عارف عارف کیا در سال ۱۳۱۹ در شهر تهران به دنیا آمد. مادرش اصالتاً اردبیلی بود و مادربزرگش اهل باکو، آذربایجان بود. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی همراه ما بمانید.

بیوگرافی عارف 

عارف عارف کیا در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۱۹ در تهران به دنیا آمد و یک خواننده است. او فارغ‌التحصیل دیپلم در رشته درودگری (چوب) از هنرستان صنعتی است. عارف از دوران مدرسه فعالیت در حوزه موسیقی را آغاز کرد و همچنین وارد عرصه معلمی و نقاشی نیز شد.

او درباره دیدگاه‌هایش می‌گوید: «انسان بودن من به خاطر ارتباط با خدا است، و من عاشق امام رضا و امام علی (ع) می‌باشم.»

عارف کیست

نام کامل : عارف عارف کیا

متولد :۱۹مرداد ۱۳۱۹

محل تولد : تهران

زندگینامه عارف

بیوگرافی خوانندگان قدیمی ایرانی عارف در سال ۱۳۱۹ در تهران به دنیا آمد. مادرش اصالتاً اردبیلی بود و مادربزرگش اهل باکو در آذربایجان بود؛ او در روسیه تحصیل کرده بود و بعدها به دلیل جنگ جهانی دوم به ایران مهاجرت کرد.

عارف زندگی نامه

پدر عارف نیز راننده کامیون بود و اغلب در سفرهای کاری مشغول بود، که باعث شد در نهایت والدین او از یکدیگر جدا شوند.

عارف چه کسی هست

پس از طلاق، عارف در کنار پدر و نامادریش بزرگ شد. در این دوران، و به‌دلیل قحطی و بحران‌های جنگ، بیماری در سراسر کشور شیوع یافته بود و عارف نیز بر اثر بی‌مهری نامادری‌اش، بیمار شد.

مادر اصلی‌اش، با توجه به وضعیت و نیازهای او، توانست سرپرستی پسرش را بر عهده گیرد.

عارف تحصیلات

عارف به دبستان و دبیرستان تمدن رفت که در همان کوچهٔ شیروانی قرار داشت. در ایام جوانی نیز به هنرستان صنعتی (واقع در انتهای خیابان قوام‌السلطنه یا ۳۰ تیر کنونی) رفت و در رشتهٔ درودگری مشغول به تحصیل شد و دیپلمش را از آنجا گرفت.

عارف در دوران تحصیلش درسخوان نبود و مسائل را فرمولی محاسبه نمی‌کرد، اما خیلی باهوش بود، به‌طوری‌که باعث تعجب معلم‌ها می‌شد.

عارف کارگری

عارف در دوران تحصیل در کارخانه لاستیک‌سازی بی‌اف گودریچ به عنوان کارگر ساده مشغول به کار شد. از آنجایی که در هنرستان زبان آلمانی را فراگرفته بود، خیلی زود در کارخانه پیشرفت کرد.

همچنین عارف به همراه یکی از دوستانش که یک نقاش حرفه‌ای بود مدتی را به طراحی بیلبوردهای تبلیغاتی پرداخت که از این راه نیز درآمد کسب کرد.

عارف تدریس

بعد از کارگری در کارهای مختلف، عارف تصمیم گرفت شغل معلمی را دنبال کند.

از همین رو عارف مجبور بود که ۳ روز در هفته را در قزوین به تدریس بپردازد، به دلیل اینکه اتومبیل شخصی نداشت ساعت ۵ صبح خانه را ترک می‌کرد و با هر وسیله‌ای خودش را به قزوین می‌رساند؛ چرا که می‌بایست ۸ صبح سر کلاس حاضر می‌شد.

اختلاف سنی عارف و شاگردانش کم بود چون خودش هم تازه دیپلم گرفته بود و سال قبل شاگرد مدرسه بود. او سعی می‌کرد هم با شاگردانش دوست باشد و هم سخت‌گیر، تا آن‌ها درس‌ها را به خوبی یاد بگیرند.

