانشور با کسب مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد.

عنوان رسالهٔ دکترای او «علم‌الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم» بود که نشان‌دهنده علاقه عمیق و تخصص او در مباحث ادبی و نظریه‌های زیبایی‌شناسی در ادبیات ایرانی و غربی است.

راهنمای اولیهٔ این رساله، فاطمه سیاح بود، اما با مرگ ناگهانی و نابه‌هنگام ایشان، کار ناتمام ماند و ادامهٔ آن را دانشور با راهنمایی بدیع‌الزمان فروزانفر پی گرفت.

بخش اول این رساله، که در زمان حیات فاطمه سیاح و به کمک راهنمایی او نوشته شده بود، به موضوع «علم‌الجمال در غرب» اختصاص داشت.

در حالی که بخش دوم، که پس از مرگ سیاح و تحت نظر فروزانفر تدوین شد، به بررسی «علم‌الجمال در ایران» می‌پرداخت.

سیمین دانشور آموزش

در طول تحصیلات دانشگاهی، او تحت آموزش و راهنمایی استادان برجسته‌ای قرار گرفت که هر یک نقش مهمی در شکل‌گیری دیدگاه‌ها و توانمندی‌های فکری و ادبی او داشتند.

از جمله این استادان می‌توان به عباس اقبال، بدیع‌الزمان فروزانفر، ملک‌الشعرای بهار، علی‌اصغر حکمت، نصرالله فلسفی، لطفعلی صورتگر و احمد بهمنیار اشاره کرد.

این استادان، هر یک در حوزه‌های ادبیات، فلسفه، و نقد ادبی، تاثیر عمیقی بر شکل‌گیری دانش و نگرش‌های ایشان داشتند.

در همان سال، او ترجمهٔ اثر «سرباز شکلاتی» اثر جرج برنارد شاو را انجام داد و آن را منتشر کرد که نشان‌دهندهٔ توانایی و علاقهٔ او به ترجمه آثار ادبی و فکری بود.

علاوه بر این، او مقالات و داستان‌های کوتاهی در مطبوعات آن زمان، از جمله روزنامه کیهان، مجله بانو و مجله امید، منتشر کرد.

این فعالیت‌ها، نقش مهمی در شناخته شدن او به عنوان یک نویسنده و مترجم فعال در عرصهٔ فرهنگی کشور ایفا کرد و مسیر توسعهٔ فعالیت‌های ادبی و فکری‌اش را هموار ساخت.

سیمین دانشور داستان ها

سیمین دانشور نویسنده و داستان‌نویس برجسته ایرانی است که آثار متعددی از خود به جای گذاشته است. در ادامه، به معرفی مجموعه داستان‌ها  او همراه با توضیحات مختصر می‌پردازم:

سیمین دانشور آتش خاموش

اولین مجموعه داستان دانشور و یکی از اولین مجموعه داستان‌های نوشته شده توسط یک زن ایرانی است. این مجموعه شامل ۱۶ داستان کوتاه است که بین سال‌های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۶ نوشته شده‌اند.

غالب شخصیت‌های داستان دختری تحصیل‌کرده از خانواده‌ای مرفه هستند که با سنت‌های ایران و عقب‌ماندگی‌های آن سر ناسازگاری دارند.

نقدهای این مجموعه بیشتر آن را ضعیف و ناپخته می‌دانند، اما احساسات زنانه در آن تازگی دارد. هوشنگ گلشیری آن را سیاه‌مشقی دانسته و بهترین داستان آن را «کلاغ کور» می‌نامد.

سیمین دانشور شهری چون بهشت 

دومین مجموعه داستان دانشور، پس از فاصله‌ای ۱۳ ساله، شامل ده داستان است. موضوع غالب در این مجموعه، دنیای زنان و نوجوانان، شکست در عشق و زندگی، و ناامیدی است.

نویسنده در این مجموعه توانسته از دیدگاه کودکان و نوجوانان بنویسد و تأثیر نویسندگانی چون فاکنر و چخوف در آن دیده می‌شود.

سیمین دانشور به کی سلام کنم 

مجموعه‌ای شامل داستان‌هایی است که موضوعات سیاسی و اجتماعی دههٔ ۵۰ ایران را بازتاب می‌دهد. این داستان‌ها قبل از انقلاب نوشته شده‌اند و در آن‌ها مسائل مصرف‌گرایی، غرب‌گرایی و ازخودبیگانگی زنان مطرح شده است.

