محمدعلی فردین، بازیگر، تهیهکننده، کارگردان سینما و کشتیگیر ایرانی، در ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ متولد و در ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ درگذشت. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی همراه ما بمانید.
محمدعلی فردین کیست
| نام اصلی | محمدعلی فردین |
| متولد | ۱۵ بهمن ۱۳۰۹، تهران |
| تاریخ فوت | ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ (۷۰ سال) |
| زمینه فعالیت | سینما، ورزش |
| پیشه | هنرپیشه، کشتیگیر |
| سالهای فعالیت | ۱۳۳۸–۱۳۶۱ |
| قد | ۱۷۷ سانتیمتر |
| والدین | علی گل فردین |
| همسر | مهری خمارلو |
| فرزندان | سعید فردین، سیاوش فردین، عاطفه فردین، آمنه فردین |
| مدرک تحصیلی | دیپلم |
محمدعلی فردین بازیگری
در سال ۱۳۳۸ و در سن ۲۹ سالگی، وقتی برای دیدن فیلمی به سینما رفته بود، دکتر اسماعیل کوشان، کارگردان و بازیگر، او را به حضور در دنیای سینما دعوت کرد.
بدین ترتیب، محمدعلی فردین با فیلم «چشمه آب حیات» همان سال وارد عرصه بازیگری شد. گفته میشود که اولین سکانس بازی او به دلیل خجالت و کمرویی، بارها تکرار گردید.
محمدعلی فردین زندگی شخصی
در سال ۱۳۳۹ با فیلم «فردا روشن است» و سال ۱۳۴۰ با فیلم «فریاد نیمهشب» به تدریج در دنیای سینما شناخته شد. اما شهرت واقعی او در سال ۱۳۴۴ و با فیلم «گنج قارون» به اوج رسید، فیلمی که هنوز هم بسیاری او را با آن میشناسند.
این فیلم با فروشی در حدود ۳٫۵ میلیون تومان، یکی از پرفروشترین آثار تاریخ سینمای ایران به شمار میرود و نقش مهمی در رونق صنعت سینما در آن دوره ایفا کرد.
محمدعلی فردین
در سال ۱۳۴۱، او در فیلم «گرگهای گرسنه» بهعنوان تهیهکننده، بازیگر و کارگردان فعالیت کرد و اولین تجربه نویسندگی خود را در سال ۱۳۴۴ با فیلم «عشق و انتقام» به دست آورد.
محمدعلی فردین سلطان قلبها
در سال ۱۳۴۷، با کارگردانی و بازی در سریال «سلطان قلبها» درخششی چشمگیر داشت و بهواسطه محبوبیت فراوان، از سوی مردم لقب «سلطان قلبها» را دریافت کرد. همچنین در جشنواره سپاس، جوایز بهترین فیلم و بهترین بازیگر را از آن خود کرد.
محمدعلی فردین بازیگر
بین سالهای ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۷، به دعوت یک فیلمساز ایتالیایی به لبنان سفر کرد و در دو فیلم حضور یافت. سپس در سال ۱۳۵۰، در فیلم مشترک ایران و هند با عنوان «همای سعادت» به ایفای نقش پرداخت.
علت مرگ محمد علی فردین
سیاوش شوکه شد و به منزلشان رفتیم. نارملا ادامه داد: «مادرشوهرم تعریف کرد که از ظهر همان روز درد داشت و فکر میکرد معدهدرد سادهای باشد، اما حال عمومیاش خوب بود و تنها کمی درد در قفسه سینه احساس میکرد.
اورژانس به محل آمد و احتمال داد مشکل قلبی باشد.
او یک قرص نیتروگلیسیرین مصرف کرد و به خواب رفت. مادر همسرم مرتب به او سر میزد و حالش خوب بود، تا اینکه وقتی برای خوردن قهوه صدایش کرد، متوجه شد که خیلی آرام و بیصدا فوت کرده است.»
فوت محمد علی فردین
عروس فردین همچنین نکته جالبی درباره پیشنهاد بازی در فیلم «جهان پهلوان تختی» که ابتدا قرار بود علی حاتمی آن را بسازد و در نهایت افخمی کارگردانی کرد، بیان کرد:
«وقتی پیشنهاد بازی در نقش تختی به آقای فردین داده شد، ایشان گفتند که به جای تختی بازی نمیکنند، مگر اینکه خودشان کارگردان فیلم باشند.»
