کوئینتن تارانتینو(Quentin Tarantino) یکی از برجسته‌ترین و بحث‌برانگیزترین کارگردانان تاریخ سینماست که با سبک خاص خود در ساخت فیلم، تحولی عظیم در صنعت فیلمسازی ایجاد کرده است. دراین نوشته وب سایت 303 بیوگرافی شما را با کوئنتین تارانتینو، فیلمساز برجسته آمریکایی، آشنا خواهد کرد. همراه ما بمانید.

 

بیوگرافی کوئنتین تارانتینو

کوئینتن جروم تارانتینو در 27 مارس 1963 در ناکس‌ویل، تنسی به دنیا آمد. او فرزند فرانک و کنستانس تارانتینو بود. پدرش، فرانک، نویسنده‌ای مستقل و مادرش، کنستانس، معلم بود. زمانی که تارانتینو تنها 2 سال داشت، والدینش از هم جدا شدند و او همراه مادرش به لس‌آنجلس نقل‌مکان کرد.

این تغییر محل زندگی، تأثیر زیادی بر شکل‌گیری شخصیت او گذاشت. تارانتینو از کودکی به سینما علاقه‌مند شد و حتی به گفته خود، اولین تجربه‌ی تماشای فیلم را در سینماهایی در لس‌آنجلس داشت. 

کوئنتین تارانتینو کیست 

نام کامل : کوئِنتین جِروم تارانتینو  

متولد : ۲۷ مارس ۱۹۶۳

محل تولد : ناکسویل، تنسی، آمریکا

کوئنتین تارانتینو چه کسی هست 

زندگینامه کوئنتین تارانتینو

او هیچ‌گاه تحصیلات دانشگاهی در زمینه سینما نداشت و به‌جای آن تصمیم گرفت به طور عملی وارد دنیای سینما شود. در سنین نوجوانی، تارانتینو کار در یک ویدئو استودیوی محلی را آغاز کرد و در آنجا بود که به تماشای فیلم‌های کلاسیک هالیوودی، نوآر و ژانرهای مختلف سینمایی پرداخت. این دوران، نقطه شروعی برای علاقه و فهم عمیق او از سینما بود.

کوئنتین تارانتینو زندگی نامه

تارانتینو کار خود را در دنیای سینما به‌طور غیررسمی آغاز کرد و در ابتدا به نوشتن فیلمنامه‌های مختلف پرداخته و بعد از مدتی وارد دنیای کارگردانی شد.

اولین فیلم بلند او، Reservoir Dogs (1992)، با بودجه کم ساخته شد، اما در نهایت توجه‌ها را جلب کرد و توانست نام تارانتینو را در صنعت سینما مطرح کند. او به‌واسطه‌ی این فیلم، به عنوان یکی از کارگردانان تازه‌کار اما برجسته شناخته شد. 

کوئنتین تارانتینو زندگی

در طول دوران حرفه‌ای خود، تارانتینو به عنوان یک نویسنده و کارگردان، از سبک منحصر به فردی در فیلمسازی بهره برد. او به‌ویژه در ساختارهای غیرخطی، دیالوگ‌های پرتنش و شخصیت‌های پیچیده و اغلب پرخاشگر شناخته می‌شود.

برخی از فیلم‌های مهم او شامل Pulp Fiction (1994)، Kill Bill (2003-2004)، Inglourious Basterds (2009) و Django Unchained (2012) هستند که هرکدام به نوبه خود تاثیر زیادی در سینمای معاصر گذاشته‌اند.

کوئنتین تارانتینو بیوگرافی 

علاوه بر جنبه‌های حرفه‌ای، زندگی شخصی و حواشی تارانتینو نیز همواره مورد توجه رسانه‌ها بوده است. او که به دلیل استفاده از خشونت در فیلم‌هایش به شدت انتقاد می‌شود، همواره این انتقادات را با استدلال‌هایی همچون “سینما باید انتقادگر واقعیت باشد” پاسخ داده است.

تارانتینو علاوه بر کارگردانی، در زمینه نویسندگی، تهیه‌کنندگی و حتی بازیگری نیز فعالیت داشته است.

کوئنتین تارانتینو

تارانتینو بدون تحصیلات آکادمیک در سینما وارد این صنعت شد. او در سنین جوانی مدرسه را ترک کرد و به کار در یک ویدیوکلوپ در لس‌آنجلس پرداخت، جایی که با تماشای فیلم‌های مختلف و درک عمیق از آثار بزرگ سینما، پایه‌گذاری سبک سینمایی خود را شروع کرد.