عارف رادیو

تدریس عارف در مدرسه تنها سه روز در هفته بود. از همین رو عارف تصمیم گرفت به دنبال شغل دیگری به رادیو برود. او با مراجعه به رادیو به صورت کارآموز به این شغل و خوانندگی مشغول شد.

یکی از روزهایی که عارف و جمشید (دوست عارف) برای ضبط آهنگ‌های‌شان به ساختمان تلویزیون می‌رفتند با یکی از کارمندان تلویزیون روبرو شدند.

این شخص اسد منصور نام داشت که سازندهٔ آگهی‌های تلویزیون (مدیریت تلویزیون آگهی) بود و همچنین در مجلهٔ تهران مصور کار می‌کرد. عارف در مورد هم صحبتی‌اش با اسد منصور می‌گوید:

«بهم گفت: می‌خوای توی جایگاه ویگن باشی؟ توی دلم خندیدم و گفتم شوخی می‌کنه! چون ویگن دست نیافتنی بود هیچ‌کس به گردپای او هم نمی‌رسید و آرزوی همه خواننده‌ها بود که کنارش باشن.

جواب دادم: بله، حتماً. بهم گفت: این کارت منه، فردا بیا پیشم…»

فردای آن روز بین عارف و اسد منصور قراردادی بسته شد که به موجب آن قرار شد که مدیریت برنامه‌های عارف توسط اسد منصور انجام شود (شامل خرید ترانه و آهنگ، اجرای برنامه تلویزیونی و …) و ۳۰٪ کل درآمد را به عنوان حق‌الزحمه‌اش بردارد.

عارف گروه گلدن رینگ

گروه گلدن رینگ (Golden Rings) اواسط دههٔ ۴۰ خورشیدی توسط جمشید زندی شکل گرفت که ترانه‌های شاد و جوان‌پسندی را اجرا می‌کردند.

اغلب این ترانه‌ها توسط سعید دبیری سروده می‌شد و همچنین نوازندگان گروه واروژ شبانی و فریبرز فرهادی بودند. پس از موفقیت «فیلم سلطان قلب‌ها» و بیشتر شدن محبوبیت عارف، جمشید زندی پیشنهاد یک کنسرت مشترک را به وی داد.

عارف کنسرت ها

پس از این کنسرت، عارف در اواخر سال ۱۳۴۷ خورشیدی به این گروه نوظهور پیوست. اما پس از مدتی از گروه جدا شد، چرا که خود را برای خواندن ترانه‌هایی به این سبک (راک و رول) پیر می‌دید.

عارف انقلاب

با وقوع انقلاب ۵۷، عارف در ایران ماند و حتی برای انقلابی‌ها ترانه‌هایی را نیز اجرا کرد. او ترانه‌هایی مانند «برادر بیا» و «دستهایم را بتو می‌دهم (جوانه)» در این دوره کرد.

آخرین برنامه‌ای که او در ایران اجرا کرد در یک جشن عروسی بود که از دید نیروهای کمیته مناسب و قابل قبول نبود. پس از پایان آن جشن، بین عارف و نیروهای انقلابی درگیری‌ای رخ داد.

او می‌گوید:
«یه بار یه بچه‌ای که تفنگ یوزی دستش بود، گفت می‌خواستم بیام داخل خونه‌تون همتون رو بکشم. اگر هم اومده بود اومده بود. یه اتفاقی بود مثل همه اتفاق‌های اون موقع.

من دیگه به یه جایی رسیده بودم که می‌دونستم نباید بمونم وگرنه کشته می‌شم.»

پس از این درگیری، عارف تصمیم گرفت با پول ناچیزی که در اختیارش بود، به آمریکا سفر کند تا به دوستان هنرمندش بپیوندد. او پس از ۷ ماه حضور، ایران را برای همیشه ترک کرد و به لندن رفت.