محمدعلی فردین زندگی
محمدعلی فردین، فرزند علی، در ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران و در خانوادهای علاقهمند به هنر متولد شد. محل تولد او در محلهای واقع بین خیابان شهباز سابق و خیابان ری، در کوچه صحت بود که به نام ادیبالممالک شناخته میشد.
پدرش که اهل محله سنگلج بود، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر به شمار میآمد و همراه با تقی ظهوری نمایشهای مولیر را اجرا میکرد. محمدعلی فردین دو برادر به نامهای عباس و ایرج و یک خواهر داشت و فرزند اول خانواده بود.
محمدعلی فردین تحصیلات
دوران ابتدایی خود را در دبستان ترقی واقع در خیابان شهباز و دوره متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاهآباد گذراند و موفق به دریافت دیپلم شد. در سن ۱۸ سالگی به خدمت سربازی رفت و دو سال در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی خدمت کرد.
محمدعلی فردین خانواده
پدر محمدعلی فردین، علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر بود که همراه با تقی ظهوری نمایشهای مولیر را اجرا میکرد. محمدعلی فردین در خانوادهای با دو برادر به نامهای عباس و ایرج و یک خواهر بزرگ شد و فرزند ارشد خانواده به شمار میرفت.
محمدعلی فردین شنا
از کودکی علاقه زیادی به شنا و نقاشی داشت و در اوقات فراغت به باشگاه نیرو میرفت تا علاوه بر شنا، به تمرین ژیمناستیک نیز بپردازد.
محمدعلی فردین کشتی
در سن ۱۳ سالگی به وزنهبرداری روی آورد و مدتی در این رشته فعالیت کرد، اما بعدها با پیشنهاد کیومرث ابوالملوکی وارد رشته کشتی شد.
عکس محمدعلی فردین برای کامپیوتر
محمدعلی فردین ورزشکار
پس از عضویت در باشگاه تهران، با غلامرضا تختی آشنا شد و زیر نظر حبیبالله بلور، کشتیگیر تیم ملی، تمرینات فشردهای را آغاز کرد.
در سال ۱۳۳۲ و در سن ۲۳ سالگی، موفق به کسب مدال برنز در مسابقات قهرمانی کشتی آزاد کشور شد. یک سال بعد، در رقابتهای انتخابی تیم ملی برگزیده شد و در سال ۱۳۳۳، همراه با تیم ملی و در کنار غلامرضا تختی، در مسابقات جهانی توکیو در وزن ۷۳ کیلوگرم مدال نقره را به دست آورد.
محمدعلی فردین کشتی گیر
در سال ۱۳۳۷ به کشتی فرنگی روی آورد و موفق شد عنوان قهرمانی کشور را به دست آورد. اما در همان سال، با وجود داشتن بیش از ۸ مدال رنگارنگ، به دلیل آسیبدیدگی و برخی مشکلات دیگر، از دنیای کشتی خداحافظی کرد.
محمدعلی فردین ازدواج
در سال ۱۳۲۷ و در سن ۱۸ سالگی، پیش از ورود به دنیای سینما، با مهری خمارلو که در آن زمان ۱۷ سال داشت، ازدواج کرد.
محمدعلی فردین و همسرش
همسرش میگوید: «فردین دوست برادرم بود و با هم ورزش میکردند، همین موضوع باعث آشنایی ما شد. پیشنهاد ازدواج را برادرم مطرح کرد. فردین بسیار مؤدب، سر به زیر و محجوب بود. ما هر دو در سنین پایین ازدواج کردیم؛ من ۱۷ ساله بودم و او ۱۸ ساله.»
محمدعلی فردین فرزندان
فردین تا پایان عمر، به همسرش مهری خمارلو وفادار ماند. حاصل این ازدواج چهار فرزند بود: دو پسر به نامهای سعید و سیاوش و دو دختر به نامهای بامعاطفه و آمنه.
محمدعلی فردین مرگ همسر
مهری خمارلو در سال ۱۳۸۳ چشم از جهان فرو بست.