خانواده کوئینتن تارانتینو

کوئینتن تارانتینو در 27 مارس 1963 در ناکس‌ویل، تنسی به دنیا آمد. او فرزند تونی تارانتینو و کانی مک‌هیو بود. پدرش تونی تارانتینو، یک بازیگر و نوازنده موسیقی با اصالت ایتالیایی بود، و مادرش کانی مک‌هیو، یک پرستار با اصالت ایرلندی.

پدر و مادر کوئینتن پیش از تولد او از هم جدا شدند. به همین دلیل، تارانتینو بیشتر دوران کودکی‌اش را به همراه مادرش گذراند. در ابتدا، او در کنار مادربزرگش زندگی می‌کرد و بعداً به همراه مادرش به محله هاربر سیتی در لس‌آنجلس نقل مکان کردند.

کوئینتن تارانتینو خانواده

در این دوران، تارانتینو با مشکلات و چالش‌های زندگی به‌عنوان یک کودک تک‌فرزند و بدون حضور پدر در خانه روبرو شد. باوجود این، او به شدت تحت تأثیر فرهنگ سینما و هنرهای نمایشی قرار گرفت. او همچنین یک برادر ناتنی به نام ران دارد که از او کوچکتر است.

در واقع، تأثیرات فرهنگی خانواده‌اش، به‌ویژه از لحاظ موسیقی و هنرهای نمایشی، نقش مهمی در شکل‌گیری علاقه‌های هنری و سینمایی تارانتینو داشت.

پدرش که خود نوازنده و بازیگر بود، باعث شد که او از سنین پایین با دنیای هنر آشنا شود و همین امر بعدها به علاقه‌مندی‌اش به فیلم‌سازی و سینما انجامید.

زندگی شخصی کوئینتن تارانتینو

کوئینتن تارانتینو در تاریخ 28 نوامبر 2018 با دنیلا پیک، خواننده و مدل اسرائیلی، ازدواج کرد. دنیلا پیک که اصالتاً اهل اسرائیل است، در دنیای موسیقی و سرگرمی شناخته شده است. او دختر یکی از آهنگسازان معروف اسرائیلی به نام زئو پیک است.

این دو برای اولین بار در سال 2009 در جریان یکی از سفرهای تارانتینو به اسرائیل یکدیگر را ملاقات کردند، اما رابطه‌شان چندین سال طول کشید تا به یک رابطه جدی تبدیل شود. در سال 2017، کوئینتن و دنیلا دوباره یکدیگر را ملاقات کردند و این بار رابطه‌شان به ازدواج انجامید.

همسر کوئینتن تارانتینو 

این ازدواج برای تارانتینو که به طور عمومی معمولاً از روابط شخصی خود دور بود، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. علاوه بر این، این ازدواج به دنیلا پیک این امکان را داد که در عرصه‌های مختلف هنری و سرگرمی، به‌ویژه در زمینه موسیقی و مدلینگ، حضور بیشتری داشته باشد.

در سال 2020، این زوج اعلام کردند که منتظر فرزند اول خود هستند، که این خبر به یکی از موضوعات داغ رسانه‌ها تبدیل شد. زندگی خانوادگی تارانتینو به شدت از حواشی عمومی دور بوده و او ترجیح می‌دهد از جنبه‌های شخصی خود کمتر در برابر عموم صحبت کند.

فرزندان کوئینتن تارانتینو

کوئینتن تارانتینو و همسرش دنیلا پیک دو فرزند دارند:

لئو تارانتینو پیک: اولین فرزند این زوج در تاریخ ۲۲ فوریه ۲۰۲۰ به دنیا آمد. این فرزند پسر، اولین کودک کوئینتن تارانتینو و دنیلا پیک بود. نام “لئو” به انتخاب آن‌ها برای فرزندشان انتخاب شد.

دختر کوچکترشان: دومین فرزند این زوج، که دختر است، در تاریخ ۲ جولای ۲۰۲۳ به دنیا آمد. این خبر به سرعت در رسانه‌ها منتشر شد و نشان‌دهنده رشد خانواده تارانتینو بود. 

علایق کوئنتین تارانتینو

1.کتاب‌ها و ادبیات

تارانتینو همچنین علاقه‌مند به کتاب‌ها و نویسندگان خاص است. او در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود که بیشتر از سینما، در نوجوانی به خواندن کتاب‌های مختلف علاقه داشته است.

به‌ویژه از آثار نویسندگانی چون رومئو گیوِری و ال‌مور لیونارد به شدت تاثیر گرفته است. در واقع، بسیاری از فیلمنامه‌های او بر اساس رمان‌های این نویسندگان نوشته شده‌اند.