عارف لندن

عارف در سال ۱۳۵۸، ایران را ترک کرد و به انگلیس رفت تا پس از توقف کوتاهی، به آمریکا پرواز کند. اما همزمان با سفر او به انگلیس، سفارت آمریکا در تهران تسخیر شد و گروگان‌گیری آغاز گردید.

پاسپورت‌های ایرانیان باطل شد و عارف ناچار در لندن ماند. او با منابع مالی محدود، در «نایت کلاب پارس» دعوت شد.

با روبه‌راه شدن اوضاع مالی‌اش، در ساختمانی که جنتی عطایی در آن زندگی می‌کرد، ساکن شد و پس از مدتی، کاباره‌ای را اجاره کرد که توسط سه ایرانی مدیریت می‌شد. برای افتتاحیه‌اش، از جنتی عطایی، الهه، داریوش و فرامرز اصلانی دعوت کرد. چند

عکس عارف

عکس عارف

عکس عارف برای کامپیوتر

عکس عارف برای کامپیوتر

عکس عارف برای موبایل

عکس عارف برای موبایل

عکس های عارف

عکس های عارف

عکس جذاب عارف

عکس جذاب عارف

والپیپر عارف

والپیپر عارف

عکس عارف 2025

عکس عارف 2025

عارف خانواده

پدر عارف، عبدالله عارف کیا، راننده کامیون اهل اردبیل است و مادرش، طاهره، متولد باکو در آذربایجان است؛ او در دانشگاه مسکو دندانپزشکی می‌خواند اما از تحصیل انصراف داد.

مادربزرگ عارف، خواننده اپرا بود که در جنگ جهانی دوم به همراه دخترش، طاهره، راهی ایران شد؛ پس از آن، طاهره با پسرعموی خود، عبدالله، ازدواج کرد.

خانواده عارف

عارف دو برادر به نام‌های محمدرضا و علیرضا و یک خواهر به نام شهرزاد دارد. وقتی او سه ساله بود، پدر و مادرش بر سر اختلافات فکری از هم جدا شدند، و سرپرستی او به مادرش سپرده شد.

به این ترتیب، از سن ۹ سالگی با موسیقی آشنا شد

عارف خواننده

با شنیدن موسیقی‌های اصیل آذربایجانی مانند آثار رشید بهبودوف، به سمت یادگیری ویولن و سازهای ضربی رفت و کم‌کم خوانندگی را نیز آغاز کرد.

او در ۹ سالگی برای سازمان حمایت مادران و کودکان کنسرت برگزار کرد و در نوجوانی وارد گروه کر ملی شد.

عارف نقاشی

در کنار تحصیلات دبیرستان و فعالیت‌های موسیقی، در کارخانه لاستیک سازی به عنوان کارگر مشغول شد. پس از دیپلم، وارد حوزه نقاشی و طراحی بیلبوردهای تبلیغاتی شد.

زودتر از امتحان استخدامی، در هنرستان صنعتی قزوین به عنوان معلم تدریس پذیرفته شد، اما پس از ۲/۵ سال، بر اثر حادثه رانندگی ۲۰ روز خانه‌نشین شد.

پس از بازگشت به کار، به خاطر فعالیت‌های خوانندگی در مرخصی و به دلیل سوءتفاهم، از تدریس معلق شد.

عارف تلویزیون

در سال ۱۳۴۰، وقتی ۲۱ ساله بود، پس از آشنایی با اسد منصور، توانست اجراهای متعددی در تلویزیون داشته باشد. او با همراهی نارملا، خواننده ایرانی-آشوری، در برنامه «رنگین کمان» چندین بار ترانه‌های دوصدایی را زنده اجرا کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

عارف دستمزد

شهرت عارف از سال ۱۳۴۱ با ضبط اولین ترانه‌اش، «هفت آسمون»، با همکاری پوران و در صفحه گرامافون شروع شد که او را به اوج رساند.

