غلامحسین بنان (متولد ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰ در تهران – درگذشته ۸ اسفند ۱۳۶۴ در تهران) یکی از برجستهترین هنرمندان موسیقی سنتی ایران به شمار میآید. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی همراه ما بمانید.
بیوگرافی غلامحسین بنان
بیوگرافی خوانندگان قدیمی ایرانی غلامحسین بنان (متولد ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰ در تهران – درگذشته ۸ اسفند ۱۳۶۴ در تهران) یکی از برجستهترین هنرمندان موسیقی سنتی ایران به شمار میآید.
او به خاطر صدای ویژه و منحصر به فردش، دانش گسترده در زمینه ردیفهای آوازی و تسلط کامل بر شعر و موسیقی، جایگاه خاصی در تاریخ موسیقی ایران کسب کرده است.
غلامحسین بنان کیست
نام کامل : غلامحسین بنان
متولد : ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰
محل تولد : تهران
زندگینامه غلامحسین بنان
غلامحسین بنان (۱۰ اردیبهشت ۱۲۹۰ – ۸ اسفند ۱۳۶۴) هنرمند سرشناس موسیقی دستگاهی ایرانی بود.
او از سال ۱۳۰۶ تا ۱۳۴۷ در عرصهٔ موسیقی فعال بود. بنان عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز در هنرستان موسیقی تهران و بنیانگذار انجمن موسیقی ایران محسوب میشد.
غلامحسین بنان زندگی نامه
او اولین خواننده ایرانی بود که با خط بینالمللی موسیقی (نُت) آشنا شد.
غلامحسین بنان چه کسی هست
جنس صدای بنان از نوع باریتون بود. از جمله آثار شناختهشده او میتوان به ترانههایی مانند «بهار دلنشین»، «الهه ناز» و «سرود ای ایران» اشاره کرد که با صدای او محبوبیت زیادی یافتهاند. بنان نتیجهٔ خانوادهٔ محمدشاه قاجار است.
عکس غلامحسین بنان
عکس غلامحسین بنان برای کامپیوتر
عکس غلامحسین بنان برای موبایل
عکس های غلامحسین بنان
عکس جذاب غلامحسین بنان
والپیپر غلامحسین بنان
غلامحسین بنان بیوگرافی
غلامحسین بنان، متولد ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰ در تهران، یکی از بزرگترین و مشهورترین خوانندگان موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی است که تاثیر بسزایی در توسعه و ترویج موسیقی ایرانی داشته است.
او در خانوادهای اصیل و متعلق به خاندان قاجار به دنیا آمد و زندگیاش سرشار از فعالیتهای هنری و فرهنگی بود.
غلامحسین بنان خانواده
پدرش کریم خان بنانالدوله نوری بود و مادرش شرفالسلطنه، دختر شاهزاده محمدتقی میرزا رکنالدوله، برادر ناصرالدینشاه، بودند. بنان نتیجه خانواده محمدشاه قاجار است و در خانوادهای اصیل و با ریشههای قاجاری بزرگ شد.
این خانواده، به دلیل ارتباطات خانوادگی و وابستگیهای سیاسی، از خانوادههای شناختهشده و موثر در دوران قاجار بودند.
غلامحسین بنان تحصیلات
بنان از کودکی نشان داد که استعداد فراوانی در زمینه موسیقی دارد. مادرش، که خودش نوازنده پیانو و ارگ بود، نقش مهمی در تربیت و راهنمایی او ایفا کرد.
او از شش سالگی شروع به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو کرد و در این راه از راهنماییهای مادرش بهره میگرفت. اولین استاد او مرتضی نی داوود بود و پس از آن، میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و ناصر سیف، آموزشهای تخصصی در زمینه آواز و موسیقی ایرانی را به او ارائه دادند.
تحصیلات غلامحسین بنان
در سالهای اولیه، بنان در جلسات خصوصی و خانوادگی، استعداد خود را نشان داد و به زودی به یکی از چهرههای شناختهشده در عرصه موسیقی تبدیل شد. او در کنار آموزشهای رسمی، به تمرین و اجرای قطعات مختلف پرداخت و به تدریج سبک خاص خودش را توسعه داد.
غلامحسین بنان رادیو
در سال ۱۳۰۶، یعنی در سن ۱۶ سالگی، فعالیت حرفهای خود را آغاز کرد، اما نقطه عطف در زندگی هنریاش در سال ۱۳۱۵ بود که به میدان رقابتهای موسیقی وارد شد و در جلسات عمومی و برنامههای رادیویی حضور پیدا کرد.
غلامحسین بنان خواننده
در سال ۱۳۱۵، او در خیابان ۳۰ متری اهواز ساکن شد و در آن زمان کارمند اداره ایرانبار اهواز بود. اما فعالیت هنری و صدای منحصر به فرد او باعث شد که خیلی زود به شهرت برسد.