شیوهٔ روایت در برخی داستان‌ها، تک‌گویی است.

سیمین دانشور از پرنده‌های مهاجر بپرس

مجموعه داستان‌های دانشور درباره زندگی و تجربیات پس از انقلاب و جنگ است و حال و هوای زندگی‌نامه‌ای دارد.

سیمین دانشور انتخاب 

مجموعه‌ای شامل شانزده داستان کوتاه است، که شش داستان تازه به آن اضافه شده است و در ادامه مجموعه «از پرنده‌های مهاجر بپرس» است.

سیمین دانشور رمان ها

در ادامه، به معرفی مجموعه رمان‌های او همراه با توضیحات مختصر می‌پردازم:

سیمین دانشور سووشون 

مشهورترین اثر دانشور و یکی از شاخص‌ترین رمان‌های ادبیات معاصر ایران است. داستان در زمان جنگ جهانی دوم در شیراز می‌گذرد و از دید زنی به نام زری روایت می‌شود. این رمان به موضوع مقاومت و زندگی زنان در آن دوران می‌پردازد و تاکنون به ۱۷ زبان ترجمه شده است. نقدهای متعددی درباره‌اش وجود دارد، و آن را آغازگر فصلی تازه در داستان‌نویسی ایران می‌دانند.

سیمین دانشور سه‌گانهٔ سیمین

این سه‌گانه شامل رمان‌های «جزیره سرگردانی»، «ساربان سرگردان» و «کوه سرگردان» است.

سیمین دانشور جزیره سرگردانی 

داستان درباره شخصیت‌هایی مانند هستی، مراد، سلیم و مادربزرگ است که در دوران پس از انقلاب و درگیر تحولات سیاسی و اجتماعی زندگی می‌کنند.

سیمین دانشور ساربان سرگردان 

ادامه داستان‌های شخصیت‌های این سه‌گانه، با تمرکز بر تبعید و مهاجرت و بحران‌های شخصی و اجتماعی آن‌ها.

سیمین دانشور کوه سرگردان

این رمان هنوز منتشر نشده و خبر مفقود شدن آن در سال‌های اخیر منتشر شده است. گفته می‌شود نگارش آن قبل از بیماری دانشور به پایان رسیده اما ناپدید شده است.

عکس سیمین دانشور

عکس سیمین دانشور برای کامپیوتر

عکس سیمین دانشور برای موبایل

عکس های سیمین دانشور

عکس جذاب سیمین دانشور

والپیپر سیمین دانشور

عکس سیمین دانشور 2025

سیمین دانشور افتخارات

مهم‌ترین اثر او، رمان «سووشون» است که در قالب نثری ساده و روان نگاشته شده است.

این رمان که به موضوعات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد، توانسته است جایگاه ویژه‌ای در ادبیات ایران پیدا کند و از آن به عنوان یکی از پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین آثار داستانی در تاریخ ادبیات معاصر کشور یاد می‌شود.

ترجمه این اثر به بیش از ۱۷ زبان زنده دنیا، نشان‌دهنده اهمیت و تأثیر جهانی آن است و باعث شده است که سووشون در عرصه بین‌المللی شناخته شده باشد.

سیمین دانشور آمریکا

دانشور در شهریور ماه سال ۱۳۳۱، پس از دریافت بورس تحصیلی از موسسه فولبرایت، راهی آمریکا شد و وارد دانشگاه استنفورد گردید تا در رشتهٔ زیبایی‌شناسی تحصیل کند.

در طول این سفر، همسرش، جلال آل احمد، او را همراهی نکرد. ارتباط میان این دو در آن دوران از طریق نامه‌هایی که رد و بدل می‌شد، حفظ می‌شد.

این نامه‌ها بعدها در قالب کتابی با عنوان «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر گردید و به عنوان منبعی مهم در شناخت روابط و افکار آن دو نویسنده محسوب می‌شود.

در دوران اقامت در آمریکا، دانشور نزد والاس استگنر، یکی از استادان برجسته در حوزهٔ داستان‌نویسی، آموزش دید و توانست مهارت‌های خود را در این حوزه تقویت کند.

همچنین، او در کنار استگنر، فیل پریک را نیز در زمینهٔ نمایش‌نامه‌نویسی یاد گرفت. در مصاحبه‌های خود، دانشور همواره به تأثیر والاس استگنر بر سبک نوشتاری‌اش اشاره کرده و گفته است: «تکنیک نویسندگی من مدیون والاس استگنر است.