برای این ترانه، یک چک هزار تومانی از مدیران کمپانی رویال دریافت کرد، در حالی که حقوق یک معلم در آن زمان ماهیانه حدود ۹۰۰ تومان بود.

عارف گروه بهکده

در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲، گروه موسیقی بهکده را تأسیس کرد و با همکاری هنرمندانی چون سوسن، پوران و آغاسی، در بیمارستان‌ها و مراکز روانی به صورت رایگان برنامه اجرا می‌کرد.

عارف خوانندگی

در شهریور ۱۳۵۳، به دلیل اجرای زنده ترانه «به امید دیدار» در مراسم افتتاحیه بازی‌های آسیایی در ورزشگاه آزادی تهران، مدال فرهنگی کشور را دریافت کرد.

عارف و همسرش

عارف قبل از دریافت دیپلم، اولین بار ازدواج کرد که در نهایت منجر به طلاق شد.

عارف طلاق

در سه ازدواج دیگر نیز زندگی پایداری نداشت. او چهار دختر به نام‌های سهیلا، سابرینا، نازلی و نیکیتا و یک پسر به نام سهیل دارد؛ متأسفانه، پسرش در ۴۱ سالگی بر اثر سرطان لوزالمعده فوت کرد.

عارف چهار ازدواج

اکنون، عارف چند سالی است با دختری به نام عسل آزاد ازدواج کرده است.

عارف لقب

در سال ۱۳۴۷، پس از خواندن ترانه‌ای در فیلم «سلطان قلب‌ها»، به این نام شهرت یافت و همچنین به خاطر حنجره طلایی‌اش شناخته می‌شود.

عارف بازیگری

در سال ۱۳۴۴، با فیلم «در دنیا بیگانه بودم» وارد دنیای بازیگری شد و نقش یک خواننده را ایفا کرد. تا سال ۱۳۵۳ در شش فیلم دیگر نقش‌آفرینی کرد، اما خودش می‌گوید ترجیح می‌دهد بیشتر در حوزه موسیقی فعالیت کند و هنرپیشگی را چندان نمی‌پسندد.

عارف مهاجرت

پس از انقلاب اسلامی، هفت ماه در ایران ماند و چندین آهنگ انقلابی هم اجرا کرد، اما در نهایت در سال ۱۳۵۸ ابتدا به انگلیس رفت و پس از ۲/۵ سال، راهی آمریکا شد.

عارف

عاشق آشپزی است و اهل باربیکیو و کباب کوبیده است؛ همه می‌دانند که وقتی غذا باید کباب باشد، خودش دست به کار می‌شود و آن را تهیه می‌کند.

عارف دین

از ۶ سالگی در مکتب یکی از دراویش، درس تقوا می‌گرفت و از آن زمان مرید حضرت علی (ع) شد؛ حس مسئولیت در جان و روحش نقش بسته است.

او در یک صفحه کامل موسیقی، ترانه‌هایی در وصف و ستایش امام علی (ع) خوانده و معتقد است در زمان آواز، احساس می‌کرد روی زمین نیست.

عارف آهنگ ها

عارف ترانه‌های متنوعی در سبک‌های مختلف اجرا کرد، از جمله ترانه‌های پرافتخار مانند «سوز و ساز»، «سایهٔ گریزان»، «سلطان قلب‌ها»، «گل گلخونه»، «خلیج فارس»، «وصیت‌نامه»، «عشق تو نمی‌میرد»، «گریه نکن»، «پیشمرگ»، «بازنویسی و خلاصه آثار مختلف و همکاری با آهنگسازان و ترانه‌سرایان متعدد.

او در طول سال‌ها در پروژه‌های مختلف موسیقی، سینما و فعالیت‌های اجتماعی فعال بود و جایگاه ویژه‌ای در تاریخ موسیقی ایران دارد.