او در آن دوران، در جلسات خصوصی و در حضور دوستان و آشنایان به صورت حرفهای آواز میخواند و به تدریج محبوبیت پیدا کرد.
غلامحسین بنان و همسرش
غلامحسین بنان با مریم وزیری، خواهر کلنل علینقی وزیری و خدیجه افضل وزیری، ازدواج کرد که نتیجه این ازدواج یک دختر به نام گیتی و یک پسر به نام بیژن است.
غلامحسین بنان فرزندان
بنان پس از همسر اول خود، در ۹ بهمن ۱۳۴۴ با پریدخت آور ازدواج کرد.[۱۴] سودابه تاجبخش، خواننده اپرا و خواهرزاده او بود.[۱۵]
غلامحسین بنان تخریب خانه
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، در ۲ آبان ۱۳۹۲، خانهٔ بنان تخریب شد. این خانهٔ تاریخی در نیاوران، بلندیهای جمالآباد، نبش کوچه مینا، پلاک ۱۲ قرار داشت.
غلامحسین بنان خانه
محمد بهشتی، مشاور ارشد سازمان میراث فرهنگی، تخریب این خانه را به عنوان از دست دادن یکی از صاحبان فرهنگی تهران توصیف کرد. بنان از سال ۱۳۵۴ در این خانهٔ دوطبقه زندگی میکرد که ایوانی رو به سمت بلندای دماوند داشت.
غلامحسین بنان کتاب ها

برنامههای موسیقایی به یاد بنان تنظیم شده است، مانند:
«در سوگ بنان»، با صدای محمدرضا شجریان، برگرفته از مراسم چهلمین روز درگذشت بنان.
«یاد یار مهربان»، با صدای کاوه دیلمی و اشعاری از فریدون مشیری و آهنگسازی فرهاد فخرالدینی.
همچنین، کتاب «از نور تا نوا، غلامحسین بنان استاد آواز ایران» به کوشش داریوش صبور و با همت همسر بنان، پریدخت بنان، منتشر شده است. این
اثر شامل عکسها، زندگینامه، خاطرات و یادبودهای بنان است.
غلامحسین بنان و روحالله خالقی
در شهریور ۱۳۲۱، بنان وارد رادیو شد و همکاری با هنرمندانی چون روحالله خالقی، سبب شد صدای او به گوش میلیونها ایرانی برسد. او در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ آهنگ و ترانه اجرا کرد که برخی از آنها هنوز هم جزء کلاسیکترین آثار موسیقی ایرانی محسوب میشوند.
غلامحسین بنان خوانندگی
صدای بنان، از نوع باریتون، بسیار خاص و متمایز بود. او توانایی اجرای نُتها و تحریرهای پیچیده را داشت و از این منظر، در میان خوانندگان ایرانی بینظیر بود. صدای او هم زیر و بمهای متمایزی داشت و تلفیق نغمههای قدیمی و مدرن ایرانی، از ویژگیهای شاخص سبک او بود.
غلامحسین بنان شعرها
او به شدت به تلفیق شعر و موسیقی تسلط داشت و در مرکبخوانی و اجرای تصنیفها، مهارت بالایی داشت. برخی او را بزرگترین استاد و اجراکننده سبک وزیری-خالقی میدانند و آثار او در کنار چهرههایی چون ادیب خوانساری، صبا و محجوبی، جزء برترینهای موسیقی ایران محسوب میشود.
از جمله آثار ماندگار و شناختهشده او میتوان به تصنیفهایی مانند «الهه ناز»، «بهار دلنشین»، «سرود ای ایران» و «مادر» اشاره کرد.
غلامحسین بنان تصادف
در ۲۷ دی ۱۳۳۶، پس از پایان یک مهمانی و هنگام بازگشت به خانه، بنان در حوالی کاروانسرای سنگی با یک تانکر نفتکش که فاقد چراغ ایمنی و پوشیده از گل و لای بود، تصادف شدیدی کرد.
غلامحسین بنان جراحی
او از ناحیه صورت و چشمها آسیب دید که منجر به جراحتهای جدی و مشکلات بینایی شد. پسرش بیژن نیز در این تصادف دچار آسیبهایی شد که پس از مدتی بهبود یافتند.
این حادثه تاثیر زیادی بر وضعیت جسمی و روحی بنان گذاشت و او برای مدتها از مشکلات چشمی و روانی رنج کشید.
غلامحسین بنان بازیگری
علاوه بر آواز، بنان علاقهمند به هنر بازیگری بود. او در سال ۱۳۲۷ در فیلم «طوفان زندگی» ساخته علی دریابیگی و اسماعیل کوشان بازی کرد. در این فیلم، بنان چند ترانه از آثار خود را زنده اجرا کرد و نشان داد که تواناییهای قابل توجهی در زمینه بازیگری دارد.