2.موسیقی و انتخاب آهنگ‌ها

موسیقی نقش مهمی در فیلم‌های تارانتینو دارد و او علاقه خاصی به انتخاب آهنگ‌های غیرمنتظره و مناسب برای صحنه‌ها دارد.

او اغلب از موسیقی‌های دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی، به‌ویژه سبک‌های راک، پاپ و بلوز استفاده می‌کند. انتخاب‌های موسیقی در فیلم‌هایش به‌ویژه در “Pulp Fiction” و “Kill Bill” برجسته و معروف است. 

فیلم های مورد علاقه کوئنتین تارانتینو 

در ادامه 10 تا از فیلم های مورد علاقه کوئینتن تارانتینو را می بینیم.

• A Man Called Horse (1970)
• House of Dark Shadows (1970)
• The Texas Chainsaw Massacre (1974)
• Eaten Alive (1976)
• Nightmare Alley (1957)
• Young Frankenstein (1974)
• Back to the Future (1985)
• Rolling Thunder (1977)
• Matador (1986)
• The Great Silence (1968)

کوئنتین تارانتینو تحصیلات 

تارانتینو هنر خود را از طریق تجربه و کار به‌دست آورد و هیچ تحصیلات دانشگاهی خاصی در زمینه سینما نداشت. شاید به همین دلیل توانست سبک جدید و مستقلی را در صنعت سینما خلق کند.

فیلم‌های او عمدتاً تریلرهایی بودند که در آن‌ها هوش و ذکاوت خاصی به‌کار رفته بود و مکالمات منحصربه‌فرد و جذابی در داستان‌ها حضور داشت. علاوه بر این، خشونت نیز بخش جدایی‌ناپذیری از فیلم‌های تارانتینو بود که در کنار دیگر عناصر، به امضای سینمایی او تبدیل شد.

کتاب کوئنتین تارانتینو

کوئینتن تارانتینو علاوه بر کارگردانی و نویسندگی فیلمنامه، در برخی موارد به نوشتن کتاب نیز پرداخته است. یکی از آثار معروف او در این زمینه، کتاب “Cinema Speculation” است که در سال 2022 منتشر شد.

این کتاب مجموعه‌ای از مقالات و نقدهای تارانتینو درباره سینما و فیلم‌های کلاسیک است که او از آن‌ها تأثیر گرفته است. در این کتاب، تارانتینو به بررسی فیلم‌های قدیمی و تاثیرگذار، به ویژه فیلم‌های دهه 1970 هالیوود، می‌پردازد و تحلیل‌هایی جالب و شخصی از این آثار ارائه می‌دهد.

کوئنتین تارانتینو کتاب 

“Cinema Speculation” بیشتر یک اثر غیرداستانی است که در آن تارانتینو با نگاهی شخصی به دنیای سینما، به بررسی فیلم‌هایی می‌پردازد که بر کار او و دیدگاه‌های سینمایی‌اش تأثیر گذاشته‌اند. او در این کتاب به نقد فیلم‌ها، کارگردان‌ها و بازیگران می‌پردازد و همچنین در مورد چگونگی شکل‌گیری برخی از سبک‌ها و تم‌های خاص در سینما بحث می‌کند.

به غیر از این کتاب، کوئینتن تارانتینو همچنین در زمینه فیلمنامه‌نویسی فعال بوده است و آثارش در قالب کتاب‌های فیلمنامه مانند “Pulp Fiction” و “Once Upon a Time in Hollywood” منتشر شده‌اند.

این فیلمنامه‌ها که همزمان با فیلم‌هایشان به چاپ رسیده‌اند، به علاقه‌مندان سینما این امکان را می‌دهند که از نزدیک با سبک نوشتاری و دیالوگ‌های معروف تارانتینو آشنا شوند.

کوئینتن تارانتینو و فلسفه

کتاب “کوئینتن تارانتینو و فلسفه” یکی از آثار تحلیلی است که به بررسی آثار و دیدگاه‌های فلسفی در فیلم‌های کوئینتن تارانتینو می‌پردازد. این کتاب جزء مجموعه کتاب‌های “فیلم و فلسفه” است که در آن فیلم‌های مختلف از جنبه‌های مختلف فلسفی تحلیل می‌شوند.

کتاب “کوئینتن تارانتینو و فلسفه” به‌ویژه به بررسی مفاهیم فلسفی موجود در فیلم‌های برجسته تارانتینو همچون “Pulp Fiction”، “Kill Bill”، “Inglourious Basterds” و “Django Unchained” می‌پردازد. نویسندگان این کتاب سعی کرده‌اند از طریق فلسفه‌های مختلف مانند فلسفه اخلاقی، مفهوم زمان، هویت فردی و خشونت، به بررسی ساختارهای معنایی و سبک تارانتینو بپردازند.