عکس محمدعلی فردین
محمدعلی فردین بر فراز آسمانها
در سال ۱۳۵۷ و پیش از وقوع انقلاب، فیلم «بر فراز آسمانها» را ساخت. پس از آن، در سال ۱۳۶۱، در فیلم «برزخیها» به کارگردانی ایرج قادری، در کنار ناصر ملکمطیعی به ایفای نقش پرداخت.
مرگ محمدعلی فردین
صبح روز شنبه، پیکر او با حضور جمعی از هنرمندان و مردم در قطعه هنرمندان بهشت زهرا، قطعه ۸۸، ردیف ۱۵۹، شماره ۱۰، به خاک سپرده شد.
عکس های محمدعلی فردین
محمدعلی فردین انقلاب
مدتی پس از انقلاب، او به دادگاه احضار شد و از ادامه فعالیت در سینما محروم گردید. احمد نجفی، بازیگر، بیان میکند که بعدها مجوز بازیگری فردین از مراجع قم صادر شد، اما محسن مخملباف این مجوز را پاره کرد و اعلام کرد اجازه نمیدهد فردین در سینمای ایران فعالیت کند.
محمدعلی فردین و رضا کیانیان
فردین پس از انقلاب کشور را ترک نکرد و در ایران باقی ماند. او در میدان ونک مغازهای فرشفروشی داشت. در سال ۱۳۷۷، آخرین مصاحبهاش را با رضا کیانیان انجام داد که این گفتگو در کتاب «ناصر و فردین» منتشر شده است.
والپیپر محمدعلی فردین
محمدعلی فردین مرگ
فردین در روز پنجشنبه، ۱۸ فروردین ۱۳۷۹، در سن ۶۹ سالگی، بر اثر ایست قلبی در منزل خود دار فانی را وداع گفت.
محمدعلی فردین در همای سعادت
در سال ۱۳۵۰، فردین در فیلم «همای سعادت» که اولین اثر مشترک ایران و هند بود، بازی کرد و با نقشآفرینی در کنار سانجیو کومار و وحیده رحمان، محبوبیت خود را بیش از پیش افزایش داد.
این فیلم در هند با عنوان «صبح و شام» به نمایش درآمد و داستان آن درباره آرام است که با دختری هندیالاصل به نام شیرین آشنا شده و شیفته او میشود.
محمدعلی فردین همای سعادت
اما چون مادرش همچنان به قواعد و آداب خانوادگی پایبند بود، شیرین را به عنوان دختر ناصر، برادر خود که دختر یک مهاراجه بود، معرفی کرد. در غیاب آرام، حقیقت آشکار شد و مادر با تدابیری شیرین را از زندگی آرام جدا کرد.
آرام که فکر میکرد شیرین او را ترک کرده، طبق خواسته مادرش با نازنین ازدواج کرد. نازنین زنی بیقید و بیمبالات بود و بهزودی آرام را نسبت به خود بیتفاوت ساخت و حتی پسری به نام رامین نیز به دنیا آورد.
رامین در مدرسه با رضا، پسر شیرین، دوست شد و ناصر، برادر آرام که همیشه از حال و احوال شیرین مطلع بود، او را در جریان قرار داد. نازنین تلاش میکرد زندگیاش را حفظ کند، اما…
عکس محمدعلی فردین برای موبایل
محمدعلی فردین و فریدون جیرانی
دو ماه پیش از درگذشت، فریدون جیرانی او را در خانه ضیاءالدین دری ملاقات کرد. فردین چهرهای لاغرتر داشت و به نظر میرسید در این سه سال، ده سال پیرتر شده باشد.
او درباره پیشنهاد بازی در یک سریال تلویزیونی صحبت کرد، اما با دیدن شرایط و وضعیت فعلی، ناراحت شد و گفت اگر در این سریال بازی کند، خاطرات نسل خودش از بین میرود و این موضوع به جایگاه او در تاریخ سینما لطمه میزند.
با وجود همه اینها، هنوز دلش برای صدای دوربین تنگ شده بود و نمیتوانست تأثیر فضای جدید را بر جایگاه خود درک کند.
محمدعلی فردین بیوگرافی
محمدعلی فردین، بازیگر، تهیهکننده، کارگردان سینما و کشتیگیر ایرانی، در ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد و در ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ از دنیا رفت.