آهنگ های عارف

آهنگ های عارف

در ادامه فهرستی از ترانه‌ها و آثار عارف همراه با توضیحات مختصر درباره هر کدام آورده شده است:

عارف سوز و ساز

این ترانه حاصل همکاری عارف با پرویز مقصدی است و نقطه عطفی در شهرت وی بود. عارف می‌گوید: «اوایل کار هر آهنگی که پیشنهاد می‌شد می‌خواندم، ولی بعد تصمیم گرفتم تنها آهنگ‌هایی را اجرا کنم که به دلم می‌نشیند.

ترانه «سوز و ساز» اولین نمونه از این رویکرد بود که با استقبال بسیار روبرو شد.»

عارف سایهٔ گریزان

در سال ۱۳۴۶ منتشر شد و هفته‌ها در صدر پرفروش‌ترین آهنگ‌ها قرار گرفت. بر اساس آهنگی از گروه بیتلز ساخته شده و با سازهای گیتار نواخته شده است. سراینده‌اش پرویز خطیبی و تنظیم‌کننده آن زاون اوهانیان بود.

عارف دریاچهٔ نور

در سال ۱۳۴۷ با ملودی از پرویز مقصدی اجرا و منتشر شد. این ترانه در مجله جوانان رتبه دوم برترین ترانه سال را کسب کرد و محبوبیت زیادی پیدا کرد.

عارف می‌گوید: «وقتی «دریاچهٔ نور» گل کرد، ویگن هم به مقصدی مراجعه کرد تا ترانه‌ای در همان سطح بسازد که «گل سرخ» نام داشت.»

عارف سلطان قلب‌ها

ملودی ساخته انوشیروان روحانی است و با کلامی از محمدعلی شیرازی در سال ۱۳۴۷ برای فیلمی با همین نام ساخته شد. این ترانه با وجود سادگی‌اش، ماندگاری زیادی یافته و یکی از آثار شاخص در کارنامه عارف است.

در فیلم، فردین برخلاف دیگر آثار، عارف را جایگزین ایرج کرد و این ترانه تفاوت‌های زیادی در ارکستراسیون و اشعار داشت.

عارف برگشته مژگان

یکی از ترانه‌های محبوب او که در مجله جوانان عنوان «بهترین ترانه سال ۱۳۴۸» را کسب کرد. این اثر چند بار با نام «بید مجنون» منتشر شد.

عارف طلسم آرزوها

در همان سال، این ترانه به عنوان بهترین ترانه سال شناخته شد و شهرت زیادی پیدا کرد. اولین همکاری عارف با علیرضا طبایی بود و بسیار پُرطرفدار شد، حتی یک صفحه طلا هم به عنوان جایزه دریافت کرد.

عارف قصهٔ شهر سکوت

در اواخر دههٔ ۴۰، با ارکستر دانشگاه تهران و شعری از اردلان سرفراز ضبط شد و به صورت صفحه ۴۵ دور منتشر شد.

عارف با من بمان

در همان زمان، با ارکستر مخصوص زنان ایران و شعری از ایرج جنتی عطایی اجرا شد و در قالب صفحه ۴۵ دور منتشر شد.

عارف حالا خیلی دیره

در سال‌های ۴۹ یا ۵۰، شعر «شاید بدونی» و «حالا خیلی دیره» توسط اردلان سرفراز و حسن شماعی‌زاده ساخته و اجرا شد. «حالا خیلی دیره» در آن زمان بسیار محبوب شد.

عارف بوم پام

ملودی ساخته شده توسط پانوس گالاولاس (یونانی) و توسط آریس سان (خواننده اسرائیلی) اجرا شد. عارف با تنظیم تازه‌ای، این ترانه را در ایران اجرا کرد.

در زمان خودش شایعاتی درباره اختلاف با امیر رسایی مطرح شد اما امیر رسایی این موضوع را تکذیب کرد و گفت تنها او خواننده این قطعه است.