من روایت‌گری مستقیم را کنار گذاشتم و به جای آن از نشان دادن استفاده کردم، و همچنین بر قید و صفت‌ها تأکید کردم. در نوشتن، بیشترین بهره را از فعل و اسم بردم.»

سیمین دانشور 

در طول مدت اقامت و تحصیل در آمریکا، دانشور توانست چند اثر ادبی به زبان انگلیسی بنویسد که در نشریه دانشگاه استنفورد با نام «پسیفیک اسپکتیتر» منتشر شد.

علاوه بر این، او در این دوران، ترجمه و انتشار چند اثر مهم را نیز بر عهده گرفت. از جمله، او «باغ آلبالو» و «دشمنان» چخوف را ترجمه کرد و همچنین، رمان‌های «بئاتریس» اثر آرتور شنیتسلر و کتاب «رمز موفقیت در زندگی» اثر دیل کارنگی را ترجمه و منتشر ساخت.

این فعالیت‌ها نشان‌دهندهٔ تلاش‌های گستردهٔ دانشور در حوزهٔ ادبیات و ترجمه و همچنین تأثیرپذیری‌اش از فرهنگ و ادبیات غرب است.

سیمین دانشور همسر

سیمین دانشور در سال ۱۳۲۷ وقتی در حال سفر با اتوبوس از تهران به سمت شیراز بود، با جلال آل‌احمد، نویسنده و روشنفکر برجسته ایرانی، آشنا شد.

این دیدار تصادفی در آن سفر، سرآغاز رابطه‌ای مهم و سرنوشت‌ساز برای هر دوی آن‌ها شد. پس از گذشت دو سال، این آشنایی به ازدواج منجر گردید.

خواهر سیمین، ویکتوریا، ماجرای آشنایی برادرزاده‌اش با جلال آل‌احمد را چنین روایت می‌کند: «ما برای تعطیلات عید به اصفهان رفته بودیم و در اتوبوسی که می‌خواستیم به تهران برگردیم، مردی صندلی‌اش را به خانم سیمین تعارف کرد.

آنها کنار هم نشستند. پس از آن، وقتی به خانه بازگشتیم، صبح دیدم خانم سیمین در حال آماده شدن برای بیرون رفتن است. من هم قصد داشتم برای خرید بیرون بروم.

همسر سیمین دانشور

وقتی در را باز کردم، دیدم آقای آل‌احمد مقابل در ایستاده است. متوجه شدم این دو روز قبل قرار ملاقات و حتی مراسم عقدشان را گذاشته بودند.

در نهمین روز آشنایی‌شان، آن‌ها مراسم عقد را برگزار کردند و فامیل و بسیاری از نویسندگان، از جمله صادق هدایت، در آن حضور داشتند. پس از آن، آن‌ها خانه‌ای اجاره کردند و زندگی مشترکشان را آغاز کردند.»

سیمین دانشور خانواده

خانواده دانشور خانواده‌ای مرفه و تحصیل‌کرده بودند، اما پدر جلال، که با این ازدواج موافق نبود، در روز عقد، جلال و سیمین را به قم برد و در مراسم حضور نداشت.

بر خلاف انتظار، او تا ده سال بعد نیز وارد خانه آن‌ها نشد. برادر جلال، شمس آل‌احمد، در کتاب «سیر و سلوک»، خاطره‌ای از مراسم عروسی تعریف می‌کند.

بر اساس گفته‌های او، در آن مراسم، صادق هدایت یکی از مهمانان، یک قاشق چای‌خوری یک‌بار مصرف به عنوان هدیه به عروس و داماد داد که این هدیه باعث خنده و تفریح مهمانان شد.

خانواده سیمین دانشور

این ازدواج تا زمان مرگ ناگهانی جلال آل‌احمد در سال ۱۳۴۸، حدود بیست سال ادامه داشت. دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری اشاره کرده است که آن‌ها هر چه می‌نوشتند، نشان می‌دادند و در کنار هم بودند.

اما او هرگز اجازه نداد جلال در نوشته‌هایش دست ببرد یا تأثیر بگذارد. همچنین، دانشور هرگز از نثر و سبک نوشتاری جلال آل‌احمد که در طی سه دهه، در عرصهٔ ادبیات و نویسندگی بی‌رقیب بود، تأثیر نگرفت.

زندگی مشترک و تفاوت‌های فکری و هنری آن‌ها، باعث شد که هر کدام استقلال خود را حفظ کنند و در شیوهٔ نگارش و دیدگاه‌های ادبی، جداگانه باقی بمانند.