او در رشته کشتی فعالیت میکرد و در مسابقات قهرمانی جهان سال ۱۹۵۴ موفق به کسب مدال نقره شد. سپس با دعوت اسماعیل کوشان، اولین تجربه حرفهای خود را در سینما با بازی در فیلم «چشمه آب حیات» (۱۳۳۸) آغاز کرد.
محمدعلی فردین زندگینامه
از آثار شاخص محمدعلی فردین میتوان به فیلمهایی چون «سلطان قلبها»، «کوچه مردها»، «گنج قارون»، «راز درخت سنجد»، «ساحل انتظار»، «باباشمل»، «میعادگاه خشم»، «ناجورها»، «ایوب»، «برزخیها»، «جهنم + من» و «جبار سرجوخه فراری» اشاره کرد.
فردین به عنوان یکی از بازیگران محبوب و ستاره سینما شناخته میشد و لقب سوپراستار را به او دادهاند. او در سال ۱۳۴۸، در جشنواره سینمایی سپاس، به خاطر بازی در فیلم «سلطان قلبها» عنوان بهترین بازیگر مرد را کسب کرد و لوح تقدیر دریافت نمود.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، فردین در فیلم «برزخیها» به کارگردانی ایرج قادری و با همکاری سعید راد و ناصر ملکمطیعی بازی کرد که در سال ۱۳۶۱ روی پرده رفت، اما پس از مدتی توقیف شد. این فیلم آخرین اثر سینمایی او بود و پس از آن مجوز فعالیت در سینما به او داده نشد.
عکس محمدعلی فردین 2025
محمد علی فردین علت مرگ
در بیوگرافی محمدعلی فردین، نارملا عینالدین بهترین خاطرهاش از پدرشوهرش را اینگونه بیان کرد:
«بهیادماندنیترین خاطره من از پدر همسرم مربوط به روزی است که به سینما جمهوری رفتم؛ آن زمان متعلق به آقای فردین بود. در دفترشان یک نقاشی سیاهقلم از چهره او وجود داشت.
وقتی چشمم به آن تابلو افتاد، به آقای فردین گفتم: «این نقاشی سیاهقلم بینظیر است.»
او پرسید: «از تابلو خوشت آمد؟» من پاسخ دادم: «بسیار زیاد.» دو ساعت بعد، پدر همسرم آن تابلو بزرگ را با وانت برایم فرستاد.»
محمد علی فردین فوت
نارملا عینالدین درباره لحظات آخر زندگی فردین میگوید: «شب پیش از فوت ایشان، مهمان خانهشان بودیم. حال او همانند همیشه بود، فقط کمی کمتر صحبت میکرد.
فردای آن روز، حوالی ساعت چهار بعدازظهر، زمانی که ما بچهها را با سیاوش به پارک برده بودیم، برادر همسرم به سیاوش زنگ زد و ناگهان خبر درگذشت پدر را اعلام کرد.»
عکس جذاب محمدعلی فردین
محمدعلی فردین در کوچهمردها
در یکی از آثار دیگر فردین، «کوچهمردها»، داستان درباره دو دوست وفادار به نامهای «حسن» و «علی» روایت میشود. «قاسم»، مرد شرور محله، تلاش میکند بین این دو نفر تفرقه بیندازد.
با ورود «اقدس» به محله و علاقهمندی هر دو به او، داستانی عاشقانه شکل میگیرد، اما قهرمان قصه، علی، برای یاری رساندن به حسن، از عشق خود صرفنظر میکند.
محمدعلی فردین کوچهمردها
حسن به اشتباه به قتل متهم میشود و بدون اطلاع از ماجرا، قربانی انتقام برادر مقتول میگردد، در حالی که معشوق قدیمیاش او را فریب داده بود.
علی حقیقت را فاش میکند اما دیر به صحنه میرسد و حسن جان خود را از دست میدهد. در آخرین لحظات، از دوستش میخواهد آواز مورد علاقهاش را بخواند و در آغوش او به آرامش میرسد.
محمدعلی فردین ممنوعالکاری
با وقوع انقلاب ۱۳۵۷، فردین از فعالیت در سینما محروم شد. او تلاش کرد دوباره به عرصه بازگردد و حتی در فیلمهای مذهبی نقشآفرینی کند، اما مجوز لازم به او داده نشد. او در این باره گفته بود:
«همیشه این سؤال مطرح بود که چرا باید بالهای ما قیچی شوند؟ کار ما هنری و خلاقانه است، بیست و هشت یا سی سال در این مسیر زحمت کشیدهایم و باید ناممان در تاریخ سینما باقی بماند. هیچکس نمیتواند نام ما را پاک کند، چون در قلب مردم جای داریم.»