عارف همه چیم یار 

در سال ۱۳۵۰، برای فیلم «غلام ژاندارم» ساخته شدند. این ترانه‌ها ملودی‌های اصیل ایرانی داشتند و اشعار امان منطقی را شامل می‌شدند. پس از اصلاح شعر، مجوز پخش گرفتند و محبوب شدند.

عارف عشق تو نمی‌میرد

در سال ۱۳۵۰ ساخته شد و با ملودی و شعر زیبایی اجرا شد. در سال ۱۳۷۲، عارف این ترانه را مجدد با تنظیم عبدی یمینی اجرا کرد.

عارف جهان پهلوان

پس از درگذشت غلامرضا تختی در سال ۱۳۵۱، این مرثیه ساخته شد. در سال ۱۳۵۸، با نام «فاتح خفته» منتشر شد. این اثر با موسیقی بابک بیات، سروده‌ای از شهرام دانش و صدای شهرام دانش اجرا شد و نشان‌دهنده تعهد و شهامت کارگردان آن است.

عارف مرد تنها

با ملودی سورن و شعری از ایرج جنتی عطایی ساخته شد. عارف دربارهٔ این ترانه می‌گوید: «وقتی این ترانه را اجرا می‌کنم احساس پرواز و سبکی می‌کنم.»

عارف نامهربان

در سال ۱۳۵۱، با کلام شهیار قنبری و ملودی بابک افشار ساخته شد و در سال ۱۳۷۲ با تنظیم جدید عبدی یمینی مجدداً اجرا شد.

عارف ای خدا حرفی بزن

در سال ۱۳۵۱، برای فیلم «غریبه» ساخته شد. متن این ترانه گفتگویی با خدا است و با ملودی بابک بیات تنظیم شده است.

عارف پرنده

در اوایل دههٔ ۵۰، ساخته شد. ابتدا قرار بود ابی آن را بخواند، ولی به دلیل سانسور ناپذیرفت. در سال ۱۳۵۳، ایرج جنتی عطایی بر روی ملودی بابک بیات، کلام ترانه «تپش» را نوشت که عارف اجرا کرد. پس از کاهش محدودیت‌ها، «پرندهٔ مهاجر» با صدای عارف منتشر شد.

عارف نصیحت

در سال‌های پس از ۴ سال قهر هنری، ساخته شد. این ترانه همکاری کریم محمودی و عارف است و دربارهٔ وصیت‌نامه شهدا و مادران است.

عارف اوج

در سال ۱۳۵۳، سروده منصور تهرانی و ملودی حسن شماعی‌زاده ساخته شد. بر روی صفحه سی‌دی و نوار کاست منتشر شد و ترجیع‌بند آن هم‌خوانی شده است.

عارف به امید دیدار

در سال ۱۳۵۳، برای یادبود بازی‌های آسیایی تهران ساخته شد. شعری از تورج نگهبان و آهنگ حشمت سنجری داشت و با ارکستر سمفونیک اجرا شد.

عارف نوبهار

در نوروز ۱۳۷۲، با حضور چند خواننده اجرا شد، شامل عارف، ویگن، ستار، و دیگران، و به عنوان سرود نوروزی مشهور است.

عارف گل گلخونه

آغاز فعالیت‌های عارف در غربت، ساخته جهانبخش پازوکی است که با ویولن تلفنی و تنظیم منوچهر چشم‌آذر اجرا شد. مضمون آن آرزو برای خروج از ایران است.

عارف خلیج فارس

در پاسخ به اختلاف با ابی، عارف ترانه‌ای در حمایت از نام و نشان‌های تاریخی خلیج فارس اجرا کرد. او معتقد است این ترانه نماد اتحاد و پشتیبانی است.

عارف وصیت‌نامه

عارف وصیت‌نامه

در سال ۱۳۷۷، این ترانه دربارهٔ وصیت‌نامه شهدا و مادران ساخته شد. شاعر آن مسعود امینی است و در آلبومی منتشر شد.