از جمله مسائلی که در این کتاب مورد بحث قرار می‌گیرد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: مفهوم زمان و روایت غیرخطی: فیلم‌های تارانتینو اغلب از ساختار زمانی پیچیده و غیرخطی استفاده می‌کنند که می‌تواند با مفاهیم فلسفی مانند پدیدارشناسی و مفهوم زمان در فلسفه مقایسه شود.

ثروت کوئنتین تارانتینو

ثروت کوئینتن تارانتینو به عنوان کارگردان، فیلمنامه‌نویس و بازیگر، حدود ۱۲۰ میلیون دلار تخمین زده می‌شود. او به طور معمول برای کارگردانی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی آثار خود مبلغی حدود ۲۰ میلیون دلار به صورت پیش‌پرداخت دریافت می‌کند.

علاوه بر این، تارانتینو درصد قابل توجهی از سود فیلم‌های خود را نیز دریافت می‌کند، که در برخی مواقع این مبلغ به ۳۰ تا ۴۰ میلیون دلار برای هر فیلم می‌رسد. این درآمد قابل توجه او را به یکی از پردرآمدترین کارگردان‌ها در هالیوود تبدیل کرده است.

حواشی کوئنتین تارانتینو

• جنجال‌های نژادی فیلم “Django Unchained” (2012) به‌ویژه به دلیل به تصویر کشیدن مسائل نژادی و استفاده از زبان توهین‌آمیز در مورد سیاه‌پوستان، جنجال‌های زیادی به پا کرد.

برخی منتقدان باور داشتند که استفاده از واژه‌های توهین‌آمیز مانند “n-word” (که به طور گسترده در فیلم به کار رفته بود) باعث تحریک احساسات نژادی و ناآرامی‌ها می‌شود. تارانتینو همواره دفاع کرده که این واژه‌ها در زمان و مکان‌های خاص خود در فیلم‌ها به کار رفته‌اند تا حقیقت تاریخ را بازتاب دهند. 

• انتقاد از سیاست‌های هالیوود تارانتینو در سال‌های گذشته انتقاداتی به سیاست‌های هالیوود و تأثیرات صنعت سینما در جلب سرمایه‌گذاران و توجه رسانه‌ها داشته است. او معتقد است که صنعت فیلمسازی به طور فزاینده‌ای به سوی پروژه‌های تجاری و فیلم‌های بلاک‌باستری با داستان‌های مشابه پیش می‌رود و آثار هنری و اصیل از این جریان حذف می‌شوند.

خشونت علیه کوئنتین تارانتینو

یکی از بزرگ‌ترین جنجال‌ها پیرامون تارانتینو به استفاده زیاد او از خشونت در فیلم‌هایش مربوط می‌شود. فیلم‌هایی چون “Pulp Fiction”، “Kill Bill”، “Inglourious Basterds” و “Django Unchained” به دلیل صحنه‌های خشونت‌آمیز و اغراق‌آمیز به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند.

برخی منتقدان و تماشاگران معتقدند که این خشونت‌ها اغلب بی‌دلیل و غیراخلاقی است و در خدمت داستان نیست. البته تارانتینو همیشه از این انتقادات دفاع کرده و گفته که هدفش از استفاده از خشونت، انتقال احساسات و تاکید بر پیام‌های خاص فیلم‌ها است.

عکس های کوئنتین تارانتینو

عکس کوئنتین تارانتینو 

کوئنتین تارانتینو عکس

والپیپر کوئنتین تارانتینو 

کوئنتین تارانتینو والپیپر

عکس کوئنتین تارانتینو کارگردان

Quentin Tarantino photo

Quentin Tarantino pictire

پیج اینستاگرام کوئنتین تارانتینو

• آدرس پیج کوئنتین تارانتینو در شبکه اجتماعی اینستاگرام: qjtarantino@

اولین فیلم کوئینتن تارانتینو 

یکی از اولین تجربیات او در دنیای سینما به فیلم کوتاه “My Best Friend’s Birthday” (1987) مربوط می‌شود که هم نویسندگی، هم کارگردانی و هم بازیگری آن بر عهده خود او بود.

“My Best Friend’s Birthday” یک فیلم سیاه و سفید آماتور است که به عنوان یکی از اولین پروژه‌های سینمایی تارانتینو شناخته می‌شود. اگرچه این فیلم به طور رسمی اکران نشد، اما به عنوان نقطه شروعی برای تجربیات سینمایی او محسوب می‌شود. فیلم در اصل یک درام کوتاه و کمدی است که به نوعی تخریب‌گرانه و به دور از ساختارهای معمول بود.