غلامحسین بنان کنسرت
همچنین، بنان در چندین برنامه رادیویی و کنسرتهای مختلف، اجراهای زنده داشت که همگی نشان از تسلط بالای او بر هنر آواز و موسیقی ایرانی داشت.
غلامحسین بنان مرگ
غلامحسین بنان در غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴ (۱۹۷۶ میلادی) در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت. او پس از مدتها مبارزه با بیماریهای دستگاه گوارش و افسردگی، دار فانی را وداع گفت.
مرگ غلامحسین بنان
بر خلاف وصیتش که میخواست در گورستان ظهیرالدوله دفن شود، در دهم اسفند همان سال در امام زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
غلامحسین بنان درگذشت
در زمان مرگ، او از مشکلات جسمانی و روحی رنج میبرد و جامعه هنری ایران، در پی فقدان این هنرمند برجسته، پیامهای تسلیتی صادر کردند و یاد او را گرامی داشتند.
غلامحسین بنان قبر
از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۸۹، سنگ قبر بنان در امام زاده طاهر تعویض نشد. اما در سال ۱۳۸۹، به دلیل تغییرات و مرمتهای انجامشده در امام زاده، سنگ قبر او تعویض و شکل کنونی آن ساخته شد.
غلامحسین بنان آرامگاه
در آبان ۱۳۹۲، خانه تاریخی بنان در نیاوران، در بالای کوههای دماوند و در منطقهای خوشمنظره، تخریب شد. این خانه، که در سال ۱۳۵۴ ساخته شده بود و ایوانی رو به دماوند داشت، محل سکونت او در سالهای پایانی زندگیاش بود.
غلامحسین بنان ثروت

غلامحسین بنان، با صدای خاص و اجرای بینظیر خود، تاثیر زیادی بر موسیقی ایرانی گذاشت. آثار او هنوز هم در کنسرتها و آلبومهای مختلف، زنده است و بسیاری او را بزرگترین خواننده تاریخ موسیقی سنتی ایران میدانند.
استاد غلامحسین بنان
او به عنوان استاد و بنیانگذار انجمن موسیقی ایران، نقش مهمی در توسعه و گسترش موسیقی سنتی داشت و نسلهای بعدی هنرمندان، از تاثیرات و هنرش بهرهمند شدهاند.
در مجموع، غلامحسین بنان نماد صدای ایرانی و یکی از مهمترین چهرههای تاریخ موسیقی ایران است که میراث فرهنگی و هنری او، همچنان زنده و تاثیرگذار باقی مانده است.
غلامحسین بنان آهنگ ها
در ادامه تعدادی از آهنگهای معروف غلامحسین بنان همراه با توضیح مختصر درباره هر کدام:
غلامحسین بنان الهه ناز
یکی از محبوبترین تصنیفهای بنان است که با شعرهای عاشقانه و ملودی دلنشین، نشاندهنده توانایی او در اجرای تصنیفهای ایرانی است. این اثر نمادی از صدای خاص و دلنشین او است و هنوز هم در کنسرتها و آلبومهای موسیقی ایرانی جایگاه ویژهای دارد.
غلامحسین بنان بهار دلنشین
این قطعه، شعری است از سهراب سپهری و با آهنگسازی فرهاد فخرالدینی، که فضای بهاری و آرامشبخشی دارد. بنان با اجرای این ترانه، حس و حال بهاری و لطافت طبیعت را به شنوندگان منتقل میکند.
غلامحسین بنان سرود ای ایران
یک سرود ملی و پرانرژی است که بنان در آن، احساسات ملی و افتخارآمیز ملت ایران را به بهترین شکل ابراز کرده است. این اثر در دوران مختلف، نماد اتحاد و وطندوستی ایرانیان بوده است.
غلامحسین بنان مادر
آهنگی بسیار احساسی و تأثیرگذار که با شعرهای عمیق و موسیقی ملایم، احساسات مادران و محبت آنها را به تصویر میکشد. بنان در اجرای این قطعه، توانسته عمق احساسات و دلدادگی مادرانه را به خوبی به گوش شنوندگان برساند.
غلامحسین بنان شبهای ایران
یکی دیگر از آثار مشهور اوست که با تصنیفهای محلی و سنتی ایرانی، فضای شبهای آرام و فرهنگی ایران را منعکس میکند. بنان در این اثر، مهارت خاصی در تلفیق شعر و موسیقی دارد.
غلامحسین بنان ستارگان
یک اثر عاشقانه و شاعرانه که با صدای ویژه بنان، حس و حال خاصی دارد. این ترانه، نشاندهنده توانایی او در اجرای شعرهای عارفانه و عاشقانه است.








روحش شاد