محمدعلی فردین در سینما
او بر این باور بود که سینما باید شکوه و زیبایی خاصی داشته باشد و حداقل اصول فنی و تکنیکی به درستی رعایت شود.
او هشدار میداد که فیلمهایی که بدون دانش و مطالعه کافی ساخته میشوند، تنها موفقیتی کوتاهمدت خواهند داشت و تنها کسانی میتوانند در این عرصه موفق شوند که با هنر و فن سینما به خوبی آشنا باشند.
به اعتقاد او، موفقیت پایدار نیازمند تلاش مستمر است و باید همواره به اصول و ارزشهای هنری سینما احترام گذاشت.
محمد علی فردین فیلم ها
-
چشمه آب حیات (۱۳۳۸)
-
دوقلوها (۱۳۳۸)
-
فردا روشن است (۱۳۳۹)
-
فریاد نیمهشب (۱۳۴۰)
-
دختری فریاد میکشد (۱۳۴۰)
-
بیوههای خندان (۱۳۴۰)
-
گرگهای گرسنه (۱۳۴۱)
-
طلای سفید (۱۳۴۱)
-
زمین تلخ (۱۳۴۱)
-
ساحل انتظار (۱۳۴۲)
-
زنها فرشتهاند (۱۳۴۲)
-
دهکده طلایی (۱۳۴۳)
-
جهنم زیر پای من (۱۳۴۳)
-
ترانههای روستایی (۱۳۴۳)
-
انسانها (۱۳۴۳)
-
آقای قرن بیستم (۱۳۴۳)
-
مو طلایی شهر ما (۱۳۴۴)
-
گنج قارون (۱۳۴۴)
-
قهرمان قهرمانان (۱۳۴۴)
-
عشق و انتقام (۱۳۴۴)
-
ببر کوهستان (۱۳۴۴)
-
مردی از تهران (۱۳۴۵)
-
گدایان تهران (۱۳۴۵)
-
حاتم طائی (۱۳۴۵)
-
جهان پهلوان (۱۳۴۵)
-
امیرارسلان نامدار (۱۳۴۵)
-
شکوه جوانمردی (۱۳۴۶)
-
چرخ فلک (۱۳۴۶)
-
مردانه بکش (۱۳۴۷)
-
طوفان بر فراز پاترا (۱۳۴۷)
-
سلطان قلبها (۱۳۴۷)
-
خشم کولی (۱۳۴۷)
-
قصر زرین (۱۳۴۸)
-
دنیای پر امید (۱۳۴۸)
-
بهشت دور نیست (۱۳۴۸)
-
یاقوت سه چشم (۱۳۴۹)
-
مردی از جنوب شهر (۱۳۴۹)
-
کوچه مردها (۱۳۴۹)
-
سکه شانس (۱۳۴۹)
-
یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰)
-
همای سعادت (۱۳۵۰)
-
میعادگاه خشم (۱۳۵۰)
-
مردان خشن (۱۳۵۰)
-
مرد هزار لبخند (۱۳۵۰)
-
راز درخت سنجد (۱۳۵۰)
-
باباشمل (۱۳۵۰)
-
ایوب (۱۳۵۰)
-
جهنم + من (۱۳۵۱)
-
قصه شب (۱۳۵۲)
-
جبار سرجوخه فراری (۱۳۵۲)
-
ناجورها (۱۳۵۳)
-
مواظب کلات باش (۱۳۵۳)
-
شکست ناپذیر (۱۳۵۳)
-
سلام بر عشق (۱۳۵۳)
-
جوانمرد (۱۳۵۳)
-
قرار بزرگ (۱۳۵۴)
-
تعصب (۱۳۵۴)
-
غزل (۱۳۵۵)
-
بر فراز آسمانها (۱۳۵۷)
-
برزخیها (۱۳۶۱)
🔰مقالات پیشنهادی🔰
بیوگرافی فریدون فروغی – Fereydoon Foroughi
یادش گرامی