فیلم تارانتینو سگ های انباری

یکی از فیلم های کوئنتین تارانتینو “Reservoir Dogs” داستان گروهی از دزدان را روایت می‌کند که در حین انجام یک سرقت بزرگ، اتفاقات غیرمنتظره‌ای رخ می‌دهد و روابط بین آن‌ها به شدت پیچیده و پرتنش می‌شود.

فیلم از نظر ساختار روایتی غیرخطی است و یکی از ویژگی‌های اصلی آن دیالوگ‌های طولانی و پیچیده‌ای است که تارانتینو در فیلم‌هایش به آن‌ها معروف است. این فیلم همچنین از استفاده گسترده از خشونت و ارجاعات به فرهنگ پاپ بهره می‌برد که در آثار بعدی تارانتینو نیز ادامه پیدا کرد.

Jackie Brown (1997): این فیلم اقتباسی است از رمان “Rum Punch” نوشته ال‌مور لیونارد. داستان درباره یک زن میانه‌سال است که درگیر دزدی و بازی‌های خطرناک می‌شود. این فیلم به سبک نوآر و با تأثیرات فرهنگی خاص خود از دیگر آثار تارانتینو متفاوت است.

نقش کوئنتین تارانتینو در پالپ فیکشن

نویسنده: تارانتینو فیلمنامه‌نویس اصلی “Pulp Fiction” است و یکی از ویژگی‌های بارز این فیلم، دیالوگ‌های پیچیده و منحصر به فرد آن است. این فیلم به‌خاطر ساختار غیرخطی روایت و مکالمات طولانی و چالش‌برانگیز بین شخصیت‌ها مشهور است.دیالوگ‌ها در این فیلم به شدت تاثیرگذار و جزو امضاهای تارانتینو محسوب می‌شوند.

کارگردان: کوئینتن تارانتینو علاوه بر نویسندگی، کارگردانی “Pulp Fiction” را نیز بر عهده داشت. او توانست با استفاده از سبک خاص خود، از ترکیب خشونت، طنز و روایت‌های پیچیده، این فیلم را به یک اثر سینمایی به‌یادماندنی تبدیل کند.

حقایق جالب پالپ فیکشن  تارانتینو

بازیگر: تارانتینو در فیلم “Pulp Fiction” یک نقش کوتاه نیز دارد. او در نقش Jimmie Dimmick، همسر مارسلوس والاس (با بازی وینگ ریمز) بازی می‌کند.

این شخصیت در صحنه‌ای از فیلم حضور دارد که دو شخصیت اصلی، جولز و واستون (با بازی ساموئل ال. جکسون و جان تراولتا)، به خانه‌اش می‌روند تا مشکل بزرگی را حل کنند. جیمی شخصیت خاصی است که در مقابل دیگر شخصیت‌های فیلم قرار دارد و حضور کوتاه او بر پیچیدگی‌ها و تنش‌های فیلم می‌افزاید.

فیلم شناسی کوئنتین تارانتینو

• Jackie Brown (1997): این فیلم اقتباسی از رمان «Rum Punch» نوشته ال‌مور لیونارد است و داستان جکی براون، یک مهماندار هواپیما را روایت می‌کند که درگیر نقشه‌ای برای فریب پلیس و یک قاچاقچی اسلحه می‌شود. برخلاف دیگر آثار تارانتینو، این فیلم آرام‌تر و شخصیت‌محورتر است. 

• Kill Bill: Volume 1 (2003): داستان زنی به نام “عروس” که پس از بیدار شدن از کما قصد دارد از کسانی که به او خیانت کرده‌اند انتقام بگیرد. این فیلم با الهام از فیلم‌های رزمی ژاپنی، سامورایی و مانگا ساخته شده و صحنه‌های مبارزه شدید و طراحی بصری منحصر به فردی دارد.

• Kill Bill: Volume 2 (2004): ادامه داستان انتقام‌گیری “عروس” از دشمنانش، این قسمت بیشتر بر شخصیت‌پردازی و روابط عاطفی متمرکز است. تارانتینو در این فیلم از سبک‌های وسترن و فیلم‌های سامورایی بهره می‌برد و فیلم با عمق بیشتری نسبت به قسمت اول به پایان می‌رسد. 