سیمین دانشور بازگشت

سیمین دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران تدریس کرد. او مدیریت مجله نقش و نگار را بر عهده گرفت و ترجمه‌هایی مانند کمدی انسانی سارویان و داغ ننگ ناتانیل هاتورن را انجام داد.

در سال ۱۳۳۶، همراه جلال آل‌احمد سفری به اروپا داشت و در سال ۱۳۳۷، کتاب «همراه آفتاب» اثر هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد.

در سال ۱۳۳۸، به عنوان دانشیار در دانشگاه تهران در رشتهٔ باستان‌شناسی و تاریخ هنر مشغول به کار شد و این تدریس تا سال ۱۳۵۸ ادامه یافت.

در سال ۱۳۴۰، مجموعه داستان «شهری چون بهشت» را منتشر کرد که شامل ده داستان کوتاه بود. در سال ۱۳۴۳، برای شرکت در سمیناری در دانشگاه هاروارد به آمریکا سفر کرد.

در تیرماه ۱۳۴۸، رمان «سووشون»، یکی از پرفروش‌ترین و ماندگارترین آثار ادبی فارسی، منتشر شد و تاکنون بیش از پانصد هزار نسخه در ایران فروش رفته است و به هفده زبان ترجمه شده است.

دو ماه پس از انتشار، جلال آل‌احمد درگذشت.در سال ۱۳۵۱، کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد که ترجمه‌ای از حکایت‌های هندی لین یوتانک است.

در سال ۱۳۵۶، نخستین سخنرانی در شب‌های شعر گوته در باغ انجمن فرهنگی روابط ایران-آلمان را ایراد کرد، با موضوع مسائل هنر معاصر در جهان و کشورهای جهان سوم، و با آیه‌ای قرآنی آغاز کرد.

مرگ سیمین دانشور

در سال ۱۳۶۱، کتاب «غروب جلال» را منتشر کرد که در دو بخش است: بخش اول درباره جلال آل‌احمد در زمان حیاتش (۱۳۴۱) و بخش دوم خاطره‌ای از درگذشت او (۱۳۶۱). در سال ۱۳۶۳، «جدال نقش با نقاش»، نقدی درباره آثار او منتشر شد.

در دهه ۱۳۷۰، مجموعه داستان‌های «از پرنده‌های مهاجر بپرس» و «جزیره سرگردانی» منتشر شد و در سال ۱۳۷۸، یادنامه‌ای درباره جلال آل‌احمد منتشر کرد.

در سال ۱۳۸۰، جلد دوم تریلوژی «ساربان سرگردان» به بازنگری وقایع پس از انقلاب ۱۳۵۷ پرداخت و جلد سوم، «کوه سرگردان»، در دست نگارش بود ولی در سال ۱۳۸۸، اعلام شد که آخرین رمان او مفقود شده است.

بیماری از سال ۱۳۸۶ سبب توقف کار نوشتن او شد. آخرین اثر منتشر شده‌اش، مجموعه داستان «انتخاب»، است که شامل ده داستان از قبل منتشر شده و شش داستان جدید است، و در آن از تکنیک‌های پست‌مدرن بهره گرفته شده است.

سیمین دانشور مرگ

در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی، سیمین دانشور به دلیل مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. در آن زمان، شایعاتی منتشر شد مبنی بر درگذشت او، اما این خبر تکذیب گردید و تیم پزشکی اعلام کرد که وضعیت سلامت او بهتر شده است.

در ۲۲ مرداد همان سال، پس از دریافت مراقبت‌های لازم، دانشور از بیمارستان مرخص شد و به خانه بازگشت.

سیمین دانشور علت مرگ

پس از تحمل دوره‌ای از بیماری آنفلوآنزا، سرانجام در عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰، برابر با ۸ مارس ۲۰۱۲، در سن ۹۰ سالگی، در خانه‌اش در تهران درگذشت.

علت مرگ سیمین دانشور

محل دفن او را در قطعه ۸۸ (هنرمندان)، ردیف ۱۵۰، شماره ۳۱ اعلام کرده است. مرگ او، نه تنها یک ضایعه بزرگ برای ادبیات ایران محسوب می‌شود بلکه نمادی از عمر پر بار فعالیت‌های فرهنگی، ادبی و انسانی او است.

🔰مقالات پیشنهادی🔰

پیج اینستاگرام فریدون آسراییپیج اینستاگرام سعید شهروز جلال آل احمد