عارف بزن آتش

در سال ۱۳۸۵، به مناسبت روز جهانی زنان اجرا شد. سروده شهریار دادور و آهنگسازی اسفندیار منفردزاده است.

عارف اگه نباشی

در سال ۱۳۹۰، این ترانه با همکاری رضا نادری و در قالب یک دوئت عاشقانه منتشر شد.

عارف آرامش

در سال ۱۳۹۱، حاصل همکاری عارف با حمیدرضا صمدی و بابک زرین است و در فیلم «هفت‌ماهگی» پخش شد.

عارف طوفان

در سال ۱۳۹۲، همکاری با نیکان ابراهیمی و با موضوع یادآوری آثار گذشته عارف. رکورد دانلود فوق‌العاده‌ای دارد و در بسیاری از رده‌بندی‌های بهترین ترانه‌ها قرار گرفت.

عارف عشق

در سال ۱۳۹۳، همکاری با افشین مقدم و تنظیم فرزین قره‌گزلو است و در تاریخ ۲۹ اردیبهشت منتشر شد.

عارف گریه نکن

در سال ۱۳۹۳، این ترانه با شعر و آهنگ عماد رام ساخته شد و در سال ۱۳۹۴، با تنظیم جدید کاظم عالمی منتشر شد.

عارف موندگار

در سال ۱۳۹۴، با ترانه‌سرایی پاکسیما زکی‌پور و تنظیم محمد مقدم، منتشر شد.

عارف بغض دریا

در سال ۱۳۹۴، با ترانه‌ای از رها اعتمادی و آهنگ بابک سعیدی، منتشر شد و عارف در اینستاگرام درباره‌اش نوشت.

عارف عاشقونه

در تابستان ۱۳۹۵، همکاری مجدد با حسن شماعی‌زاده و تنظیم تیگران ساکیان است و در همان سال منتشر شد.

عارف کی بهتر از تو

در ۱۳۹۵، بر اساس سروده افشین مقدم و مونا برزویی و ساخته رحمت علی‌اف است و در ۹ آبان منتشر شد.

عارف پیشمرگ

در سال ۱۳۹۲، اثر مشترک با افشین مقدم و حامد حنیفی است که در ۱۱ بهمن ۱۳۹۵ منتشر شد.

عارف همین بسه

در سال ۱۳۹۵، همکاری با یغما گلرویی، شادمهر عقیلی و هومن نامداری است و در ۱۷ خرداد ۱۳۹۷ منتشر شد.

عارف به‌تو هدیه می‌کنم

در سال ۱۳۹۶، ساخته رامین زمانی و تنظیم خشایار بندار است و در ۴ امرداد ۱۳۹۷ پخش شد. این ترانه در آمریکا و گرجستان ضبط شده و به دوستداران عارف هدیه شده است.

پیج اینستاگرام عارف

  • آدرس پیج عارف در شبکه اجتماعی اینستاگرام: aref.arefkia@

پیج فیسبوک عارف

  • آدرس پیج عارف در شبکه اجتماعی فیسبوک: arefrecords

پیج یوتیوب عارف

🔰مقالات پیشنهادی🔰

  عکس یاسین ترکی

پیج اینستاگرام پارسا قناعتی

   آهنگ های حامد زمانی

مقالات مرتبط

بیو گرافی محمدرضا شجریان – Mohammadreza Shajarian

محمدرضا شجریان، از برجسته‌ترین موسیقی‌دانان و خوانندگان موسیقی سنتی ایران بود. دراین نوشته…

بیوگرافی بیانسه – Beyonce

بیانسه، خواننده و سوپراستار آمریکایی، یکی از موفق‌ترین هنرمندان موسیقی جهان است…

بیوگرافی تیلور سوئیفت – Taylor Swift

تیلور سوئیفت(Taylor Swift) امروز یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین چهره‌های موسیقی و…

دیدگاه کاربران (1 دیدگاه)

دیدگاهتان را بنویسید