فیلم شناسی تارانتینو 

• Death Proof (2007): این فیلم بخشی از پروژه Grindhouse بود که در کنار فیلم Planet Terror ساخته شد. داستان یک بدل‌کار روانی است که زنان را با خودروی ضدتصادف خود شکار می‌کند، اما وقتی با گروهی از زنان مقاوم مواجه می‌شود، شرایط تغییر می‌کند. این فیلم به‌خاطر سبک کهنه و سینمایی خاص خود شناخته می‌شود. 

• Inglourious Basterds (2009): داستان گروهی از یهودیان آمریکایی که در فرانسه تحت اشغال نازی‌ها مأموریتی دارند تا رایش سوم را نابود کنند. این فیلم بازنویسی تخیلی تاریخ جنگ جهانی دوم است و با بازی‌های درخشان کریستوف والتس و برد پیت شناخته می‌شود. تارانتینو در این فیلم با استفاده از دیالوگ‌های جذاب و سکانس‌های تعلیق‌برانگیز، تاریخ را به شکلی متفاوت روایت می‌کند.

فیلم جانگو تارانتینو 

فیلم “Django Unchained” (2012) به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، یک وسترن اسپاگتی است که داستانی درباره آزادی و انتقام را روایت می‌کند.

در این فیلم، جیمی فاکس نقش دجانگو، برده‌ای آزاد شده را بازی می‌کند که به کمک شکارچی جایزه‌بگیر آلمانی به نام دکتر کینگ شولتز (با بازی کریستوف والتس)، به دنبال نجات همسرش از چنگ یک ارباب برده‌دار ظالم به نام کالویوس کندی (با بازی لئوناردو دی‌کاپریو) می‌گردد.

این فیلم با تلفیق ژانر وسترن و نقدی بر تاریخ برده‌داری در آمریکا، خشونت اغراق‌آمیز، شخصیت‌های پیچیده و دیالوگ‌های معروف تارانتینو را به نمایش می‌گذارد. “Django Unchained” علاوه بر موفقیت تجاری، نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و در جوایز مختلف از جمله اسکار، برنده بهترین فیلمنامه اوریجینال شد.

فیلم ضد مرگ تارانتینو  

این فیلم داستان یک راننده به نام میکا (با بازی کرت راسل) را دنبال می‌کند که خود را به عنوان یک قاتل روانی با خودرویی “ضد مرگ” معرفی می‌کند. میکا از ماشین خود برای تعقیب و قتل زنان استفاده می‌کند. داستان فیلم به دو بخش تقسیم می‌شود:

در اولین بخش، او گروهی از زنان را هدف قرار می‌دهد و در بخش دوم، گروهی دیگر از زنان که می‌خواهند انتقام بگیرند، با میکا روبرو می‌شوند. فیلم “Death Proof” به سبک خاص تارانتینو، با دیالوگ‌های طولانی، خشونت اغراق‌آمیز و توجه به جزئیات بصری، ساخته شده است.

این اثر به‌ویژه به‌خاطر صحنه‌های اکشن و تعقیب و گریزهای هیجان‌انگیز در خودرو، که توسط خود تارانتینو طراحی شده، شهرت دارد. فیلم همچنین به‌شدت تحت تأثیر سینمای کلاسیک دهه 70 و فیلم‌های ژانر “Grindhouse” قرار دارد.

جکی براون تارانتینو

“Jackie Brown” (1997) یک فیلم جنایی به کارگردانی کوئنتین تارانتینو است که بر اساس رمان “Rum Punch” نوشته ال‌اِی. برک ساخته شده است. این فیلم چهارمین اثر بلند کارگردان پس از موفقیت‌های بزرگ Pulp Fiction و Reservoir Dogs است و برخلاف دو فیلم قبلی‌اش که سبک خاص و پرجنب‌وجوشی داشتند، از لحاظ ساختار و لحن کمی آرام‌تر و ملایم‌تر است.

“Jackie Brown” داستان یک زن میانسال به نام جکی براون (با بازی Pam Grier) را روایت می‌کند که در فرودگاه لوس‌آنجلس به‌عنوان مهماندار هواپیما کار می‌کند.

او به طور تصادفی درگیر یک شبکه قاچاق پول می‌شود و پس از دستگیری، تلاش می‌کند تا از دست مقامات و افراد خطرناک خلاص شود. جکی، با بازی باهوشانه و جذاب پم گریر، از هوش و تدبیر خود برای بازی کردن با قانون و خلافکاران استفاده می‌کند. در این فیلم، تارانتینو به‌طور خاص از فضای دهه 70 میلادی و فیلم‌های نوآر الهام گرفته است.

مستند تارانتینو

مستند “21 Years: Quentin Tarantino” که در سال 2019 منتشر شد، به بررسی و تحلیل بیست و یک سال فعالیت حرفه‌ای کوئنتین تارانتینو در سینما می‌پردازد. این مستند با استفاده از مصاحبه‌ها و صحبت‌های همکاران، بازیگران و عوامل فیلم‌های مختلف او، نگاهی به مسیری که تارانتینو طی کرده و تاثیری که در سینما گذاشته است، می‌اندازد.

مستند “21 Years: Quentin Tarantino” شامل مصاحبه‌هایی با بازیگران مشهور و اعضای تیم تولید فیلم‌های تارانتینو مانند جان تراولتا، جولیا لوئیس-دریفوس، لئوناردو دی‌کاپریو و برد پیت است. همچنین این مستند به تحلیل تکنیک‌های کارگردانی، نویسندگی و ساختار غیرخطی داستان‌های او می‌پردازد که به فیلم‌های تارانتینو ویژگی خاص و متفاوتی بخشیده است.

فیلم های کوئنتین تارانتینو

شماره	نام فیلم	سال انتشار	ژانر	توضیح کوتاه
1	Reservoir Dogs (سگ‌های انباری)	1992	جنایی، دلهره‌آور	اولین فیلم بلند تارانتینو؛ درباره یک سرقت ناموفق.
2	Pulp Fiction (داستان عامه‌پسند)	1994	جنایی، درام، کمدی سیاه	فیلمی ساختارشکن با داستان‌های درهم‌تنیده.
3	Jackie Brown (جکی براون)	1997	جنایی، درام	اقتباسی از رمان “رام پانچ” نوشته المور لئونارد.
4	Kill Bill: Vol. 1	2003	اکشن، رزمی، انتقامی	ماجراجویی خونین عروس برای انتقام.
5	Kill Bill: Vol. 2	2004	اکشن، درام	ادامه ماجرای انتقام عروس با تأکید بر درام شخصی.
6	Death Proof	2007	ترسناک، اکشن	درباره یک بدل‌کار قاتل که زنان را هدف قرار می‌دهد.
7	Inglourious Basterds (حرامزاده‌های لعنتی)	2009	جنگی، اکشن، فانتزی تاریخی	نسخه‌ای خیالی از جنگ جهانی دوم.
8	Django Unchained (جنگوی آزادشده)	2012	وسترن، درام، اکشن	درباره برده‌ای که برای نجات همسرش می‌جنگد.
9	The Hateful Eight (هشت نفرت‌انگیز)	2015	وسترن، دلهره‌آور	داستانی پرتعلیق در یک کلبه در کولاک زمستانی.
10	Once Upon a Time in Hollywood (روزی روزگاری در هالیوود)	2019	درام، کمدی، تاریخی	ادای احترام به هالیوود دهه ۶۰ و ماجرای شارون تیت.

جوایز کوئنتین تارانتینو

کوئنتین تارانتینو، کارگردان و فیلمنامه‌نویس برجسته آمریکایی، در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات متعددی را از جشنواره‌ها و نهادهای معتبر سینمایی دریافت کرده است. در ادامه، مهم‌ترین جوایز و دستاوردهای او را مرور می‌کنیم:

جوایز مهم سینمایی

• جایزه اسکار (Academy Awards):
• برنده جایزه بهترین فیلمنامه اوریجینال برای Pulp Fiction (1995) 
• برنده جایزه بهترین فیلمنامه اوریجینال برای Django Unchained (2013)
• جایزه گلدن گلوب (Golden Globe Awards):
•  برنده جایزه بهترین فیلمنامه برای Pulp Fiction (1995) 
• برنده جایزه بهترین فیلمنامه برای Django Unchaine (2013)
• جایزه بفتا (BAFTA Awards):
• برنده جایزه بهترین فیلمنامه اوریجینال برای Pulp Fiction (1995) 
• برنده جایزه بهترین فیلمنامه اوریجینال برای Django Unchained (2013)
• جایزه نخل طلایی جشنواره کن (Palme d’Or):
• برنده نخل طلایی برای Pulp Fiction* (1994) 

جوایز تارانتینو 

جوایز منتقدان و جشنواره‌ها

• جایزه منتقدان فیلم لس‌آنجلس (Los Angeles Film Critics Association):
•  برنده بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه، بازیگر مرد (جان تراولتا) و بازیگر زن (اومّا تورمن) برای Pulp Fiction (1994)
• جایزه منتقدان فیلم شیکاگو (Chicago Film Critics Association):
• برنده بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه برای Pulp Fiction (1994)
• جایزه منتقدان فیلم لندن (London Film Critics Circle):
• برنده بهترین فیلمنامه برای  (1994) 

جوایز افتخاری و دستاوردهای ویژه

• جایزه افتخاری سزار (César d’Honneur):
• دریافت جایزه افتخاری سزار در سال 2011 از آکادمی هنرها و فنون سینمای فرانسه
• جایزه افتخاری از جشنواره فیلم رم:
• دریافت جایزه افتخاری از جشنواره فیلم رم در سال 2012
• جایزه افتخاری از جشنواره فیلم سینمانیلای فیلیپین:
• دریافت جایزه افتخاری از جشنواره فیلم سینمانیلای فیلیپین

جوایزی که کوئنتین تارانتینو برنده شده است

جوایز موسیقی و تلویزیون

• نامزدی جایزه امی (Primetime Emmy Award):
• نامزدی جایزه امی برای پروژه‌های تلویزیونی
• نامزدی جایزه گرمی (Grammy Awards):
• نامزدی جایزه گرمی برای آثار موسیقی مرتبط با فیلم‌ها
• جایزه منتقدان فیلم نیویورک (New York Film Critics Circle):
• برنده بهترین فیلمنامه برای Pulp Fiction (1994)
• جایزه منتقدان فیلم ملی (National Society of Film Critics):
• برنده بهترین فیلمنامه برای Pulp Fiction (1994) 

نقد فیلم تارانتینو  

فیلم‌های کوئنتین تارانتینو به‌خاطر دیالوگ‌های طولانی و پیچیده شناخته می‌شوند. این دیالوگ‌ها علاوه بر توسعه شخصیت‌ها، داستان را به شیوه‌ای خاص و گاهی شوکه‌کننده پیش می‌برند. خشونت اغراق‌آمیز یکی دیگر از ویژگی‌های اصلی آثار اوست.

تارانتینو از خشونت نه تنها برای نمایش قدرت، بلکه برای ایجاد طنز سیاه و تاثیرگذاری بیشتر استفاده می‌کند. ساختار غیرخطی یکی دیگر از تکنیک‌های برجسته تارانتینو است که در فیلم‌هایی مانند Pulp Fiction و Reservoir Dogs به خوبی دیده می‌شود و باعث ایجاد تعلیق و پیچیدگی در روایت می‌شود.

شخصیت‌ها در فیلم‌های او عموماً پیچیده و چندوجهی هستند، که این ویژگی به فیلم‌ها عمق و جذابیت خاصی می‌بخشد. تارانتینو همچنین با استفاده از موسیقی‌های خاص و انتخاب‌های بصری منحصر به فرد، فیلم‌هایی با سبک‌های ویژه و تاثیرگذار خلق می‌کند.

او به سینمای کلاسیک احترام می‌گذارد و در آثارش از فیلم‌ها و سبک‌های قدیمی الهام می‌گیرد. در نهایت، تارانتینو با آثارش تأثیر زیادی بر سینمای معاصر گذاشته و یکی از کارگردانان برجسته‌ای است که همواره مورد توجه و بحث قرار دارد.

فیلم تارانتینو با بازی برد پیت

1. Inglourious Basterds (2009) :در این فیلم جنگی و تاریخی، برد پیت نقش “لیدر” گروه “باستردها” (دزدان یهودی) به نام واشینگتن “ویوی” هیل را ایفا می‌کند. این گروه از سربازان آمریکایی، در فرانسه تحت اشغال نازی‌ها به ماموریت می‌روند تا به شکلی انتقام‌جویانه از فرماندهان نازی انتقام بگیرند.

برد پیت با شخصیت خاص و شوخ‌طبع خود در این فیلم، از شخصیت‌های به یادماندنی این فیلم به شمار می‌آید. فیلم موفقیت زیادی به دست آورد و برد پیت به‌خاطر بازی‌اش توجه زیادی جلب کرد.

2. Once Upon a Time in Hollywood (2019) :در این فیلم که داستانی در مورد هالیوود دهه 1960 است، برد پیت نقش iff Booth، بدلکار و دوست نزدیک ریک دالتون (با بازی لئوناردو دی‌کاپریو) را بازی می‌کند.

شخصیت iff Booth، شخصیتی با آرامش و شجاعت است که در کنار ریک دالتون به دنبال راه خود در هالیوود دهه 60 می‌رود. این فیلم علاوه بر اینکه به هالیوود و صنعت سینما ادای احترام می‌کند، برد پیت برای بازی در این نقش جوایز زیادی از جمله اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد را دریافت کرد.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

بیوگرافی کاترینا کایفبیوگرافی دواین جانسونبیوگرافی هتریک روشن